-
41.《挽端州黄大用大用喜读书有志行数过予讲讨虽》 宋·胡寅
每惜南冠懒读书,欣逢之子富三余。
文章户牖虽频闯,师友源充或未疏。
底事个中纷侘傺,坐教淫末费驱除。
昭昭奄作冥冥去,悼尔能无一束刍。 -
42.《挽端州黄大用大用喜读书有志行数过予讲讨虽》 宋·胡寅
锯屑霏谈涉往今,濡毫洒纸掞词林。
听歌鹿野三章后,帐下龙门九曲深。
十口西畴贫萦莫,一官南选晚侵寻。
早知大易无思虑,应悔生前未洗心。 -
43.《余少日不能持养志气所暴多矣迩来方喜问学之》 宋·刘学箕
吾非北宫黝,挫名挞诸市。
吾非孟施舍,量虑三军畏。
一堕剌客流,一入力战士。
知一不知二,遂与圣贤异。 -
44.《喜王志夫来》 宋·晁公溯
懒观南土化,归勒北山铭。
蜡屐乃相过,巾车何不停。
复回千里驾,去食五侯鲭。
想见知君到,传呼合下铃。 -
45.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
弱冠至休致,日须成一诗。
贫犹常饮客,老幸不招医。
节欲无真病,轻财似太痴。
此吟得佳句,新买早梅枝。 -
46.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
一时诗有思,何待苦吟成。
老易惟难健,贫多但少清。
藏书终不卖,耽酒别无营。
十六年林下,休官万事轻 -
47.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
拙宦知今是,颓颜及古稀。
寡言为暖药,微醉当寒衣。
空腹蝉当饱,长身鹤肯肥。
天容清更健,不省桔槔机。 -
48.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
万山读书地,近偶脱烟氛。
幸保分膰庙,常营葬骨坟。
婿佳殊逸少,儿懒过宗文。
忽已门前月,僧敲醉亦闻。 -
49.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
老翁处处有,不健复何为。
贫户家家是,能诗始足奇。
东坡捐玉带,白傅放杨枝。
新有僧相识,时来说易诗。 -
50.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
清而贫最乐,健以老何伤。
短发蓬加雪,贞心菊耐霜。
冻吟乏薪炭,醉卧混衾裳。
冰檗怜儿女,年皆四十强。 -
51.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
才具虽无用,襟期亦未非。
良难营脱粟,谁肯质深衣。
为士当知耻,观人不相肥。
还家缺车马,犹解步如飞。 -
52.《老而健贫而诗自志其喜八首》 宋·方回
蹉跎早七旬,老健保清贫。
识破元来易,言传恐未真。
但能积阴德,焉用出阳神。
释怨恩须报,天张相吉人。