-
21.《次韵蜀人李施州芾端午》 宋·许月卿
几日愁无雨,梦回闻雨声。
恰逢端午至,不觉和诗成。
惨淡疑天泪,滂沱吊屈生。
邦人云此日,阴感助阴兵。 -
22.《黄盆渡次友人韵》 宋·杨公远
到得黄盆九月天,呼童弛担驻征鞯。
迢迢江水天连楚,漠漠淮乡稻满田。
酒旆风翻疎柳外,渔家纲晒夕阳边。
买将郭索倾杯处,对景诗成恰一篇。 -
23.《霓裳羽衣舞歌》 唐·白居易
我昔元和侍宪皇,曾陪内宴宴昭阳。
千歌万舞不可数,就中最爱霓裳舞。
舞时寒食春风天,玉钩栏下香案前。
案前舞者颜如玉,不著人间俗衣服。 -
24.《七言》 唐·吕岩
金丹一粒定长生,须得真铅炼甲庚。
火取南方赤凤髓,水求北海黑龟精。
鼎追四季中央合,药遣三元八卦行。 -
25.《子从生儿席上作》 宋·陈藻
我身如浮云,出入无程期。
别君夫与妇,戏约归来时。
夫部妇何娠,我卜生男儿。
出房拜阿姑,我得酣酒卮。 -
26.《送彭元忠县丞北归》 宋·杨万里
君从循州来,却向饶州去。
拍天海浪拂日峰,琼尺裁成锦机句。
学诗初学陈後山,霜皮脱尽山骨寒。
近来别具一双明,要蹈唐人最上关。 -
27.《首尾吟》 宋·邵雍
尧夫非是爱吟诗,诗是尧夫不乐时。
明月恰圆还却缺,好花才盛又成衰。
返魂丹向何人用,续命汤於甚处施。
天听虽高只些子,尧夫非是爱吟诗。 -
28.《初夏即事》 宋·杨万里
旋作东陂已水声,才经急雨恰新晴。
提壶醒眼看人醉,布谷催农不自耕。
一似老夫堪笑死,万方口业拙谋生。
嘲红侮绿成何事,自古诗人没十成。 -
29.《春分投简阳明洞天作》 唐·元稹
中分春一半,今日半春徂。
老惜光阴甚,慵牵兴绪孤。
偶成投秘简,聊得泛平湖。
郡邑移仙界,山川展画图。 -
30.《杨柳枝寿杯词十八首》 唐·司空图
乐府翻来占太平,风光无处不含情。
千门万户喧歌吹,富贵人间只此声。
撼晚梳空不自持,与君同折上楼时。
春风还有常情处,系得人心免别离。 -
31.《金缕曲(月夕赋道词,书毕,怆然有感,再赋此)》 宋·汪梦斗
满目飞明镜。
忆年时、呼朋楼上,畅怀觞咏。
圆到今宵依前好,诗酒不成佳兴。
身恰在、燕台天近。 -
32.《赠别芝麓先生,即用其题《乌丝词》韵》 清·陈维崧
四十诸生,落拓长安,公乎念之。
正戟门开日,呼余惊座;烛花灭处,目我于思。
古说感恩,不如知己,卮酒为公安足辞?吾醉矣!纔一声河满,泪滴珠徽。
昨来夜雨霏霏,叹如此狂飙世所稀。 -
33.《悲二子聊句》 宋·苏舜元
有客自远方,来以二子说。
穆子病疾初,家事巨细缺。
邻人苦其求,翳师久以决。
案杯小大空,布被旁午裂。 -
34.《寿主簿》 宋·吴申甫
武夷之山奇而青,九曲之水秀且清。
山奇水秀佳气萃,孕毓多少名公卿。
世运推来五百岁,岳渎又应一贤生。
相国萧何储大昂,谪仙李白扶长庚。 -
35.《八月一日微雨骤凉》 宋·陆游
流汗沾衣喘不供,孰知有此快哉风!新凉忽觉从天下,残暑真成扫地空。
恰转轻雷过林坞,已吹好雨到帘栊。
幽人病愈闲无事,剩赋歌诗乐岁丰。 -
36.《新制道衣示衣工》 宋·陆游
良工刀尺制黄絁,天遣家居乐圣时。
著上朱门应不称,裁成乌帽恰相宜。
客撑小艇招垂钓,僧扫虚窗约对棋。
宝带貂冠虽看好,定知不入野人诗。 -
37.《秋夜独醉戏归》 宋·陆游
弊袍羸马遍天涯,恰似伶优著处家。
社瓮嫩醅初泛蚁,寒缸残烬自成花。
幽窗照影乌巾折,醉手题诗淡墨斜。
莫恨久为峨下客,江吴归去得雄夸。 -
38.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
39.《春词》 宋·毛滂
好生恰对发生时,宽大恩流涣汗飞。
雷雨解成僵卉动,蓼萧诗就远人归。 -
40.《减字木兰花·爱而不见》 宋·张孝祥
爱而不见。
立马章台空便面。
想像娉婷。
只恐丹青画不成。
诗人老去。
恰要莺莺相伴住。
试与平章。
岁晚教人枉断肠。