-
1.《好了歌》 清·曹雪芹
世人都晓神仙好,惟有功名忘不了!
古今将相在何方?荒冢一堆草没了,世人都晓神仙好,只有金银忘不了!
终朝只恨聚无多,及到多时眼闭了, -
2.《一枝花·不伏老》 元·关汉卿
〔一枝花〕攀出墙朵朵花,折临路枝枝柳。
花攀红蕊嫩,柳折翠条柔,浪子风流。
凭着我折柳攀花手,直煞得花残柳败休。
半生来折柳攀花,一世里眠花卧柳。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
5.《沁园春》 唐·吕岩
七返还丹,在我先须,炼已待时。
正一阳初动,中宵漏永,温温铅鼎,光透帘帏。
造化争驰,虎龙交媾, -
6.《满江红 授觉庵》 元·李道纯
道本自然,但有为、头头是错。
若一味谈空,如何摸索。
无有双忘终不了,两边兼用遭缠缚。
都不如、默默守其中,神逸乐。 -
7.《与王忘机饮观音阁时忘机将访友楚中》 明·尹伸
三日不对客,五日不登山。
摊书纵过千余卷,眉颖心灵了不关。
莫嫌欹峭一痕石,百顷澄光娇软碧。
雨天胧胧七点峰,烟霄翠滴寒楼脊。 -
8.《和冲卿崇文宿营直睹壁上题名见寄并寄如了不》 宋·司马光
白袍昔纷纷,相与会东堂。
帝梧碧萧瑟,翔集皆鸾凤。
伊余素空疏,滥吹翰黑场。
不为群隽遗,出处聊簪裳。 -
9.《减字木兰花·忘机索妙》 元·刘志渊
忘机索妙。
万法皆空心上了。
无徼无边。
一片清光万里天。
明明净体。
不放星尘蝇点翳。
内外圆融。
正住空空法界中。 -
10.《霜叶飞·绣屏开了》 宋·张炎
绣屏开了。
惊诗梦、娇声啼破春悄。
隐将谱字转清圆,正杏梁声绕。
看帖帖、蛾眉淡扫。 -
11.《南浦 会波村,在松江城北三十里·其西九山》 元·陶宗仪
水兼九山南过村外,以入于海。
而沟塍畎浍,隐翳竹树间。
春时桃花盛开,难犬之声相闻,殊有武陵风概,隐者停云子居焉。
一舟曰水光山色,时放乎中流,或投竿,或弹琴,或呼酒独酌,或哦咏陶谢韦柳诗,殆将与功名相忘,尝坐余舟中茗供,襟抱清旷,不觉度成此曲。 -
12.《简道可法兄》 明·秋潭舷公
顷读蕉上咏,畴不尔倾倒。
言外托微旨,拙中寓大巧。
咏歌已臻此,赏识应不少。
如何壮齿时,不得展所抱。 -
13.《朱叔仲山水引为邹生作》 明·虞堪
看山朝不饭,画山夜不眠。
西蜀书生有此过传癖,呼镫索酒忘青年。
东吴朱家叔仲子,爱画更觉入骨髓。
清晨起来头不梳,快展溪藤泼秋水。 -
14.《天圣二僧皆蜀人,不见,留二绝》 宋·苏轼
家山忘了脚腾腾,试作巴谈却解譍。
不为游人问乡里,岂知身是锦城僧。 -
15.《同孔常父作张夫人诗》 宋·苏辙
女子勿言弱,男儿何必强。
君看张夫人,身举十五丧。
头上脱笄珥,箧中斥襦裳。
筑坟连丘山,松柏郁苍苍。 -
16.《金丹诗四十八首》 宋·张继先
流俗纷纷不悟真,不知求己却求人。
只贪世上无穷色,忘却人间有限身。
鼎内药成堪益寿,水中金尽化轻尘。
北邙山下累累土,总是人间不了民。 -
17.《寄秋怀》 宋·赵蕃
求友咏伐木,思兄言陟冈。
那知符檄累,不了道途忙。
照水形知瘵,临风发欠长。
想渠能我忆,如我不渠忘。 -
18.《畏雨不出简张端袤昆仲符伯筹诸兄》 宋·刘宰
我居市北子市南,中间万口喧春蚕。
子来自南我自北,缭绕东西厌匍匐。
块坐不言中有得,谷鸟一声惊昼息。
翻然却念友多闻,独有君家好弟昆。 -
19.《荆渚病中,因思匡庐,遂成三百字,寄梁先辈》 唐·齐己
生老病死者,早闻天竺书。
相随几汩没,不了堪欷歔.
自理自可适,他人谁与袪。
应当入寂灭,乃得长销除。 -
20.《诉衷情(中秋不见月)》 宋·张孝祥
晚烟斜日思悠悠。
西北有高楼。
十分准拟明月,还似去年游。
飞玉斝,卷琼钩。
唤新愁。
姮娥贪共,暮雨朝云,忘了中秋。