-
61.《子长来诗乃有杜口毗那之语但天女天花未尝见》 宋·虞俦
属和何面蚌鹬持,笙歌鼎沸政相宜。
劝君莫惜松醪酒,容我来看柳叶眉。
春去自怜莺命友,夜来空费雨催诗。
海棠还有风流伴,留得芳菲不恨迟。 -
62.《除夕万安寄成父并示儿女》 宋·赵蕃
去年除夕遥怜汝,今岁酒觞期对举。
谁知人事苦好乖,百里相望竟成阻。
去年虽深兄弟思,儿女抱负有母慈。
今年已作生死隔,恸哭无地天使之。
哀哉一官竟何直,南北由人长役役。
属儿无恨弟勿嗟,来岁田庐当毕集。 -
63.《葛雄女子舞剑歌》 宋·仇远
葛家女儿十四五,不向深闺学针缕。
遍身绣出蛟螭文,赤手交持太阿舞。
红罗帕兮锦缠头,口吐长安游侠语。
侧身捷如飞鸟轻,瞋目勇如独鹘举。 -
64.《雪娘曲(为南海女伶李雪芳作)》 近代·陈三立
明星何熠爚,绛云何葳蕤。
辉海万楼台,下此凤凰雏。
窈窈西樵山,比之藐姑射。
神人凝雪肌,餐风影空碧。
雅步汉宫仪,雅奏广陵散。
逢场留白头,谁怜幽情满。 -
65.《以家事付诸儿惟不得姑苏陆氏女子消息》 宋·戴表元
祗怜地僻少过从,更许年衰养惰慵。
行健有时寻近局。
起迟尝日到高舂。
鹿皮冠野频频戴,鹅顶蔬粗款款供。
儿妇团栾俱在眼,独怜无信过吴松。 -
66.《哭女二首》 宋·李覯
妻死女已病,踰年成二丧。
此生谁骨肉,末识好衣裳。
看面虽犹小,闻言尽可伤。
最知怜祖母,句句刮人肠。 -
67.《女色无定美赠卿材》 宋·李覯
女色无定美,宠至美则多。
士才无定称,用显称已过。
长字小家子,粲粲秋池荷。
性慧不觉耻,母怜不加诃。 -
68.《妇女之孝二十首·辟司徒妻》 宋·林同
君父今安在,谆谆免矣乎。
可怜齐女子,不问辟司徒。 -
69.《妇女之孝二十首·梁夫人嬺》 宋·林同
能返母万里,还荣父九原。
可怜帝有母,亦自待人言。 -
70.《妇女之孝二十首·雍姬》 宋·林同
可怜姬告母,父孰与夫亲。
能置此一问,未为愚妇人。 -
71.《戏赠牛女》 宋·舒岳祥
掷果久怜潘岳好,投梭不入幼舆痴。
彩云似扇羞郎面,新月如弓学妇眉。
喜鹊成桥终有别,阳乌出海且教迟。
如何自古占天者,不说经躔有动移。 -
72.《路傍女》 宋·于石
路傍谁家女,踌躇不能去。
自言妾小时,家本樵川住。
十五嫁良人,长年秉机杼。
辛勤奉舅姑,足不越庭户。 -
73.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
洗尽铜华净洁贫,嫁衣莫说为他人。
绝怜父母穷相守,不为金多贱却身。 -
74.《句》 唐·李煜
迢迢牵牛星,杳在河之阳。
粲粲黄姑女,耿耿遥相望。
莺狂应有恨,蝶舞已无多。
(《落花》) -
75.《相和歌辞·采桑》 唐·刘希夷
杨柳送行人,青青西入秦。
秦家采桑女,楼上不胜春。
盈盈灞水曲,步步春芳绿。
红脸耀明珠,绛唇含白玉。 -
76.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。 -
77.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
78.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
79.《相和歌辞·怨歌行》 唐·吴少微
城南有怨妇,含怨倚兰丛。
自谓二八时,歌舞入汉宫,皇恩弄幸玉堂中。
绿陌黄花催夜酒,锦衣罗袂逐春风。 -
80.《相和歌辞·采莲归》 唐·王勃
采莲归,绿水芙蓉衣,秋风起浪凫雁飞。
桂棹兰桡下长浦,罗裙玉腕摇轻橹。
叶屿花潭极望平,江讴越吹相思苦。