-
301.《山中之乐三章送徐明叟胡直内苏德翁归严濑并》 宋·方回
山中之乐兮乐可忘忧,草木春青兮黄为秋。
云出云还兮人世晴雨,寒拾槲叶兮以襦以裘。
顾独影兮无愧意,行小倦兮荫樾以休。
天四壁以为家兮,户无可闭其奚偷。 -
302.《示长儿存心》 宋·方回
我家歙山下,不满五顷田。
捐弃已过半,岂不为子钱。
兵甲跨江海,喧豗逾十年。
零落殆万卷,荒凉余数椽。 -
303.《八月十八社不雨得酒》 宋·方回
近社当有雨,至是终无之。
家贫久无酒,忽有社酒持。
万事不可料,人生难前知。
穷山旱已甚,园草日就萎。 -
304.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
305.《池亭秋思》 宋·方回
忆昨困炎蒸,衣单犹欲臝。
秋气□□凉,饮可读亦可。
稍久罄瓶罂,猝难致肴果。
亦欲理蠹卷,未易启涩锁。 -
306.《叹笑》 宋·方回
意外无忧心,予尽岂厌贫。
索钱纷债主,赊药愧医人。
坐丧高标尽,时惊俗态新。
残书亦懒读,满架付埃尘。 -
307.《兼山会食》 宋·方蒙仲
惯从客里换春秋,愧见平生马少游。
怀去仅赢一黄勅,传呼能得几苍头。
浮沉冷宦存吾拙,梦寐清言写我忧。
屡欲相从奏咸夏,怕惊俚耳又休休。 -
308.《大人生日》 宋·李处权
天欲斯文起,时将此道隆。
昭明应熊梦,爽拔降神崧。
业则真王佐,猷当沃帝聪。
尊经独韦氏,识字必扬雄。 -
309.《纪鹤》 宋·李处权
青松百尺余,宛彼山之陲。
白鹤巢其高,皂鹤巢其卑。
红鹤不敢来,下巢枫树枝。
阳春一动荡,百鸟俱蕃孳。 -
310.《挽师步理》 宋·牟巘五
已饱忧患味,方收翰墨动。
龙飞新进士,猿臂老将军。
千里推车轴,群工愧斧斤。
天乎如有意,更为续斯文。 -
311.《挽余丞相四首》 宋·彭龟年
三绝今非少,元功人未知。
岂云公有憾,时恐世传疑。
谁解吟成史,宁忧罪到诗。
诗成终自愧,空恨一年迟。 -
312.《缘识》 宋·宋太宗
君恩重,人心重,未知各各将何用?思量二事一般情,贤愚忧乐皆相踵。
大道不见是非心, -
313.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。 -
314.《奉陪府公赛雪桥公庙纪事兼呈粹幕诸君》 宋·苏颂
北走出都门,寒坰冒初雪。
言瞻汉三公,严祠奉遗烈。
襜帷未行春,首兹荐腥血。
念昨冬愆阳,时风少凝冽。 -
315.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
316.《向和卿览余诗见赠次韵奉酬》 宋·杨时
杜陵头白长昏昏,海图旧绣冬不温。
更遭恶卧布衾裂,尽室受冻忧黎元。
诗人穷愁自古尔,岂若种艺依青门。
嗟予老懒世不用,穷巷久雨无高轩。 -
317.《次韵思睿见寄》 宋·杨时
圣贤千古愧难攀,力学方忧敢自閒。
顾我久抛声迹外,惭君犹挂齿牙间。
平生拙计心长在,解带高风志未还。
捧檄于今非得已,漫劳魂梦绕溪山。 -
318.《赠星命松坡》 宋·于石
昌黎之生月南斗,牛奋其角箕张口。
坡翁宿直斗牛箕,自谓文似昌黎叟。
顾予命亦坐磨蝎,碌碌浪随二公后。
文章学问愧前修,有口但知能饮酒。 -
319.《被旨许浦阅舟归》 宋·袁说友
皇家百万兵,一一拱行阙。
朌恩劳军士,有诏涓良月。
鸣鸾肃天仗,君王自亲阅。
旌旗照鼙鼓,铠甲耀冰雪。 -
320.《和赵成子提干喜雨韵》 宋·袁说友
十年三已冒为州,每每于民有旱忧。
午听雷声鸣屋角,晚惊雨脚压云头。
及时三日为霖好,为汝千箱乐岁求。
欲办一椽名喜雨,愧无老笔赞宸旒。