-
61.《次韵答襄阳龙图燕给事庆仆序直禁林》 宋·宋庠
右银仙闼倚云开,孤客缘何待诏来。
一节亲恩迂使驿,五花前署隔公台。
英游但喜儒绅集,涸使偏惊吏腕催。
昼槛宝鹓翔帝竹,夕轩瑶斗挂宫槐。
朝无滥吹终逃郭,性有真愚敢望回。
隽老裁篇褒意重,远分江汉濯馀埃。 -
62.《谷山照僧能诗事母孝》 宋·项安世
照公诗甚清,月淡更云轻。
拂拂晴丝卷,霏霏柳絮萦。
我憎禅悖性,渠自孝锺情。
何似辞戎索,中原道上行。 -
63.《止斋即事二首》 宋·陈傅良
性已耐岑寂,老应忘隐忧。
齐年双白发,尽日一苍头。
竹闭缄门钥,蒲团数漏筹。
未知庭庑下,还有雀罗不。 -
64.《孟子·事天立命》 宋·陈普
穷理知天所性全,存而顺事没而安。
保全是理无容失,所受於天或可还。 -
65.《孟子·行所无事》 宋·陈普
天理须殊本自然,自然天道合无天。
一毫小智生穿凿,所性之真已弗全。 -
66.《永邑杨君鉴子明譬斋读书将从事於古人为己之》 宋·陈文蔚
人性靡不善,因物始有迁。
本体遭剥蚀,如鉴尘所昏。
畴昔均秉彝,善端本绵绵。
既茂闲邪功,诚心所由存。 -
67.《宋子渊有诗及性宗事用韵寄之二首》 宋·郭印
还淳反朴似山农,与物相忘即大同。
造理自超言意表,发机不离见闻中。
批云切月能无事,转地回天别有功。
公案见成何必举,请君於此嗣宗风。 -
68.《暑中即事》 宋·李复
挂壁清羸金粟像,映窗性相净名经。
门前野水流绕舍,雨后绿槐阴满庭。
凉簟醒心须稍健,好风吹鬓欲重青。
此间真境谁宜到,更有珍茶一种录。 -
69.《性斋二首为湖陆提举作》 宋·陆文圭
孔门性不闻,学者失其义。
上中下为三,善与恶为二。
邹洛异而同,韩扬同而异。
不指理不明,不兼气不备。 -
70.《察罕布哈忠翊父殁王事母表门阖本官弃职侍养》 宋·陆文圭
王气初不限中华,至性未尝根六籍。
门闾节行世所钦,父子忠孝天应惜。
连环解玉理坚緻,老蚌剖珠光的砾。
伯也执凤万人敌,血染征衣归不得。 -
71.《题月心诗卷并记遇仙事云》 宋·陆文圭
东轩记待月,从笔说性命。
岂惟不知月,实亦不知性。
文虽欧苏工,理至闰洛定。
人心如明月,尘垢失清净。 -
72.《山居即事》 宋·释绍嵩
独坐空山裹,闲寻物理幽。
人情正苦暑,诗兴得高秋。
衰谢多扶病,功名安足谋。
自嗟疏野性,肯伴白云休。 -
73.《山居即事》 宋·释绍嵩
老去慵仍甚,幽欢良自如。
性将时共背,身与世俱疏。
水色含群动,秋容淡夕虚。
惬心皆乐事,真作野人居。 -
74.《吾性》 宋·释文珦
吾性本疎狂,难教住帝乡。
看心忘世界,濯足爱沧浪。
往事皆如梦,浮生底用忙。
到头华衮服,不及芰荷裳。 -
75.《野性》 宋·释文珦
野性乐疏旷,从来厌风尘。
孤寒无所资,屈身随众人。
贵游弃疵贱,不能强相亲。
蹉跎三十年,客路常清贫。
晚来归山林,麋鹿为我邻。
万事不挂意,一一皆天真。
同流乃知此,难与俗子陈。 -
76.《伯氏再以前韵即事复继韵》 宋·王洋
问宅无成复问律,青衫长是照青苹。
生涯异日知何地,性命如今正属人。
蝼蚁命轻难报国,虫鱼买绝拙谋身。
五年湖海成何事,只得冠缨不染尘。 -
77.《次韵奉酬王给事见贻之什》 宋·喻良能
谁知州宅似精庐,山绕檐楹水绕除。
堂静惠风长细细,楼高烟雨又疏疏。
贫如坡老工餐菊,性似边韶懒读书。
赖有嵩山王给事,作诗贻赠问何如。 -
78.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·薛能
华清高树出离宫,南陌柔条带暖风。
谁风轻阴是良夜,瀑泉声畔月明中。
洛桥晴影覆江船,羌笛秋声湿塞烟。
闲想习池公宴罢,水蒲风絮夕阳天。 -
79.《田家三首(一作王勃诗)》 唐·王绩
阮籍生涯懒,嵇康意气疏。
相逢一醉饱,独坐数行书。
小池聊养鹤,闲田且牧猪。
草生元亮径,花暗子云居。 -
80.《初发道中赠王司马兼寄诸公》 唐·张九龄
昔岁尝陈力,中年退屏居。
承颜方弄鸟,放性或观鱼。
曾是安疵拙,诚非议卷舒。
林园事益简,烟月赏恒馀。