-
1.《夜怀张逸人》 宋·释智圆
默坐怀幽趣,谁知动郁陶。
窗虚残月在,天静少微高。
书去言难尽,眠来梦亦劳。
终期冒风雪,乘兴泛轻舠。 -
2.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
3.《秋日怀杓直(时杓直出牧澧州)》 唐·白居易
晚来天色好,独出江边步。
忆与李舍人,曲江相近住。
常云遇清景,必约同幽趣。
若不访我来,还须觅君去。 -
4.《秋日怀杓直(时杓直出牧澧州)》 唐·白居易
晚来天色好,独出江边步。
忆与李舍人,曲江相近住。
常云遇清景,必约同幽趣。
若不访我来,还须觅君去。 -
5.《结夏金坛之北园兼怀候铁庵》 明·紫柏大师
纳凉何必独夫容,水木清幽趣亦同。
世上共高肥马价,林间单放病僧慵。
苔痕鹤过偶成字,月影鱼吞不解空。
更忆澹虚亭上梦,寒云片片岭头逢。 -
6.《缘识》 宋·宋太宗
君子怀幽趣,谦恭礼乐才。
经心皆识见,书史尽通该。
有德馨还远,清虚道亦开。
先生宜法则,宿习自将来。 -
7.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
8.《野趣亭》 宋·汪莘
晚唐多处士,林亭足娱嬉。
吾乡盛儒冠,何园可栖迟。
负者有不能,富者有不为。
我穷不出门,出门复坐驰。 -
9.《子肃示九日山谷间怀兄弟三诗因怀子进子仪次》 宋·赵蕃
我为怀玉人,不踏怀玉路。
非因访仙懒,自畏触嶮去。
闻君兄弟往,勇决不少顾。
念将摄衣从,欲行却回虑。 -
10.《连日雨作顿有秋意怀感之余得诗七首书呈教授》 宋·赵蕃
小雨洗清昼,幽花耀寒厅。
云间返微照,风薄成细零。
蝉凄如欲收,虫咽无暂停。
渠将趣寒事,我自感颓龄。