-
61.《楚寺寒夜作》 唐·齐己
寒炉局促坐成劳,暗淡灯光照二毛。
水寺闲来僧寂寂,雪风吹去雁嗷嗷。
江山积叠归程远,魂梦穿沿过处高。
毕竟忘言是吾道,袈裟不称揖萧曹。 -
62.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
63.《听尹炼师弹琴》 唐·吴筠
至乐本太一,幽琴和乾坤。
郑声久乱雅,此道稀能尊。
吾见尹仙翁,伯牙今复存。
众人乘其流,夫子达其源。
在山峻峰峙,在水洪涛奔。
都忘迩城阙,但觉清心魂。
代乏识微者,幽音谁与论。 -
64.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
65.《绝句》 唐·吕岩
捉得金晶固命基,日魂东畔月华西。
于中炼就长生药,服了还同天地齐。
莫怪瑶池消息稀,只缘尘事隔天机。
若人寻得水中火,有一黄童上太微。 -
66.《又记》 唐·吕岩
数载乐幽幽,欲逃寒暑逼。
不求名与利,犹恐身心役。
苦志慕黄庭,殷勤求道迹。
阴功暗心修,善行长日积。 -
67.《浣溪沙》 唐·毛熙震
春暮黄莺下砌前,水精帘影露珠悬,绮霞低映晚晴天¤
弱柳万条垂翠带,残红满地碎香钿,蕙风飘荡散轻烟。
花榭香红烟景迷,满庭芳草绿萋萋,金铺闲掩绣帘低¤
紫燕一双娇语碎,翠屏十二晚峰齐,梦魂消散醉空闺。 -
68.《蝶恋花》 唐·冯延巳
窗外寒鸡天欲曙,香印成灰,坐起浑无绪。
庭际高梧凝宿雾,卷帘双鹊惊飞去¤
屏上罗衣闲绣缕,一晌关情,忆遍江南路。
夜夜梦魂休谩语,已知前事无情处。 -
69.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
70.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
71.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
72.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
73.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
74.《悼亡诗三首》 魏晋·潘安
荏苒冬春谢,寒暑忽流易。
之子归穷泉,重壤永幽隔。
私怀谁克从,淹留亦何益。
僶俛恭朝命,回心反初役。 -
75.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
76.《满江红(四之四·仙吕调)》 宋·柳永
匹马驱驱,摇征辔、溪边谷畔。
望斜日西照,渐沈山半。
两两栖禽归去急,对人相并声相唤。
似笑我、独自向长途,离魂乱。 -
77.《南乡子·画鸭懒熏香》 宋·晏几道
画鸭懒熏香。
绣茵犹展旧鸳鸯。
不似同衾愁易晓,空床。
细剔银灯怨漏长。
几夜月波凉。
梦魂随月到兰房。
残睡觉来人又远,难忘。
便是无情也断肠。 -
78.《蝶恋花》 宋·赵令
意。
崔氏缄报之词,粗载于此,曰:“捧览来问,抚爱过深。
儿女之情,悲喜交集。
兼惠花胜一合,口脂五寸。 -
79.《望海潮(扬州芍药会作)》 宋·晁补之
人间花老,天涯春去,扬州别是风光。
红药万株,佳名千种,天然浩态狂香。
尊贵御衣黄。
未便教西洛,独占花王。 -
80.《于飞乐(别筵赠歌妓姊妹)》 宋·毛滂
并梅兄,双蝶子,烟缕衫轻。
凤凰钗、缭绕香云。
淡梳妆,□得恁,雪腻酥匀。
揉春捻就,更是他、花与精神。