-
381.《咏筍用昌黎韵》 宋·赵蕃
山居何所用,种竹并楹轩。
听雨宵忘寐,摇风日破烦。
春来仍引蔓,雨后竞添孙。
迸砌思移石,妨池欲废盆。 -
382.《江汉亭百韵》 宋·郑清之
山川自高深,开避由邃古。
长江泻岷峨,横亘截区宇。
东流为沔津,疏凿仗神禹。
襟带成奥区,都会称鄂渚。 -
383.《王总领生日》 宋·魏了翁
皇天覆后土,藐然中为人。
职职万同宇,何所非吾仁。
一二指搐耳,动且关嚬呻。
置之非害事,尚欲求其信。 -
384.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
385.《明禋进戒诗》 宋·程公许
於赫圆宰,视听自民。
惟圣能飨,非德莫亲。
乃眷炎宋,受命以仁。
十月三叶,涵每毓春。 -
386.《送别制置董侍郎东归》 宋·程公许
荷囊晓趁紫宸朝,玉立堂堂侍冕旒。
帝为蚕丛精择帅,诏颂虎节往分忧。
旌幢云合三千乘,锦绣春浓六十州。
仪凤雅应为国瑞,烹鲜何忍与民仇。 -
387.《去岁重阳日得彦威信附六月间二小倒及从弟倒》 宋·程公许
今节恩赐沐,把菊开清尊。
天涯信音来,扩缄为一欣。
展视未竟幅,泪雨益帨帉。
辞家甫八年,边尘覆全坤。 -
388.《述九颂·固屏》 宋·程公许
蚩尤兮飞炱,天狗堕兮隐雷。
天运兮日蹙,目涨兮气埃。
一失兮一行,熟强兮孰弱。
莽三垂兮骨纵横,恣强敌兮横奔突。 -
389.《工侍国史奉御香祷雪上竺前一夕雪瑞已应道间》 宋·程公许
庚子岁维夏,亢阳一何骄。
侵寻徂暑迫,恻怛圣虑焦。
祈寿喧三农,雩礼奔百僚。
商飚忽以厉,老魃意愈嚣。 -
390.《孝宗皇帝杜甫夜宴左氏庄诗御书赞》 宋·岳珂
帝淳熙兮重华,灿璧跗以秀荂。
根六艺兮正以葩,蔽一言兮思无邪。
噫后人兮谁耶,有臣甫兮不浮心夸。
穷不诎兮之死靡他,志不忘君兮于天之涯。 -
391.《予园泰堂之傍有奇石小有有洞箭括有门车箱有》 宋·岳珂
池边历平蹊,果下动游鞚,一笑未心领,万象徒目送。
渊渟历危槛,目景眩华栋。
閒情晻不舒,倦思悄如瞢。 -
392.《春日怀詹梁》 宋·苏泂
陈雷箭去不遗镞,后世人情手翻覆。
我生二十少知己,更觉恩怨生骨肉。
尘沙踪迹窘吴越,波浪奔驰走巴蜀。
痴年自长习艺能,如兔之角碍人目。 -
393.《梅口遣兴》 宋·苏泂
屏迹甘衡陋,驰书捷置邮。
击匏成潦倒,行李当嬉游。
偶往无前约,明知不自由。
米盐嗔妇问,书剑惜儿留。 -
394.《送云山文先生吏部赴召》 宋·阳枋
云山至宝非和璧,光耀煜天难毖密。
一朝天子闸坤珍,此宝肯炎蜀人出。
宝生蜀东六十年,蜀势关吴妙陈述。
蜀为头目吴腹心,头目清明腹心佚。 -
395.《宿柳池松风亭》 宋·李曾伯
轧轧肩舆上剑门,春和身健快於奔。
风翻红雨摧芳信,山带青烟入烧痕。
邻略物华无好句,破除旅思有清樽。
高人喜与松风接,莫遣梨花到梦魂。 -
396.《元夕病中》 宋·方岳
家贫近市常喧啾,灯夕无灯冷於水。
罢参法喜深炷香,示疾维摩低隐几。
梅花相亲不余负,酒盏成疏竟谁使。
一生甘作痴冻蝇,百方莫趁追奔螘。 -
397.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
398.《和叶野渡易古铜瓶韵》 宋·卫宗武
此方而彼圆,何异冰与炭。
彼工而此朴,土簋眎玉瓒。
达人以道观,万殊等一贯。
我有四耳尊,自谓今之冠。 -
399.《代天宁寺僧可举赠梓人善斲歌》 宋·陈著
四明山南郁嵯峨,异气上与青天摩。
人豪挟秀布山下,余为巧匠擅一窝。
颀然而长独出者,此中巧处得最多。
谁知造物亦有意,要为公输世其科。 -
400.《日食罪言》 宋·姚勉
皇帝十四载,新元纪嘉熙。
仲冬戊寅朔,午漏方中时。
朔风震丘壑,猛籁号枯枝。
黯如商雪天,四野昏垂垂。