-
141.《张永平鎋作亭于渠河之右予请名以观而通守江》 宋·魏了翁
渠河有水清且涟,弄丸之暇游其间。
风轻沙暖鸥忘机,天开日烜鱼逃筌。
山中不知岁月改,春洲六度听绵蛮。
闻人昔游不到此,岸容山色如有冤。 -
142.《谢薛总干惠茶盏》 宋·徐照
色变天星照,姿贞蜀土城。
视形全觉巨,到手却如轻。
盛水蟾输漾,浇茶雪片倾。
价令金帛贱,声击水冰清。 -
143.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
144.《上高赵宰同叔遗以诚斋集……》 宋·岳珂
古人忠与孝,不在工报恩。
如水日夜东,岂必同一源。
堂堂颜鲁公,舐血来平原。
鬼质不知何,几作绝吭魂。 -
145.《仁宗皇帝二诗御汉体书赞》 宋·岳珂
鸿荒有开,昉颉鸟迹。
字学之兴,亦既象物。
汉有议郎,曰臣蔡邕。
帛书发奇,出淳古踪。 -
146.《予既赋金貂亭诗巽伯求益不已偶得名酒连饮辄》 宋·苏泂
君不见陈留阮籍字嗣宗,竹林贤者渠称雄。
登山临水辄经日,竟用酣饮全其躬。
谓浑汝不得复尔,独善犹子曰仲容。
以其任达似叔父,气压道北空多铜。 -
147.《效演雅》 宋·方岳
山溪斗折更蛇行,逗密穿幽见物情。
蜜为地花粮道绝,蚊知有雨阵图成。
饮风吸露蝉尸解,耸壑凌霄鹤骨轻。
鸜鹆能为祖仁舞,狎鸥欲与海翁盟。 -
148.《题刘聚卿枕雷图》 近代·陈三立
大小双忽雷,故事越千祀。
伐材奉使中,巧制韩滉始。
变乱散唐宫,历历兴亡史。
收玩几名流,燕庭资嫁女。 -
149.《湖居感伤》 宋·释智圆
迷真渺无始,飘业产钱唐。
外族宗南郡,门风祖偃王。
微缘先劫种,宿习妙龄彰。
父母怜多病,亲实怪异常。 -
150.《余卧病畿邑御史王君假守潭楚道出于舍下特见》 宋·宋庠
病客卧穷里,衡扉掩残春,隳官道家藏,窜跡农廛民。
朝罗噪饥雀,暮席流芳尘。
尸居怳踰岁,踵息动弥旬。 -
151.《遡蛱诗》 宋·邓深
胪言峡山天下奇,欲观愁隔三千里。
常恐因循孤此兴,非假夤缘那得至。
偶逢月湖起仕宦,正指夔门愁凋敝。
忻然谓我便登陆陟。 -
152.《题徐仲彬达观亭》 宋·方回
乾涵坤毓万汇夥,独得为人赖钧播。
八尺身为天地赘,一寸心将天地裹。
道眼自应非肉眼,以心观物无不可。
灵台光尘日月县,肯使一丝挂尘堁。 -
153.《池亭秋思》 宋·方回
忆昨困炎蒸,衣单犹欲臝。
秋气□□凉,饮可读亦可。
稍久罄瓶罂,猝难致肴果。
亦欲理蠹卷,未易启涩锁。 -
154.《望灵石》 宋·李处权
杖藜出望江郎峰,清辉秀气在眼中。
当年何人运神斧,劖削碧玉成芙蓉。
平地崛起五千仞,浮云落日当秋空。
东西南北千里间,他山莫敢来争雄。 -
155.《首夏端居》 宋·李复
美木交柔柯,薿薿众叶光。
余春归未尽,叶间有遗芳。
空庭午阴寂,黄鸟转新吭。
微风从何来,穆然和且凉。 -
156.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。