-
121.《古离别》 唐·权德舆
人生天地间,瞥若七辔驰。
夭寿既常数,奈何生别离。
迹当中人域,正性日已衰。
是非千万境,杳霭情尘滋。 -
122.《太常引 予年廿许,时自秦州侍下,还太原,》 元·元好问
祖道道傍。
少年有与红袖泣别者,少焉车马相及,知其为观察之孙振之也。
所别即琴姬阿莲,予尝以诗道其事。
今二十五年,岁辛巳,振之因过予,语及旧游,恍如隔世,感念今昔,殆无以为怀,因为赋此渚莲寂寞倚秋烟。 -
123.《姑苏杂咏 洞庭山》 明·高启
朝登西岩望太湖,青天在水飞云孤。
洞庭缥缈两峰出,正似碧海浮方壶。
尝闻此山古灵壤,蛇虎绝迹欢樵夫。
涛声半夜恐魂梦,石气五月寒肌肤。 -
124.《赠金华隐者》 明·高启
我闻名山洞府三十六,一一灵迹纪真箓。
金华秀出向东南,远胜阳明与勾曲。
楼台缥缈开烟霞,天帝赐与神仙家。
灵源有路不可入,但见几片流出云中花。 -
125.《游灵岩山寺》 宋·晁说之
昔爱屏作山,今爱山作屏。
还曲不可数,两目徒荧荧。
须臾背负巘,恍惝面对陉。
屯聚阵脚马,罗列仙女軿。 -
126.《观社行》 宋·刘克庄
吾家世南折简呼,有日曷不见子都。
牵衣况复幼吾幼,闭户大似愚公愚。
鲜妆袨服出空巷,钿车绣毂来塞涂。
展乌丝栏拥小玉,设锦步障盛绿珠。 -
127.《题龙眠十八尊者》 宋·刘克庄
尝闻天台境,肉身往无从。
仁夫示此图,恍惚游其中。
应真一一若旧识,或踞怪石临飞淙。
山鬼投牒何敬恭,天女问法尤丰茸。 -
128.《题胡仲威文藁》 宋·刘克庄
熟读执事文,恍如入宝山。
瑰异千万种,一一无可删。
瑶草既俯拾,珠树亦仰攀。
美玉不知数,照映穹壤间。 -
129.《白鹿寺》 宋·刘克庄
岁晚霜林落叶稠,携家来作鹿门游。
偈言恍似前生说,诗稾犹烦侍者收。
身上征衫抛未得,山中灵药采无由。
十年不独行人老,入定高僧白尽头。 -
130.《陈叔易赋王秀才所藏梁织佛图诗邀同赋因次其》 宋·陈与义
维摩之室本自空,忽惊满月临丹宫。
稽首世尊真实相,不比图画填青红。
天女之孙擅天巧,经纬星宿超庸庸。
沦精入此三昧手,一念直到只园中。 -
131.《赠赵太虚画竹石》 宋·白玉蟾
竹魂竹魄竹精神,飞落潇湘淇水濒。
千竿万午竞青翠,吹风饮露千来春。
先生笔端自风雨,惊起竹魂无着处。
一点水墨化成龙,龙孙飞去鵞溪住。 -
132.《题郑舜举蔗庵》 宋·韩元吉
吾州富佳山,修竹连峻岭。
居然缚尘埃,一见辄心醒。
岂知刺史宅,跬步閟清景。
古木盘城隅,石径幽且迥。 -
133.《昔游诗》 宋·姜夔
衡山为真宫,道士饮我酒。
共坐有何人,山中白衣叟。
问叟家何在,近住山洞口。
殷勤起见邀,徐步入林薮。 -
134.《昔游诗 其十五》 宋·姜夔
衡山为真宫,道士饮我酒。
共坐有何人,山中白衣叟。
问叟家何在,近住山洞口。
殷勤起见邀,徐步入林薮。 -
135.《次韵胡德辉松轩时乞兵戍淮》 宋·王之道
伐蛟生得须髯苍,隐然为屋分三梁。
广寒恍若东西厢,清风入座衣披猖。
萧萧终日声秦篁,一洗郑卫无伊凉。
嗟予顽钝铁石肠,时危合蹇甘皇皇。 -
136.《松叶酒歌寄梁安宅》 明·刘基
道人赠我松叶酒,味似琼浆色琼玖。
咽之骨爽神魂清,令我寿同金石久。
我生疏懒无所能,瘦皮粘骨危崚嶒。
病来啖药犹啖水,梦寐恍惚风中灯。 -
137.《为启初门和尚题山水图》 明·刘基
天下名山随处有,画图流传亦良久。
祗园道人展横幅,观者称夸同一口。
苍梧九疑高插天,卷而怀之不盈手。
巨灵惊呼盘古怒,地轴坱圠昆仑剖。 -
138.《送陈资深归广》 明·杨基
丈夫轻别离,投老欲入广。
奈何干戈际,万里涉沆漭。
兹城颇阜庶,有女供奉养。
世乱得粗安,胡劳问乡党。 -
139.《留题金山寺》 宋·张栻
长江岷山来,灌注天下半。
东行近海门,勇往更瀰漫。
苍峦忽中流,屹立助杰观。
孤根入层渊,秀色连两岸。 -
140.《癸本中冬四日江行》 宋·郑刚中
新寒荡馀暑,小雨结离愁。
行人向西去,江水自东流。
我趁孤船归,回肠车万周。
假寐桨声中,清梦何悠悠。