-
21.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
22.《辞上归进诗》 宋·陈抟
草泽吾皇诏,图南抟姓陈。
三峰千载客,四海一闲人。
世态从来薄,诗情自得真。
乞全麞鹿性,何处不称臣。 -
23.《张节妇辞》 明·古春兰公
妾本清河女,嫁作汝南妇。
舅姑性严察,孝养无违迕。
良人从吏弄刀笔,一朝犯法隶军伍。
军逃之罪不容述,妻孥连捕心独苦。 -
24.《弃妇辞》 明·周忱
回车已驾衡门下,将去复留情不舍。
举家欲语畏郎嗔,独自登车无送者。
吞悲惟恐路人知,默默还思初嫁时。
父母殷勤受明礼,良媒宛转来通辞。 -
25.《或以予辞酒为过复作长句》 宋·陆游
陆生酒户如蠡迮,痛酒岂能堪大白;正缘一快败万事,往往吐茵仍堕帻。
尔来人情甚不美,似欲杀我以麴蘖。
满倾不许计性命,傍睨更复腾颊舌。
醉时狂呼不复觉,醒後追思空自责。 -
26.《子厚先生哀辞》 宋·司马光
先生负材气,弱冠游穷边。
麻衣揖钜公,决策期万全。
谓言叛羌背,会可执而鞭。
意趣小参差,万金莫留连。 -
27.《金山孤凤辞》 元·杨维桢
肃肃金山凤,凤兮同阿房。
凤兮不凰老,孤鸣在高冈。
幸生一鸑雏,毛雨蔚成章。
鸑雏实不恶,反哺天性良。 -
28.《仁宗皇帝挽歌辞四首》 宋·强至
圣运一千载,君临四十春。
宝图先与子,妙断独如神。
瑞表虚南极,哀声动北辰。
天钟尧舜性,庙号讫称仁。 -
29.《和叶性之喜十》 宋·吴芾
去岁饥荒特异常,那知今日便丰穰。
田畴雨足经时润,院宇风生着处凉。
老去我方辞五斗,秋来谁解积千仓。
从今闾里无艰食,会见家家酒熟香。 -
30.《胡伯圆尚书以松山虚席力招补其阙辄辞以小诗》 宋·释绍嵩
懒性如今成野人,苍颜白发不时新。
自知潦倒无余事,乞取山林放旷身。 -
31.《仙佛辞》 宋·释文珦
仙以静为道,佛以空为宗。
群动本皆静,万有体恒空。
服食迷静趣,仙道不可从。
宴息昧空性,佛理无由通。 -
32.《过南安接孟使君辞警策多矣复承遣诗追惠遂足》 宋·曾丰
坤元分气谓无间,南崖北崖才尺寸。
地寒地暖差之半,乾元分气谓无颇。
南枝北枝能几何,春早春迟差尔多。
我来幸未全失策,南枝早退不留迹。 -
33.《奉使登终南山》 唐·王湾
常爱南山游,因而尽原隰。
数朝至林岭,百仞登嵬岌。
石壮马径穷,苔色步缘入。
物奇春状改,气远天香集。 -
34.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
35.《酬王补阙惠翼庄庙宋丞泚赠别》 唐·李白
学道三千春,自言羲和人。
轩盖宛若梦,云松长相亲。
偶将二公合,复与三山邻。
喜结海上契,自为天外宾。 -
36.《大云寺赞公房四首》 唐·杜甫
心在水精域,衣沾春雨时。
洞门尽徐步,深院果幽期。
到扉开复闭,撞钟斋及兹。
醍醐长发性,饮食过扶衰。 -
37.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
38.《将适吴楚,留别章使君留后,兼幕府诸公,得柳字》 唐·杜甫
我来入蜀门,岁月亦已久。
岂惟长儿童,自觉成老丑。
常恐性坦率,失身为杯酒。
近辞痛饮徒,折节万夫后。 -
39.《客堂》 唐·杜甫
忆昨离少城,而今异楚蜀。
舍舟复深山,窅窕一林麓。
栖泊云安县,消中内相毒。
旧疾甘载来,衰年得无足。 -
40.《壮游》 唐·杜甫
往昔十四五,出游翰墨场。
斯文崔魏徒,以我似班扬。
七龄思即壮,开口咏凤凰。
九龄书大字,有作成一囊。