-
101.《时叙火後,意不释然,作诗解之》 宋·范成大
潘郎晓衾梦蘧蘧,舞马竟与融风俱。
前驱炎官後热属,席卷不贷渊明庐。
君家十年四立壁,震风凌雨啼妻孥。
平生白眼盖九州,闭户不纳结驷车。 -
102.《答朱广微》 宋·秦观
广微才华殆天付,十岁孤山有佳句。
又梦东林饮虎溪,叹息清风人不悟。
自尔所见无全牛,桐柏昆仑日倾注。
葱茏晓景破新花,蹭蹬老拳擒脱兔。 -
103.《记梦》 宋·陆游
夜梦有客短褐袍,示我文章杂诗骚。
措辞磊落格力高,浩如怒风驾秋涛。
起伏奔蹴何其豪,势尽东注浮千艘。
李白杜甫生不遭,英气死岂埋蓬蒿?晚唐诸人战虽鏖,眼暗头白真徒劳!何许老将拥弓刀,遇敌可使空壁逃。 -
104.《冬夜》 宋·陆游
穷巷萧条早闭门,北窗灯火夜昏昏。
老于俗事不挂眼,愁忆故人空断魂。
急雪打窗飞砾细,狂风卷野怒涛翻。
土床纸帐寒无寐,强把村醅不厌浑。 -
105.《夏秋之交小舟早夜往来湖中绝句》 宋·陆游
梦笔桥东夜系船,残灯耿耿不成眠。
千年未息灵胥怒,卷地潮声到枕边。 -
106.《秋夜读书》 宋·陆游
读书喜夜长,著书悲齿暮。
平生企前哲,凛有庸人惧。
吾庐大泽中,地旷北风怒。
徂年凋草木,寒气逼霜露。
灯昏老眼闇,钝马行恶路。
投枕卷未终,吾衰叹非故。 -
107.《寄黄龙升老》 宋·陆游
读书万卷裂儒衣,黄金可成弃不为。
快哉天马不可羁,开口便呼临济儿。
诸方蹴蹋莫支持,吾州一老偶得之。
闭门夜付僧伽黎,明日声价羽檄驰。 -
108.《夜闻松声有感》 宋·陆游
清晨放船落星石,大风吹颿如箭激,回头已失庐山云,却上吴城观落日。
夜深龙归擘祠门,入木数寸留爪痕。
明朝就视心尚栗,腥风卷地雷霆奔。
归船买酒持自慰,性命平生惊屡戏。 -
109.《风雨中过龙洞阁》 宋·陆游
飘然醉袖怒人扶,个里何曾有畏涂。
卷地黑风吹惨澹,半天朱阁插虚无。
阑边归鹤如争捷,云表飞仙定可呼。
莫怪衰翁心胆壮,此身元是一枯株。 -
110.《醉书秦望山石壁》 宋·陆游
秋雨初霁开长空,夜天无云吐白虹,擘波浴海出日月,破山卷地驱雷风。
昆仑黄流泻浩浩,太华巨掌摩穹穹。
平生所怀正如此,拜赐虚皇称放翁。
放翁七十饮千锺,耳目未废头未童。 -
111.《太平寺水》 宋·杨万里
太平古寺劫灰余,夕阳惟照一塔孤。
得得来看还不乐,竹茎荒处破殿虚。
偶逢老僧听僧话,道是壁间留古画。
徐生绝笔今百年,祖师相傅妙天下。 -
112.《渎头阻风》 宋·杨万里
天寒春浅蛰未开,船头一声出地雷。
老夫惊倒卷帘看,白浪飞从东海来。
东海复东几万里,扶桑顷刻到长淮。
琉璃地上玉山起,玉山自走非人推。 -
113.《鲁港》 宋·文天祥
方夸金坞筑,岂料玉床摇。
国体真三代,江流旧六朝。
鞭投能几日,丽解不崇朝。
千古燕山恨,西风卷怒潮。 -
114.《岁暮歌》 宋·张耒
北风卷雪送暮冬,重云如山争塞空。
百年老树吼欲折,塌翼不见南飞鸿。
堂下幽姿亦可悦,点缀小树花玲珑。
老人重裘不能暖,永夜惟守深炉红。 -
115.《愬魃:》 宋·张耒
帝治下土兮远于民,抚御万方兮周无垠。
物类亿千兮莽蓁蓁,出入日月兮运星辰。
广必有容兮潜奸昏,不上愬兮帝曷闻。
岁庚申兮斗建巳,旬逾十兮雨不施。 -
116.《画猫图》 元·王冕
吾家老乌圆,斑斑异今古。
抱负颇自奇,不尚威与武。
坐卧青毡旁,优游度寒暑。
岂无尺寸功?卫我书籍圃。 -
117.《题温日观蒲萄》 元·王冕
日观大士道眼空,佯狂自唤温相公。
浩然之气塞天地,书法悟入蒲萄宫。
有时泼墨动江浦,叱喝怒骂生风雨。
草圣绝倒张伯英,春蚓秋蛇何足数?龙须倒卷鬼眼枯,枯藤脱落无根株。 -
118.《夏夜》 宋·司马光
溽暑郁不闻,矗矗云万叠。
长风卷地来,冻雨不濡叶。
虽无润物功,凉冷得所惬。
须臾号怒息,清月照壁颊。
小冠簪短发,衣裾轻猎猎。
欹倾依曲几,暂匀苏疲薾。
坐久不思眠,草间微露浥。 -
119.《君倚示诗有归吴这兴为诗三十二韵以赠》 宋·司马光
吴越为君土,崤函是我家。
濯缨从吏事,倾盖聚京会。
奕世交朋重,同僚分谊加。
声光尝耳剽,臭味辱肩差。 -
120.《重读徂徕集》 宋·欧阳修
我欲哭石子,夜开徂徕编。
开编未及读,涕泗已涟涟。
勉尽三四章,收泪辄忻懽。
切切善恶戒,丁宁仁义言。