-
121.《旅夜(二首)》 明·刘基
客愁常突兀,今夜灯花生。
虽知无喜报,愁亦暂时平。
解襟成独寝,留灯待天明。
喜固不可求,客心恒畏愁。 -
122.《和钱之道》 宋·李廌
仲尼圣之时,岂蔽不恭隘。
知命识大忧,嗣世宅已坏。
不阅父母邦,遑及为蒯瞶。
依仁罕言利,执礼不语怪。 -
123.《道傍儿》 宋·黎廷瑞
落日古道傍,依依闻哭声。
云是田舍儿,垂髫才九龄。
前母久已没,后母无复情。
饥寒夙所更,驱役不得停。 -
124.《书与士瞻上人十首》 宋·仇远
嬾学羊裘汉子陵,亦非解印晋渊明。
好山好水恒相对,浮利浮名不愿争。
诗酒每寻朋友共,山园都付子孙耕。
野心直与闲云似,却笑孤云出岫轻。 -
125.《新治圃成》 明·袁凯
隙壤所自治,剪刜去茏茸。
幸无棼秽杂,况此清泉涌。
灌滋竟朝夕,勾萌各森耸。
青蒲已弥泽,黄瓜方卧陇。 -
126.《送郡守汪充之移治严陵》 宋·陈傅良
挂梁龙骨经时蛰,井井黄云秋已及。
十日不雨民未急,使君日膳长蔬湆。
澄空飒飒云雾入,馌妇休眠儿觅笠。
村舂化出云子粒,市上明朝升二十。 -
127.《杂兴十二首》 宋·方回
稻熟苦淫雨,九月尽十月。
已刈及未刈,半芽半漂没。
饥饱系民命,此变岂可忽。
云师如葛伯,仇饷佚天罚。 -
128.《义犬行》 宋·方回
君不见周兴西旅贡厥獒,今日天下新建櫜。
远方不许进异物,閒却三略兼六韬。
又不见王孙昔叹走狗烹,今日天下永太平。
保全功臣决无此,花村夜不争雉鸣。 -
129.《送知军曹比部移虔州》 宋·李覯
要知贤者善居官,法自严明性自宽。
黠吏欲欺难作计,愚民初惧久方安。
狱辞大小情皆见,市物公私价一般。
农力不闻供土木,穷阎犹得免饥寒。 -
130.《戍妇词》 宋·释文珦
女萝施松柏,终始相因依。
绳索发为婚姻,偕老相与期。
夫今戍边城,贱妾无由随。
行行日已远,何时定当归。
但愿崇勋业,上报明主知。
谅君守恒节,妾心终不移。 -
131.《悠悠荒路行》 宋·释文珦
悠悠荒路间,能使客心恻。
千里无居人,茫茫但蓁棘。
东西失蹊径,南北迷阡陌。
室庐尽空虚,坟垄皆发掘。 -
132.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
妙用恒沙也无极,岂吝参方来同诘。
何劳举指与言诠,杖头一眼明如日。 -
133.《金刚随机无尽颂·启唱真乘》 宋·释印肃
稽首一切智,圆通十方慧。
无上两足尊,法体含三世。
归命万德师,与慈启大悲。
溥度恒沙乐,愿力难恩□。 -
134.《缘识》 宋·宋太宗
露含千滴沥,幻化杳无迹。
心重一时间,寸阴堪可惜。
明根生惠性,德行多饶益。
掌握骊龙珠,纵横不改易。 -
135.《缘识》 宋·宋太宗
悬鉴高明鬼亦愁,方知研丑更玄幽。
恒持大道真空理,清静烟波可自由。 -
136.《缘识》 宋·宋太宗
得道超凡圣,逍遥本是缘。
群迷难解会,我且不虚传。
但信恒无断,精穷用意专。
審聪明譬喻,勿被俗情牵。 -
137.《逍遥咏》 宋·宋太宗
如来秘法谕恒沙,须是铅开汞上花。
烧鍊勿令伤血脉,凡情散乱损黄牙。
离男合度分明说,坎女和同不用夸。
大矣日中成九转,红浆一饮到仙家。 -
138.《逍遥咏》 宋·宋太宗
於身日益但多为,贤圣何曾免是非。
大道几时明鄙隔,真宗隐显在玄机。
周知物理通还感,俯仰从来有顺违。
宜且守恒存礼让,难中轻重两相依。 -
139.《逍遥咏》 宋·宋太宗
得道超凡圣,逍遥本是缘。
群迷难解会,我且不虚传。
但信恒无断,精穷用意专。
審听明譬谕,勿被俗情牵。 -
140.《逍遥咏》 宋·宋太宗
虎龙本属木,白虎作华池。
水炎恒为则,阴阳造化迟。
清心常积德,凡眼岂能知。
君子听吾喻,神明勿喑欺。