-
21.《和微之诗二十三首·和酬郑侍御东阳春闷放怀追越游见寄》 唐·白居易
君得嘉鱼置宾席,乐如南有嘉鱼时。
劲气森爽竹竿竦,妍文焕烂芙蓉披。
载笔在幕名已重,补衮于朝官尚卑。 -
22.《岁暮言怀》 唐·白居易
职与才相背,心将口自言。
磨铅教切玉,驱鹤遣乘轩。
只合居岩窟,何因入府门。
年终若无替,转恐负君恩。 -
23.《书事咏怀》 唐·白居易
官俸将生计,虽贫岂敢嫌。
金多输陆贾,酒足胜陶潜。
床暖僧敷坐,楼晴妓卷帘。
日遭斋破用,春赖闰加添。
老向欢弥切,狂于饮不廉。
十年闲未足,亦恐涉无厌。 -
24.《怀远人》 唐·鲍溶
远道在天际,客行如浮云。
浮云不知归,似我长望君。
秋至汉水高,南音何时闻。
瑶草难远寄,西风气氤氲。
常恐山岳游,不反鸾凤群。
无厌坐迟人,风雨惊斯文。 -
25.《怀尹真人》 唐·鲍溶
万里叠嶂翠,一心浮云闲。
羽人杏花发,倚树红琼颜。
流水杳冥外,女萝阴荫间。
却思人间世,多恐不可还。
青鸟飞难远,春云晴不闲。
但恐五灵车,山上复有山。 -
26.《秋暮山中怀李端公益》 唐·鲍溶
旧事与日远,秋花仍旧香。
前年绣衣客,此节过此堂。
侍臣不自高,笑脱绣衣裳。
眠云有馀态,入鸟不乱行。 -
27.《长安言怀》 唐·鲍溶
殷殷生念厚,戚戚劳者多。
二时昼夜等,百岁讵几何。
日下文翰苑,侧身识经过。
千虑恐一失,翔阳已蹉跎。 -
28.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
29.《雪中书怀》 唐·杜牧
腊雪一尺厚,云冻寒顽痴。
孤城大泽畔,人疏烟火微。
愤悱欲谁语,忧愠不能持。
天子号仁圣,任贤如事师。 -
30.《独居有怀》 唐·李商隐
麝重愁风逼,罗疏畏月侵。
怨魂迷恐断,娇喘细疑沈。
数急芙蓉带,频抽翡翠簪。
柔情终不远,遥妒已先深。 -
31.《独居有怀》 唐·李商隐
麝重愁风逼,罗疏畏月侵。
怨魂迷恐断,娇喘细疑沈。
数急芙蓉带,频抽翡翠簪。
柔情终不远,遥妒已先深。 -
32.《自桂林奉使江陵途中感怀寄献尚书》 唐·李商隐
下客依莲幕,明公念竹林。
纵然膺使命,何以奉徽音。
投刺虽伤晚,酬恩岂在今。
迎来新琐闼,从到碧瑶岑。 -
33.《并州寓怀》 唐·薛能
人多知遇独难求,人负知音独爱酬。
常恐此心无乐处,枉称年少在并州。 -
34.《题崔公池亭旧游(一作题怀贞亭旧游)》 唐·温庭筠
皎镜方塘菡萏秋,此来重见采莲舟。
谁能不逐当年乐,还恐添成异日愁。
红艳影多风袅袅,碧空云断水悠悠。
檐前依旧青山色,尽日无人独上楼。 -
35.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
36.《江南道中怀茅山广文南阳博士三首》 唐·皮日休
寒岚依约认华阳,遥想高人卧草堂。
半日始斋青z3饭,移时空印白檀香。
鹤雏入夜归云屋,乳管逢春落石床。 -
37.《怀华阳润卿博士三首》 唐·皮日休
先生一向事虚皇,天市坛西与世忘。
环堵养龟看气诀,刀圭饵犬试仙方。
静探石脑衣裾润,闲炼松脂院落香。 -
38.《寓怀》 唐·李山甫
万古交驰一片尘,思量名利孰如身。
长疑好事皆虚事,却恐闲人是贵人。
老逐少来终不放,辱随荣后直须匀。
劝君不用夸头角,梦里输赢总未真。 -
39.《旅舍书怀寄所知二首(后首一作汉东秋思)》 唐·罗隐
思量前事不堪寻,牢落馀情满素琴。
四海岂无腾跃路,一家长有别离心。
道从汩没甘雌伏,迹恐因循更陆沈。 -
40.《寄怀》 唐·唐彦谦
有客伤春复怨离,夕阳亭畔草青时。
泪从红蜡无由制,肠比朱弦恐更危。
梅向好风惟是笑,柳因微雨不胜垂。
双溪未去饶归梦,夜夜孤眠枕独欹。