-
101.《秋夕有怀》 唐·杜牧
念远坐西阁,华池涵月凉。
书回秋欲尽,酒醒夜初长。
露白莲衣浅,风清蕙带香。
前年此佳景,兰棹醉横塘。 -
102.《秋晚怀茅山石涵村舍》 唐·杜牧
十亩山田近石涵,村居风俗旧曾谙。
帘前白艾惊春燕,篱上青桑待晚蚕。
云暖采茶来岭北,月明沽酒过溪南。
陵阳秋尽多归思,红树萧萧覆碧潭。 -
103.《秋夕有怀》 唐·许浑
念远坐西阁,华池涵月凉。
书回秋欲尽,酒醒夜初长。
露白莲衣浅,风清蕙带香。
前年此佳景,兰棹醉横塘。 -
104.《秋晚怀茅山石涵村舍》 唐·许浑
十亩山田近石涵,村居风俗旧曾谙。
帘前白艾惊春燕,篱上青桑待晚蚕。
云暖采茶来岭北,月明沽酒过溪南。
陵阳秋尽多归思,红树萧萧覆碧潭。 -
105.《寺居秋日对雨有怀》 唐·喻凫
修修复雭雭,黄叶此时飞。
隐几客吟断,邻房僧话稀。
鸽寒栖树定,萤湿在窗微。
即事潇湘渚,渔翁披草衣。 -
106.《中秋夜怀》 唐·项斯
趋驰早晚休,一岁又残秋。
若只如今日,何难至白头。
沧波归处远,旅食尚边愁。
赖见前贤说,穷通不自由。 -
107.《中秋夜坐有怀》 唐·马戴
秋光动河汉,耿耿曙难分。
堕露垂丛药,残星间薄云。
心悬赤城峤,志向紫阳君。
雁过海风起,萧萧时独闻。 -
108.《秋夜旅舍寓怀》 唐·薛能
庭锁荒芜独夜吟,西风吹动故山心。
三秋木落半年客,满地月明何处砧。
渔唱乱沿汀鹭合,雁声寒咽陇云深。
平生只有松堪对,露浥霜欺不受侵。 -
109.《中秋旅舍(一作中秋旅舍书怀)》 唐·薛能
云卷庭虚月逗空,一方秋草尽鸣虫。
是时兄弟正南北,黄叶满阶来去风。 -
110.《早秋西归有怀》 唐·刘威
求归方有计,惜别更堪愁。
上马江城暮,出郊山戍秋。
暗销何限事,白尽去年头。
莫怪频惆怅,异乡难再游。 -
111.《秋夜仰怀钱孟二公琴客会》 唐·贾岛
月色四时好,秋光君子知。
南山昨夜雨,为我写清规。
独鹤耸寒骨,高杉韵细飔.仙家缥缈弄,仿佛此中期。 -
112.《郊居秋日有怀一二知己》 唐·温庭筠
稻田凫雁满晴沙,钓渚归来一径斜。
门带果林招邑吏,井分蔬圃属邻家。
皋原寂历垂禾穗,桑竹参差映豆花。
自笑谩怀经济策,不将心事许烟霞。 -
113.《春夜二首(后首一作秋怀)》 唐·刘驾
一别杜陵归未期,只凭魂梦接亲知。
近来欲睡兼难睡,夜夜夜深闻子规。
几岁干戈阻路岐,忆山心切与心违。
时难何处披衷抱,日日日斜空醉归。 -
114.《秋日山斋书怀》 唐·刘沧
启户清风枕簟幽,虫丝吹落挂帘钩。
蝉吟高树雨初霁,人忆故乡山正秋。
浩渺蒹葭连夕照,萧疏杨柳隔沙洲。
空将方寸荷知己,身寄烟萝恩未酬。 -
115.《秋日寓怀》 唐·刘沧
海上生涯一钓舟,偶因名利事淹留。
旅涂谁见客青眼,故国几多人白头。
霁色满川明水驿,蝉声落日隐城楼。
如何未尽此行役,西入潼关云木秋。 -
116.《秋日山寺怀友人》 唐·刘沧
萧寺楼台对夕阴,淡烟疏磬散空林。
风生寒渚白蘋动,霜落秋山黄叶深。
云尽独看晴塞雁,月明遥听远村砧。
相思不见又经岁,坐向松窗弹玉琴。 -
117.《秋日夜怀》 唐·刘沧
砧杵寥寥秋色长,绕枝寒鹊客情伤。
关山云尽九秋月,门柳叶凋三径霜。
近日每思归少室,故人遥忆隔潇湘。
如何节候变容发,明镜一看愁异常。 -
118.《早秋书怀》 唐·李郢
高梧一叶坠凉天,宋玉悲秋泪洒然。
霜拂楚山频见菊,雨零溪树忽无蝉。
虚村暮角催残日,近寺归僧寄野泉。
青鬓已缘多病镊,可堪风景促流年。 -
119.《早秋书怀》 唐·李郢
高梧一叶坠凉天,宋玉悲秋泪洒然。
霜拂楚山频见菊,雨零溪树忽无蝉。
虚村暮角催残日,近寺归僧寄野泉。
青鬓已缘多病镊,可堪风景促流年。 -
120.《秋夜有怀》 唐·皮日休
梦里忧身泣,觉来衣尚湿。
骨肉煎我心,不是谋生急。
如何欲佐主,功名未成立。
处世既孤特,传家无承袭。
明朝走梁楚,步步出门涩。
如何一寸心,千愁万愁入。