-
181.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
182.《津阳门诗》 唐·郑嵎
津阳门北临通逵,雪风猎猎飘酒旗。
泥寒款段蹶不进,疲童退问前何为。
酒家顾客催解装,案前罗列樽与卮。 -
183.《岸梅》 唐·崔橹
含情含怨一枝枝,斜压渔家短短篱。
惹袖尚馀香半日,向人如诉雨多时。
初开偏称雕梁画,未落先愁玉笛吹。
行客见来无去意,解帆烟浦为题诗。 -
184.《醉歌》 唐·温庭筠
檐柳初黄燕新乳,晓碧芊绵过微雨。
树色深含台榭情,莺声巧作烟花主。
锦袍公子陈杯觞,拨醅百瓮春酒香。 -
185.《回中作》 唐·温庭筠
苍莽寒空远色愁,呜呜戍角上高楼。
吴姬怨思吹双管,燕客悲歌别五侯。
千里关山边草暮,一星烽火朔云秋。
夜来霜重西风起,陇水无声冻不流。 -
186.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
187.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
188.《送友人罢举赴蓟门从事》 唐·刘沧
人生行止在知己,远佐诸侯重所依。
绿绶便当身是贵,青霄休怨志相违。
晚云辽水疏残雨,寒角边城怨落晖。
此去黄金台上客,相思应羡雁南归。 -
189.《江亭春霁》 唐·李郢
江蓠漠漠荇田田,江上云亭霁景鲜。
蜀客帆樯背归燕,楚山花木怨啼鹃。
春风掩映千门柳,晓色凄凉万井烟。
金磬泠泠水南寺,上方僧室翠微连。 -
190.《江亭春霁》 唐·李郢
江蓠漠漠荇田田,江上云亭霁景鲜。
蜀客帆樯背归燕,楚山花木怨啼鹃。
春风掩映千门柳,晓色凄凉万井烟。
金磬泠泠水南寺,上方僧室翠微连。 -
191.《夜会问答十》 唐·皮日休
寒夜清,帘外迢迢星斗明。
况有萧闲洞中客,吟为紫凤呼凰声。
瘿木杯,杉赘楠瘤刳得来。 -
192.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
193.《偶诗五首》 唐·司空图
闲韵虽高不衒才,偶抛猿鸟乍归来。
夕阳照个新红叶,似要题诗落砚台。
芙蓉骚客空留怨,芍药诗家只寄情。
谁似天才李山甫,牡丹属思亦纵横。 -
194.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
195.《咏史诗·不周山》 唐·胡曾
共工争帝力穷秋,因此捐生触不周。
遂使世间多感客,至今哀怨水东流。 -
196.《寄怀》 唐·唐彦谦
有客伤春复怨离,夕阳亭畔草青时。
泪从红蜡无由制,肠比朱弦恐更危。
梅向好风惟是笑,柳因微雨不胜垂。
双溪未去饶归梦,夜夜孤眠枕独欹。 -
197.《和严谏议萧山庙十韵(旧说常闻箫管之声因而得名次韵)》 唐·吴融
泽国瞻遗庙,云韶仰旧名。
一隅连障影,千仞落泉声。
老狖寻危栋,秋蛇束画楹。
路长资税驾,岁俭绝丰盛。 -
198.《和韩致光侍郎无题三首十四韵》 唐·吴融
珠佩元消暑,犀簪自辟尘。
掩灯容燕宿,开镜待鸡晨。
去懒都忘旧,来多未厌新。
每逢忧是梦,长忆故延真。 -
199.《惆怅诗十二首》 唐·王涣
八蚕薄絮鸳鸯绮,半夜佳期并枕眠。
钟动红娘唤归去,对人匀泪拾金钿。
李夫人病已经秋,汉武看来不举头。
得所浓华销歇尽,楚魂湘血一生休。 -
200.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。