-
101.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
102.《日长三十韵寄赵宾旸》 宋·方回
栗里渊明径,桤林子美堂。
乱离容不死,穷乏果何伤。
红粒炊{左禾右山}饭,青苔煮菜汤。
甲兵才偃息,城市转荒凉。 -
103.《朝阳穿破衲赞》 宋·释慧开
冷时急用之物,趁暖著些针线。
忽然腊月到来,免致脚忙手乱。 -
104.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
薄福住山,浑无暇日。
忙时直是闲,缓处非常急。
驱园夫奴子,锄菜地,扫松行;指莫监杨协团,拆东篱, -
105.《偈颂一百零二首》 宋·释绍昙
落寞山家,忙如火急。
趁晴刈茆,带霜收橘。
山僧冷地思量,尽把家私狼籍。
日日日东上,日日日西没。 -
106.《示徒》 宋·释印肃
未得尘劳息,须依善知识。
若肯慈悲学,发愿施心力。
入泥并入水,莫作闲戏剧。
扬眉动目庭,法身无穷极。 -
107.《十月五日风》 宋·舒岳祥
十月五日风,俗占端可验。
常年谁能记,两岁入程椠。
去年当此月,初三月未艳。
暮下陈村庄,夜投象原店。 -
108.《缘识》 宋·宋太宗
无为道在入幽玄,几许风光慕昔贤。
对境尽同闲见识,忙中皆是急相煎。
配匹直须宽雅淡,会有逢时不偶然。
修炼但教坚志气,参详稳審更周旋。 -
109.《缘识》 宋·宋太宗
峄阳之山,传名日桐,六律相沿五音中。
七轸弦调皆是意,審详悮则亦如空。 -
110.《缘识》 宋·宋太宗
逍遥贤圣乐,我闷俗情愚。
鄙俚何堪数,斟量解卷舒。
恶缘须尽去,善事好相於。
忙急真如梦,乾坤造化殊。 -
111.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥贤圣乐,我闷俗情愚。
鄙俚何堪数,斟量解卷舒。
恶缘须尽去,善事好相於。
忙急真如梦,乾坤造化殊。 -
112.《逍遥咏》 宋·宋太宗
无为道大入幽玄,几许风光慕昔贤。
对境尽同闲见识,忙中皆是急相煎。
配匹直须宽雅淡,会有逢时不偶然。
修炼但教坚志气,参详稳審更周旋。 -
113.《和答吴斗南中秋见怀并约五子合见过》 宋·孙应时
归梦千岩万壑东,起雪蓑笠唤渔童。
尘忙怜我三年久,拨置期群一笑同。
只恐令岩诗债急,不愁夜短酒杯空。
相携更得王文度,此段风流尽未穷。 -
114.《吴兴苦雨》 宋·王洋
黄流浑浑弥川渎,此邦不求长自足。
人家蚕治怕桑寒,阶下决明随意绿。
朝来横急如少上,忙忧车沟畎秧水。
还君膏泽莫贪功,放邮扶桑照千里。 -
115.《山市晴岚》 宋·杨公远
横岚髴抹高冈,村市人家酿秫香。
溪上晓来争渡急,里盐沽酒趁虚忙。 -
116.《春晚》 宋·喻良能
春及瓜期夏景生,鸣蝉渐欲替啼莺。
蜂臣飞急冲残絮,蚁子行忙碍落英。 -
117.《舟行邂逅别吴子明郎中》 宋·袁说友
杜宇催归急,青山送客忙。
去帆辞断港,过眼接危樯。
亲戚五年别,尊罍一笑长。
山西堕残照,不忍酹离觞。 -
118.《会昌劝农》 宋·曾丰
官不劝农农亦耕,诏书那可废常行。
烟霞自避旌旗色,鱼鸟相疑金鼓声。
蝶急岂遑追梦觉,鸠闲犹强管阴晴。
忙中偷得须臾暇,聊借江山答太平。 -
119.《和牧斋观剧四首次韵》 明·程嘉燧
游丝无力罥春长,急盏从挥白日忙。
烛下邀来偏巧笑,曲终不见只颠狂。
迷花未散尝侵晓,和雪难教更引商。
浣处似闻遗石在,相逢或恐是同乡。
¤