-
21.《小杉》 宋·李覯
小杉高丈馀,体直立还孤。
任过千年雪,应无一节枯。
鬼狂从发解,龙长怕鳞麄。
怪状春宁笑,清声月所娱。
地终存古气,景合在仙图。
不作明堂用,良工莫厚诬。 -
22.《奉和思黯相公以李苏州所寄太湖石奇状绝伦…呈梦得》 唐·白居易
错落复崔嵬,苍然玉一堆。
峰骈仙掌出,罅坼剑门开。
峭顶高危矣,盘根下壮哉。
精神欺竹树,气色压亭台。 -
23.《李苏州遗太湖石奇状绝伦因题二十韵奉呈梦得、乐天》 唐·牛僧孺
胚浑何时结,嵌空此日成。
掀蹲龙虎斗,挟怪鬼神惊。
带雨新水静,轻敲碎玉鸣。
搀叉锋刃簇,缕络钓丝萦。 -
24.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
25.《东海有大松土人相传三代时物其状伟异诗不能》 宋·张耒
诗翁爱花复爱柳,长歌高吟半酣酒。
自言二物天下奇,爱之不厌形于诗。
嗟予所爱翁未见,我昔东游穷海甸。
波涛四绝大岛中,上有太古不死之长松。 -
26.《致明赠茯苓如婴孩状以诗为报》 宋·刘子翚
老松寒不死,密壤聚流脂。
小斸凌苍翠。
深藏发怪奇。
应怜霜鬓客,为寄玉婴儿。
屑饵消残疢,同寻汗漫期。 -
27.《鞠歌行(以下见《文苑英华》)》 唐·李白
丽莫似汉宫妃,谦莫似黄家女。
黄女持谦齿发高,汉妃恃丽天庭去。
人生容德不自保,圣人安用推天道。 -
28.《病柏》 唐·杜甫
有柏生崇冈,童童状车盖。
偃蹙龙虎姿,主当风云会。
神明依正直,故老多再拜。
岂知千年根,中路颜色坏。 -
29.《宴湖上亭作》 唐·元结
广亭盖小湖,湖亭实清旷。
轩窗幽水石,怪异尤难状。
石尊能寒酒,寒水宜初涨。
岸曲坐客稀,杯浮上摇漾。 -
30.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
31.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
32.《岳阳楼别窦司直》 唐·韩愈
洞庭九州间,厥大谁与让。
南汇群崖水,北注何奔放。
潴为七百里,吞纳各殊状。
自古澄不清,环混无归向。 -
33.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
34.《寄卢仝(宪宗元和六年河南令时作)》 唐·韩愈
玉川先生洛城里,破屋数间而已矣。
一奴长须不裹头,一婢赤脚老无齿。
辛勤奉养十馀人,上有慈亲下妻子。 -
35.《怀妓(前三首一作刘损诗,题作愤惋)》 唐·刘禹锡
玉钗重合两无缘,鱼在深潭鹤在天。
得意紫鸾休舞镜,能言青鸟罢衔笺。
金盆已覆难收水,玉轸长抛不续弦。 -
36.《答卢仝》 唐·孟郊
楚屈入水死,诗孟踏雪僵。
直气苟有存,死亦何所妨。
日劈高查牙,清棱含冰浆。
前古后古冰,与山气势强。 -
37.《吊元鲁山》 唐·孟郊
搏鸷有馀饱,鲁山长饥空。
豪人饫鲜肥,鲁山饭蒿蓬。
食名皆霸官,食力乃尧农。
君子耻新态,鲁山与古终。 -
38.《同微之赠别郭虚舟炼师五十韵》 唐·白居易
我为江司马,君为荆判司。
俱当愁悴日,始识虚舟师。
师年三十馀,白皙好容仪。
专心在铅汞,馀力工琴棋。 -
39.《双石》 唐·白居易
苍然两片石,厥状怪且丑。
俗用无所堪,时人嫌不取。
结从胚浑始,得自洞庭口。
万古遗水滨,一朝入吾手。 -
40.《想东游五十韵》 唐·白居易
海内时无事,江南岁有秋。
生民皆乐业,地主尽贤侯。
郊静销戎马,城高逼斗牛。
平河七百里,沃壤二三州。