-
121.《题长安主人壁》 唐·孟浩然
久废南山田,叨陪东阁贤。
欲随平子去,犹未献甘泉。
枕籍琴书满,褰帷远岫连。
我来如昨日,庭树忽鸣蝉。
促织惊寒女,秋风感长年。
授衣当九月,无褐竟谁怜。 -
122.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
123.《宫中行乐词八首》 唐·李白
小小生金屋,盈盈在紫微。
山花插宝髻,石竹绣罗衣。
每出深宫里,常随步辇归。
只愁歌舞散,化作彩云飞。 -
124.《去妇词(一作顾况诗)》 唐·李白
古来有弃妇,弃妇有归处。
今日妾辞君,辞君遣何去。
本家零落尽,恸哭来时路。
忆昔未嫁君,闻君却周旋。 -
125.《赠裴司马》 唐·李白
翡翠黄金缕,绣成歌舞衣。
若无云间月,谁可比光辉。
秀色一如此,多为众女讥。
君恩移昔爱,失宠秋风归。 -
126.《寄东鲁二稚子》 唐·李白
吴地桑叶绿,吴蚕已三眠。
我家寄东鲁,谁种龟阴田?
春事已不及,江行复茫然。
南风吹归心,飞堕酒楼前。 -
127.《寄远十一首》 唐·李白
三鸟别王母,衔书来见过。
肠断若剪弦,其如愁思何。
遥知玉窗里,纤手弄云和。
奏曲有深意,青松交女萝。 -
128.《醉后戏与赵歌儿》 唐·岑参
秦州歌儿歌调苦,偏能立唱濮阳女。
座中醉客不得意,闻之一声泪如雨。
向使逢着汉帝怜,董贤气咽不能语。 -
129.《观王美人海图障子》 唐·梁锽
宋玉东家女,常怀物外多。
自从图渤海,谁为觅湘娥。
白鹭栖脂粉,赪鲂跃绮罗。
仍怜转娇眼,别恨一横波。 -
130.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
131.《江上曲》 唐·李嘉祐
江心澹澹芙蓉花,江口蛾眉独浣纱。
可怜应是阳台女,对坐鹭鸶娇不语。
掩面羞看北地人,回身忽作空山语。
苍梧秋色不堪论,千载依依帝子魂。
君看峰上斑斑竹,尽是湘妃泣泪痕。 -
132.《闻逝者自惊》 唐·李嘉祐
亦知死是人间事,年老闻之心自疑。
黄卷清琴总为累,落花流水共添悲。
愿将从药看真诀,又欲休官就本师。
儿女眼前难喜舍,弥怜双鬓渐如丝。 -
133.《月夜》 唐·杜甫
今夜鄜州月,闺中只独看。
遥怜小儿女,未解忆长安。
香雾云鬟湿,清辉玉臂寒。
何时倚虚幌,双照泪痕干。 -
134.《喜闻官军已临贼境二十韵》 唐·杜甫
胡虏潜京县,官军拥贼壕。
鼎鱼犹假息,穴蚁欲何逃。
帐殿罗玄冕,辕门照白袍。
秦山当警跸,汉苑入旌旄。 -
135.《十二月一日三首》 唐·杜甫
今朝腊月春意动,云安县前江可怜。
一声何处送书雁,百丈谁家上水船。
未将梅蕊惊愁眼,要取楸花媚远天。 -
136.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
137.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
138.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
139.《清明二首》 唐·杜甫
朝来新火起新烟,湖色春光净客船。
绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。
胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。
不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。 -
140.《效古秋夜长》 唐·钱起
秋汉飞玉霜,北风扫荷香。
含情纺织孤灯尽,拭泪相思寒漏长。
檐前碧云静如水,月吊栖乌啼鸟起。
谁家少妇事鸳机,锦幕云屏深掩扉。
白玉窗中闻落叶,应怜寒女独无衣。