-
121.《感皇恩》 宋·叶景山
春水满池塘,春风吹柳。
春草茸茸媚晴书。
春烟骀荡,春色着人如旧。
春光无限好,花时候。
春院宴开,春屏环绣。
春酒争持介眉寿。
春衫春暖,春回遏云声透。
春年常不老,松筠茂。 -
122.《感皇恩(钱参政)》 宋·甄良友
华表鹤重来,嘉禾合穗。
天命真人救斯世。
故仙子来佐,中兴之际。
这回真是个,风云会。
天水庆源,钱塘潮势。
主圣臣贤千岁。
半钩月小,一剪梅花香细。
太平无事也,休辞醉。 -
123.《感皇恩》 宋·臧余庆
消息近春来,东风还又。
先代椒盘劝金斗。
坐间和气,压尽一番梅柳。
掖庭频寓直,君恩厚。
天佑两宫,南山齐寿。
况有仙丹在公手。
论功医国,合在药王之右。
不妨千岁饮,长生酒。 -
124.《感皇恩》 宋·臧余庆
南岳有真仙,人间祥瑞。
酒量诗豪世无比。
晚年林下,做个清闲活计。
诮如千岁鹤,巢云际。
此日大家,广排筵会。
酒劝千钟莫辞醉。
昔时彭祖,寿年八百余岁。
十分才一分,那里暨。 -
125.《感皇恩》 宋·臧余庆
交广出沉香,路遥难致。
何况卑人更不易。
寿星香帕,我又几曾识置。
有般祝寿底,忒忔戏。
剪下一张,池州表纸。
捻得轻圆更滑腻。
五双纸捻,管打十个喷嚏□□□□儿,一百岁。 -
126.《感皇恩》 宋·霍安人
十月小春天,梅飘香细。
九叶尧蓂已呈瑞。
寿阳仙子,暂降羽衣环珮。
林间风味,别人难比。
齐眉共庆,劝声鼎沸。
有子知书继家世。
兼金五福,行被君恩宠贲。
愿祈龟鹤算,千千岁。 -
127.《感皇恩(寿王簿)》 宋·叶巽齐
冬岭秀乔松,江南飞雪。
数朵梅花弄春色。
玉颜苍鬓,人似松梅标格。
岁寒长不老,人奇绝。
簿领余间,长生有道,福寿从今更千百。
孙枝浸盛,万卷家传方册。
樽前频醉,此宵风月。 -
128.《感皇恩(幽居)》 宋·康与之
一雨一番凉,江南秋兴。
门掩苍苔锁寒径。
红尘不到,尽日鸟啼人静。
绿荷风已过,摇香柄。
淡阴未解,园林清润。
一片花飞堕红影。
残书读尽,袖手高吟清咏。
任从车马客,劳方寸。 -
129.《感皇恩 自寿 此石刻见山东历城县志卷二十四》 元·张养浩
林壑八年闲,吟残山色。
无处烟霞不相识。
真欢清福,举世谁人曾得。
天教分付与,云庄客。 -
130.《感皇恩·一叶下梧桐》 元·党怀英
一叶下梧桐,新凉风露。
喜鹊桥成渺云步。
旧家机杼,巧织紫绡如雾。
新愁还织就,无重数。
天上何年,人间朝暮。
回首星津又空渡。
盈盈别泪,散作半空疏雨。
离魂都付与,秋将去。 -
131.《感皇恩 赋叠罗花》 元·党怀英
碧玉捻柔条,蓝袍裁叶。
明艳黄深软金叠,道装仙子,谪堕蕊珠仙阙。
为春闲管领,花时节。
汉额妆?,楚腰舞怯。
襞积裙馀旧宫褶。
东君著意,留伴小庭风月。
任教??唤,群芳歇。 -
132.《感皇恩 捧读雪楼宪使岁寒亭记, 节之?》 元·姚燧
寻丈岁寒亭,何多环侍。
烟节雪?万青士。
旄头铁甲,更两苍官为帅。
落成天雨雪、皆奇事。
不独玄冬,偏生幽思。
六月清风失炎炽。
三年转烛,君去岂无人至。
惟应无坐啸、文章使。 -
133.《感皇恩 述怀》 元·舒逊
疏雨滴清秋,洗残流火,爽动凉飙透帘幕。
寒蛩吟彻,谁道小□萧索。
青镫相伴,我情依约。
萤照更残,鸟啼月落。
非壮山城数声角。
漫漫长夜扣角。
长歌方觉。
人生能有几许行乐。 -
134.《感皇恩 癸未重午日,冶头回辔,得感皇恩一》 元·王恽
之情也。
示秀才郑彦通流水小桥横,冶头沙路。
一道清阴转林坞。
满襟凉润,犹是夜来新雨。 -
135.《感皇恩·日日午餐余》 元·王恽
日日午餐余,即须幽讨。
拄杖长行觅周老。
三杯两*,不致玉山倾倒。
与君何处去、乾*好。
松影闲庭,长吟藉草。
白发多来故人少。
春山何在,两树寒梅枯槁。
一声邻笛起、催归早。 -
136.《感皇恩·算富贵康宁》 元·李孝光
算富贵康宁,于公独厚。
天公着意君知否。
古今盛事,百岁在堂寿母。
斑衣鹤发、真稀有。
三载河阳,种花插柳。
惯父老歌谣拍手。
名香朝野,公旦云仍无负、剑光连紫气、横 -
137.《感皇恩·五马东来》 元·李孝光
五马东来,人歌襦夸,春晚棠阴绿如许。
草堂诗梦,应费湖中箫鼓。
清香生画戟、连嘉树。
父老踏歌、道君侯来何暮。
容易君侯又归去。
凤凰池上,去作九州霖雨。
儿童骑竹马,沙堤路。 -
138.《感皇恩·露染武夷秋》 宋·辛弃疾
露染武夷秋,千蛮耸翠。
练色泓澄玉清水。
十分冰鉴,未吐玉壶天地。
精神先付与,人中瑞。
青锁步趋,紫微标致。
凤翼看看九十里。
任挥金碗,莫负凉飚佳致。
瑶台人度曲,千秋岁。 -
139.《感皇恩 读《庄子》,闻朱晦庵即世》 宋·辛弃疾
案上数编书,非庄即老。
会说忘言始知道。
万言千句,自不能忘堪笑。
朝来梅雨霁,青青好。
一壑一丘,轻衫短帽。
白发多时故人少。
子云何在,应有玄经遗草。
江河流日夜,何时了。 -
140.《行至严州寿昌县界得请许免入奏仍除外官感恩》 宋·陆游
晓传尺一到江村,拜起朝衣渍泪痕。
敢恨帝城如日远,喜闻天语似春温。
翰林惟奉还山诏,湘水空招去国魂。
圣主恩深何力报,时从天末望修门。