-
341.《岘山》 宋·苏轼
远客来自南,游尘昏岘首。
过关无百步,旷荡吞楚薮。
登高忽惆怅,千载意有偶。
所忧谁复知,嗟我生苦后。 -
342.《虔州八境图八首(〔原无引,据它本补·〕)》 宋·苏轼
《南康八境图》者,太守孔君之所作也,君既作石城,即其城上楼观台榭之所见而作是图也。
东望七闽,南望五岭,览群山之参差,俯章贡之奔流,云烟出没,草木蕃丽,邑屋相望,鸡犬之声相闻。
观此图也,可以茫然而思,粲然而笑,嘅然而叹矣。
苏子曰:此南康之一境也,何従而八乎?所自观之者异也。 -
343.《送乔仝寄贺君六首》 宋·苏轼
曾谒东封玉辂尘,幅巾短褐亦逡巡。
行宫夜奏空名姓,怅望云霞缥缈人。 -
344.《次韵赵令铄》 宋·苏轼
东坡已报六年穰,惆怅红尘白首郎。
枕上溪山犹可见,门前冠盖已相望。
故人年少真琼树,落笔风生战堵墙。
端向瓮间寻吏部,老来专以醉为乡。 -
345.《仙都山鹿》 宋·苏轼
日月何促促,尘世苦局束。
仙子去无踪,故山遗白鹿。
仙人已去鹿无家,孤栖怅望层城霞。
至今闻有游洞客,夜来江市叫平沙。
长松千树风萧瑟,仙宫去人无咫尺。
夜鸣白鹿安在哉,满山秋草无行迹。 -
346.《送乔仝寄贺君六首(并叙)》 宋·苏轼
旧闻靖长官、贺水部,皆唐末五代人,得道不死。
章圣皇帝东封,有谒于道左者,其谒云晋水部员外郎贺亢,再拜而去,上不知也。
已而阅谒,见之,大惊,物色求之不可得。
天圣初,又使其弟子喻澄者诣阙进佛道像,直数千万。 -
347.《遣兴三首》 唐·杜甫
我今日夜忧,诸弟各异方。
不知死与生,何况道路长。
避寇一分散,饥寒永相望。
岂无柴门归?欲出畏虎狼。 -
348.《奉和景纯十四丈三绝》 宋·王安石
藏春花木望中迷,水复山长道阻跻。
怊怅老年尘世累,无因重到武陵溪。 -
349.《忆昨诗示诸外弟》 宋·王安石
忆昨此地相逢时,春入穷谷多芳菲。
短垣囷囷冠翠岭,踯躅万树红相围。
幽花媚草错杂出,黄蜂白蝶参差飞。
此时少壮自负恃,意气与日争光辉。 -
350.《张剑州至剑一日以亲忧罢》 宋·王安石
客舍飞尘尚满鞯,却寻东路想茫然。
白头反哺秦乌侧,流血思归蜀鸟前。
今日相逢知怅望,几时能到与留连。
行看万里云西去,倚马春风不忍鞭。 -
351.《忆北山送胜上人》 宋·王安石
苍藤翠木江南山,激激流水两山间。
山高水深鱼鸟乐,车马迹绝人长闲。
云埋樵声隔葱蒨,月弄钓影临潺湲。
黄尘满眼衣可濯,梦寐惆怅何时还。 -
352.《送李璋》 宋·王安石
湖海声名二十年,尚随乡赋已华颠。
却归甫里无三径,拟傍胥山就一廛。
朱毂风尘休怅望,青鞋云水且留连。
故人亦见如相问,为道方寻木雁篇。 -
353.《八十四盘》 宋·范成大
冥鸿无伴鹤孤飞,回首尘笼一笑嬉。
八十四盘新拄杖,万三千乘旧牙旗。
石梯碧滑云生後,木叶红斑雪霁时。
说与同行莫惆怅,人间捷径转嶔巇。 -
354.《贺新郎·细把君诗说》 宋·辛弃疾
细把君诗说。
怅馀音、钧天浩荡,洞庭胶葛。
千尺阴崖尘不到,惟有层冰积雪。
乍一见、寒生毛发。 -
355.《无题》 宋·陆游
轣辘毡车赴密期,追欢最数牡丹时。
新春欲近犹贪喜,旧爱潜移不自知。
宝镜尘生鸾怅望,钿筝弦绝雁参差。
玉壼莫贮臙脂泪,从湿泥金带上诗。 -
356.《暮春》 宋·陆游
季子黄金尽,安仁白发新。
无情五更雨,便送一年春。
难续西楼梦,空存北陌身。
海棠应似旧,惆怅又成尘。 -
357.《春雨绝句》 宋·陆游
今年春半不知春,飞雹奔雷吓杀人。
缝得春衫元未著,免教惆怅洛阳尘。 -
358.《丰城高安之间憩民家景趣幽邃为之慨然怀归》 宋·陆游
数家聚云根,细路入丛薄。
溅溅石渠水,来往一略彴。
有无邻里通,笑语妇子乐。
浊醪时相就,青蔬缺盐酪。 -
359.《小憩长生观饭已遂行》 宋·陆游
清绝长生观,再游疑後身。
人间空石劫,物外自壶春。
道士青精饭,先生乌角巾。
回头增怅望,倦马扑征尘。 -
360.《和丁端叔岁晚书怀》 宋·杨万里
嗟予不能知止如邴曼容,又不能毕昏如尚子平。
软红尘里白双鬓,坐见岁律空峥嵘。
催科抚字两何有,伎俩巳穷惭九九。
拔薤一本水一杆,多谢同朝金石友。