-
21.《病起言怀》 唐·孟郊
强行寻溪水,洗却残病姿。
花景晼晚尽,麦风清泠吹。
交道贱来见,世情贫去知。
高闲思楚逸,澹泊厌齐儿。
终伴碧山侣,结言青桂枝。 -
22.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
23.《怀南岳隐士》 唐·孟郊
见说祝融峰,擎天势似腾。
藏千寻布水,出十八高僧。
古路无人迹,新霞吐石棱。
终居将尔叟,一一共余登。 -
24.《新秋早起,有怀元少尹》 唐·白居易
秋来转觉此身衰,晨起临阶盥漱时。
漆匣镜明头尽白,铜瓶水冷齿先知。
光阴纵惜留难住,官职虽荣得已迟。
老去相逢无别计,强开笑口展愁眉。 -
25.《苏州李中丞以元日郡斋感怀诗寄微之及予辄依…兼呈微之》 唐·白居易
白首馀杭白太守,落魄抛名来已久。
一辞渭北故园春,再把江南新岁酒。
杯前笑歌徒勉强,镜里形容渐衰朽。 -
26.《残春咏怀,赠杨慕巢侍郎》 唐·白居易
位逾三品日,年过六旬时。
不道官班下,其如筋力衰。
犹怜好风景,转重旧亲知。
少壮难重得,欢娱且强为。 -
27.《时热少客,因咏所怀》 唐·白居易
冠栉心多懒,逢迎兴渐微。
况当时热甚,幸遇客来稀。
湿洒池边地,凉开竹下扉。
露床青篾簟,风架白蕉衣。
院静留僧宿,楼空放妓归。
衰残强欢宴,此事久知非。 -
28.《奉酬乐天立秋夕有怀见寄》 唐·李绅
深夜星汉静,秋风初报凉。
阶篁淅沥响,露叶参差光。
冰兔半升魄,铜壶微滴长。
薄帷乍飘卷,襟带轻摇飏. -
29.《春日言怀》 唐·鲍溶
湛湛琴前酒,期自赏青春。
胡为缄笑语,深念不思身。
寂寂花舞多,嘤嘤鸟言频。
心悲兄弟远,愿见相似人。
江界田土卑,竞来东作勤。
岁寒虚尽力,家外无强亲。
杳窅青云望,无途同苦辛。 -
30.《寓怀寄苏州刘郎中(时以天平公荐罢归)》 唐·张祜
一闻周召佐明时,西望都门强策羸。
天子好文才自薄,诸侯力荐命犹奇。
贺知章口徒劳说,孟浩然身更不疑。
唯是胜游行未遍,欲离京国尚迟迟。 -
31.《春日言怀寄虢州李常侍十韵》 唐·杜牧
岸藓生红药,岩泉涨碧塘。
地分莲岳秀,草接鼎原芳。
雨派潈漴急,风畦芷若香。
织蓬眠舴艋,惊梦起鸳鸯。 -
32.《咏歌圣德,远怀天宝,因题关亭长句四韵》 唐·杜牧
圣敬文思业太平,海寰天下唱歌行。
秋来气势洪河壮,霜后精神泰华狞,广德者强朝万国,用贤无敌是长城。
君王若悟治安论,安史何人敢弄兵。 -
33.《八月二十九日宿怀》 唐·赵嘏
秋天睛日菊还香,独坐书斋思已长。
无奈风光易流转,强须倾酒一杯觞。 -
34.《八月二十九日宿怀》 唐·赵嘏
秋天睛日菊还香,独坐书斋思已长。
无奈风光易流转,强须倾酒一杯觞。 -
35.《病中怀王展先辈在天台》 唐·项斯
枕上用心静,唯应改旧诗。
强行休去早,暂卧起还迟。
因说来归处,却愁初病时。
赤城山下寺,无计得相随。 -
36.《春日使府寓怀二首》 唐·薛能
一想流年百事惊,已抛渔父戴尘缨。
青春背我堂堂去,白发欺人故故生。
道困古来应有分,诗传身后亦何荣。 -
37.《看压新醅寄怀袭美》 唐·陆龟蒙
晓压糟床渐有声,旋如荒涧野泉清。
身前古态熏应出,世上愁痕滴合平。
饮啄断年同鹤俭,风波终日看人争。
尊中若使常能渌,两绶通侯总强名。 -
38.《书怀》 唐·司空图
病来犹强引雏行,力上东原欲试耕。
几处马嘶春麦长,一川人喜雪峰晴。
闲知有味心难肯,道贵谋安迹易平。
陶令若能兼不饮,无弦琴亦是沽名。 -
39.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。 -
40.《寄酬邺王罗令公五首(前三首一作感德叙怀寄上罗邺王)》 唐·罗隐
营室东回荫斥丘,少年承袭拥青油。
坐调金鼎尊明主,横把雕戈拜列侯。
书札二王争巧拙,篇章七子避风流。