-
101.《别宇文季蒙》 宋·郭印
调羹休羡最南枝,国香继踵开酴醿。
先容岂藉早梅力,到了自结东君知。
孤芳缭绕春虽晚,典型题在黄金盏。
一家风骨端不凡,故使天公独青眼。 -
102.《送雷公达观赴召》 宋·郭印
我观靖康初,尘氛蒙帝阙。
君臣失上著,社稷几危绝。
君时沉布衣,抗疏何悲切。
言听豺狼诛,狐狸肝胆裂。 -
103.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
枯肠服气如寿龟,穷冬却扫百不知。
开门忽见雪满地,纵横浩荡春正飞。
入隙时欣点万卷,仰檐不见霑吟髭。
松林冥冥起薄雾,涧水活活生微澌。 -
104.《纪事》 宋·释文珦
庸贾狗鼠辈,龌龊无足观。
少小为博徒,狭斜恣游般。
凭附椒房宠,濫吹於王官。
匿罪而言功,虚声尚欺谩。 -
105.《上冯集贤》 宋·宋无
忠言如海胆如山,趣入金门虎鹏间。
玉笋晓班聊鹭序,紫檀春殿对龙颜。
气凌百辟星辰动,赋就三都造化开。
岂向长沙淹卖傅,淳风会见笔追还。 -
106.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
107.《记梦》 宋·喻良能
小窗幽阁睡初匀,梦到钧天侍紫宸。
盘号搯桃真异器,果名黄枣岂常珍。
殊恩并浃鸰原弟,美味初尝鹤发亲。
愿竭精忠图报称,觉来肝胆已轮囷。 -
108.《留别王状元二十四韵》 宋·喻良能
才大文章伯,忠纯社稷臣。
七州钟秀异,孤屿赋精神。
德蕴圭璋润,胸涵海岳春。
麟经频得隽,槐市早称珍。