-
81.《人日诘朝从昌英叔出谒》 宋·杨万里
四序各自佳,要不如春时。
何必花与柳,始爱春物熙。
今晨驾言出,从公南山西。
泥软履自惬,风嬾面不知。 -
82.《再和马图》 宋·张耒
我年十五游关西,当时惟拣恶马骑。
华州城西铁骢马,勇士十人不可羁。
牵来当庭立不定,两足人立迎风嘶。
我心壮此宁复畏,抚鞍蹑镫乘以驰。 -
83.《送司马池归夏台》 宋·魏野
芳草垂杨弄色初,山中好酒想踌踟。
他时驷马乘如祖,莫忘今朝跨蹇驴。 -
84.《八月初七日终夜大雷震雨如倾注风败吾藩篱拔》 宋·韩淲
晴明天气佳,草木浮光煇。
珍禽各翔语,群花竞芳菲。
人情春和时,怡游类忘归。
常阳一以亢,旱甚翻嘘欷。 -
85.《拟古三章留别果山同官》 宋·吴泳
巴之水泠泠,青山复成围。
含晖排户来,颇若有所思。
谓云为无心,终日长不飞。
谓草非有情,盍为乎忘归。
凡物各有系,余岂縻於斯。
俯川观鱼咏,仰空看鹏垂。
一笑有会心,钓弋何所施。 -
86.《因次郊行韵眷然怀归》 宋·虞俦
杖藜何日返林坰,梦想西山几草亭。
丛菊暂为三径别,垂杨又见两番青。
宦游知己云中月,市道交情水上萍。
多事不烦渔父问,铺糟久矣忘偏醒。 -
87.《同文显过山居》 宋·赵蕃
不惜露侵衣,俱行草径微。
论文尊有酒,竟日坐忘归。
谁谓吾居陋,能来好客稀。
林园故多暇,杖屦莫相违。 -
88.《拟九颂·醴泉墅》 宋·程公许
桑枝绿兮麦齐腰,醴泉山下兮春和柔。
有美一人兮山之曲,薜荔屋兮蕙裯。
溪流兮清浏,岚霭兮农秀。
鸟语韵兮清风,花气馥兮晴书。 -
89.《月湖新得浮石岩》 宋·邓深
月湖先生乐山水,搜奇曾不远千里。
那知去郭三牛鸣,浮石岩中晦佳致。
神剜鬼劃有许工,工坠地出知几世。
平时樵径所不由,一旦屐齿胡为至。 -
90.《出郊》 宋·郭印
官曹拘束久,出郭便忘归。
江阔风烟澹,山稠草木稀。
客情随处好,鸥鸟自由飞。
尘事聊相放,吾心一寸微。 -
91.《赋杜若花》 宋·舒岳祥
汀州春晚乐忘归,野草幽花兴趣微。
翠叶参差舒凤翮,斑心点缀戏儿衣。
掌中玉燕翩将舞,钗上银蛾乱欲飞。
便想此身为钓叟,沧江烟雨白鸥矶。 -
92.《寄题傅钦之学士济源草堂》 宋·苏颂
大形南址直河津,君有茅庐泲水滨。
苍翠入檐藏绝景,潺湲绕舍隔嚣尘。
久游台阁忘声利,长忆渔樵狎隐沦。
待得功成年至日,归来不负故园春。 -
93.《九辩》 先秦·宋玉
悲哉,秋之为气也!
萧瑟兮草木摇落而变衰。
憭栗兮若在远行,登山临水兮送将归。
泬漻兮天高而气清,寂寥兮收潦而水清。 -
94.《秋风辞》 两汉·刘彻
秋风起兮白云飞,草木黄落兮雁南归。
兰有秀兮菊有芳,怀佳人兮不能忘。
泛楼船兮济汾河,横中流兮扬素波。
箫鼓鸣兮发棹歌,欢乐极兮哀情多。
少壮几时兮奈老何! -
95.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
96.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
97.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
98.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
99.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
100.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。