-
221.《将母赴赣道西昌》 宋·文天祥
重来鸥阁晓,帆影涨新晴。
倚槛云来去,闭帘花送迎。
江湖春汗漫,岁月老峥嵘。
手把忘忧草,夔夔绕太清。 -
222.《春日杂诗六首》 宋·张耒
春晏百草秀,野芅无复名。
悲哉桃李阑,念此聊掇英。
翩翩双飞蝶,天静午日晴。
悲忧浪自苦,有酒但知倾。 -
223.《春旱二首》 宋·张耒
大野拱连山,晴空转规日。
青春散坱莽,积水中荡潏。
欣欣见群动,咄咄争涌出。
滞留无好怀,风景独萧瑟。
离群与谁语,块坐守蓬荜。
巵酒乐余春,沉忧畏生疾。 -
224.《次韵张秘校喜雪三首》 宋·黄庭坚
满城楼观玉阑干,小雪晴时不共寒。
润到竹根肥腊笋,暖开蔬甲助春盘。
眼前多事观游少,胸次无忧酒量宽。
闻说压沙梨己动,会须鞭马蹋泥看。 -
225.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
226.《次韵子由绩溪病起被召寄王定国》 宋·黄庭坚
种萱盈九畹,苏子忧国病。
炎蒸卧百战,山立有余劲。
斯人廊庙器,不合从远屏。
江湖摇归心,毛发侵老境。 -
227.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
228.《次韵叔父圣谟咏莺迁谷》 宋·黄庭坚
鸦舅颇强聒,仆姑常勃溪。
黄鸟怀好音,秋菊染春衣。
嘤嘤求朋友,忧患同一枝。
提壶要酤我,杜宇赋式微。 -
229.《鹭鸶》 宋·司马光
清闲自合无忧累,白发何因更飒然。
遥望孤飞下秋水,雪花一片落晴天。 -
230.《答梅圣俞寺丞见寄》 宋·欧阳修
忆昔识君初,我少君方壮。
风期一相许,意气曾谁让。
交游盛京洛,樽俎陪丞相。
騄骥日相追,鸾凰志高扬。 -
231.《暮春有感》 宋·欧阳修
幽忧无以销,春日静愈长。
薰风入花骨,花枝午低昂。
往来采花蜂,清蜜未满房。
春事已烂漫,落英渐飘扬。 -
232.《依韵答蒋密学见寄》 宋·范仲淹
东南为守慰衰颜,忧事浑祛乐事还。
鼓吹夜归湖上月,楼台晴望海中山。
奋飞每羡冥鸿远,驰骋那惭老骥闲。
此日共君方偃息,是非荣辱任循环。 -
233.《青丘子歌》 明·高启
青丘子,泬而清,本是五云阁下之仙卿。
何年降谪在世间,向人不道姓与名。
蹑?厌远游,荷锄懒躬耕。
有剑任羞涩,有书任纵横。 -
234.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
235.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
236.《寄题洛南秦供奉新楼》 宋·王禹偁
多羡新楼上,公余写望闲。
数峰迷华岳,一面是商山。
棋暗幽云过,檐喧宿鸟还。
万重苍翠里,百尺泬寥间。 -
237.《立春二首》 宋·刘克庄
今岁春盘始住家,也胜羁旅走天涯。
圃晴菜拆经霜甲,林暖梅飞遍地花。
闲有工夫忧世事,老无勋业惜年华。
近来死尽吟诗者,得句聊从野叟夸。 -
238.《次韵李仓春游一首》 宋·刘克庄
秧马从今渐可行,林鸠未好便呼晴。
敢云使者乘轺传,聊为君王式耦耕。
有一日留忧职旷,无三宿恋觉身轻。
此生不复持高论,愿友台佟与尚平。 -
239.《书田舍所见》 宋·刘克庄
漠漠晴埃起远畴,占相云日几家愁。
细民方虑填中壑,巨室何心堰上流。
斩木由来基小衅,浇瓜谁为解私仇。
宁知送老茅檐下,犹抱书生畎亩忧。 -
240.《寄王正叔》 宋·王令
形骸饫餍城市劳,思得远去与俗逃。
借来马病行欲到,著鞭迫急翻奔跳。
连绵半日走十堠,急雨随湿衣与袍。
到家觅火烘衣湿,亟书名纸挥墨毫。