-
61.《庚寅人日雨夕大雷电激而成雹阳专而阴不胜寒》 宋·方逢振
顷田十万银裹封,东皇未肯开冶鎔。
山眩水晃人灭踪,痴猿冻鹤惊折松。
邻鸡失旦僧懒钟,昏晓不辨天地聋。
盐虎坐险终陷凶,狞狮见日空眼红。 -
62.《禁烟日陪经略焕章丈游白龙洞得所赋新诗次韵》 宋·胡长卿
悬崖怪石水潺潺,宜有神龙隐此间。
穷胜不妨穿险洞,寻春那止看群山。
攀龙行即天边去,跃马聊同野外还。
好景良辰适相会,一尊且共水云闲。 -
63.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
64.《和祖无择题袁州东湖卢肇石》 宋·任大中
宜阳刺史才,祖择之维杰。
大旱雨一方,尽使焦枯活。
公退趣尚深,水石探其绝。
长江北岸林,唐有卢子发。 -
65.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
66.《游石仙分韵得观字》 宋·吴汝弌
闲拢两袖秋,步入冲寂观。
古树老云中,仙成毁岩半。
是时零雨高,叶脱凄风乱。
怪禽走何忙。 -
67.《感兴五首》 宋·于石
晋人杀鸣犊,孔子不渡河。
河之水洋洋,临流一长歌。
岂无舟与楫,所惧蛟与鼍。
蛟鼍任险怪,不度如我何。
黄鹄一远举,奚忧婴网罗。 -
68.《孙氏池亭》 宋·俞瑊
壁介山水间,幽棲愧尸禄。
眠食行坐处,山光水声足。
嗟我心未厌,出郊搜胜躅。
尝闻隐者居,未为人所目。 -
69.《麻姑山》 宋·朱京
仙都朝百灵,奇绝众峰冠。
朝随五马游,万里卷云幔。
春阳散地脉,指顾群阴泮。
刻玉露巉岩,严严色足惮。 -
70.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
71.《出峡》 宋·苏轼
入峡喜巉岩,出峡爱平旷。
吾心淡无累,遇境即安畅。
东西径千里,胜处颇屡访。
幽寻远无厌,高绝每先上。 -
72.《次韵秦太虚见戏耳聋》 宋·苏轼
君不见诗人借车无可载,留得一钱何足赖。
晚年更似杜陵翁,右臂虽存耳先聩。
人将蚁动作牛斗,我觉风雷真一噫。
闻尘扫尽根性空,不须更枕清流派。 -
73.《九井》 宋·王安石
沿崖涉涧三十里,高下荦确无人耕。
扪萝挽茑到山趾,仰见吹泻何峥嵘。
余声投林欲风雨,末势卷土犹溪阬。
飞虫凌兢走兽栗,霜雪夏落雷冬鸣。 -
74.《清逸江》 宋·范成大
微生本渔樵,长日渺江海。
扣舷濯沧浪,尚说天宇隘。
朅来车马路,悒悒佳思败。
黄尘扑眉须,驱逐似偿债。 -
75.《度筰》 宋·陆游
翩翩翻翻筰受风,行人疾走缘虚空,回观目眩浪花上,小跌身裹蛟涎中。
汗沾两握色如菜,数乘此险私自怪。
九折元非叱驭行,千金空犯垂堂戒。
此身老大足悲伤,岁岁天涯忆故乡。
安得画船明月夜,满川歌吹入盘阊。 -
76.《真阳峡》 宋·杨万里
清远虽佳未足观,真阳佳绝冠南蛮。
一泉岭背悬崖出,乱洒江边怪石间。
来岸对排双玉笋,此峰外面万青山。
险艰去处多奇观,自古何人爱险艰。 -
77.《逐蛇:》 宋·张耒
嗟尧之时兮大水滂,横溃四海兮包陵冈。
荡流涌汩兮周无防,龙腾蛇奔兮嬉以狂。
腥鳞顽鬣兮更披猖,城居穴处兮乱厥常。
颓虫纠结兮肆害戕,陆盘渊据兮傲不臧。 -
78.《哭曼卿》 宋·欧阳修
嗟我识君晚,君时犹壮夫。
信哉天下奇,落落不可拘。
轩昂惧惊俗,自隐酒之徒。
一饮不计斗,倾河竭昆墟。 -
79.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
80.《获麟赠姚辟先辈》 宋·欧阳修
世已无孔子,获麟意谁知。
我尝为之说,闻者未免非。
而子独曰然,有如埙应篪。
惟麟不为瑞,其意乃可推。