-
221.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
222.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
223.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
224.《白发赋》 魏晋·左思
星星白发,生于鬓垂。
虽非青蝇,秽我光仪。
策名观国,以此见疵。
将拔将镊,好爵是縻。 -
225.《送穷文》 唐·韩愈
元和六年正月乙丑晦,主人使奴星结柳作车,缚草为船,载糗舆粮,牛繫轭下,引帆上樯。
三揖穷鬼而告之曰:“闻子行有日矣,鄙人不敢问所涂,窃具船与车,备载糗粻,日吉时良,利行四方,子饭一盂,子啜一觞,携朋挚俦,去故就新,驾尘风,与电争先,子无底滞之尤,我有资送之恩,子等有意于行乎?” 屏息潜听,如闻音声,若啸若啼,砉敥嘎嘤,毛发尽竖,竦肩缩颈,疑有而无,久乃可明,若有言者曰:“吾与子居,四十年余,子在孩提,吾不子愚,子学子耕,求官与名,惟子是从,不变于初。
门神户灵,我叱我呵,包羞诡随,志不在他。
子迁南荒,热烁湿蒸,我非其乡,百鬼欺陵。 -
226.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
227.《豫章行苦相篇》 魏晋·傅玄
苦相身为女,卑陋难再陈。
男儿当门户,堕地自生神。
雄心志四海,万里望风尘。
女育无欣爱,不为家所珍。 -
228.《猛虎行》 魏晋·陆机
渴不饮盗泉水,热不息恶木阴。
恶木岂无枝?志士多苦心。
整驾肃时命,杖策将远寻。
饥食猛虎窟,寒栖野雀林。 -
229.《招隐二首》 魏晋·左思
杖策招隐士,荒涂横古今。
岩穴无结构,丘中有鸣琴。
白云停阴冈,丹葩曜阳林。
石泉漱琼瑶,纤鳞或浮沉。 -
230.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
231.《满江红(四之二·仙吕调)》 宋·柳永
访雨寻云,无非是、奇容艳色。
就中有、天真妖丽,自然标格。
恶发姿颜欢喜面,细追想处皆堪惜。
自别后、幽怨与闲愁,成堆积。 -
232.《凤凰阁》 宋·柳永
匆匆相见,懊恼恩情太薄。
霎时云雨人抛却。
教我行思坐想,肌肤如削。
恨只恨、相违旧约。
相思成病,那更潇潇雨落。
断肠人在阑干角。
山远水远人远,音信难托。
这滋味、黄昏又恶。 -
233.《好女儿》 宋·晏几道
绿遍西池。
梅子青时。
尽无端、尽日东风恶,更霏微细雨,恼人离恨,满路春泥。
应是行云归路,有闲泪、洒相思。
想旗亭、望断黄昏月,又依前误了,红笺香信,翠袖欢期。 -
234.《渔家傲》 宋·黄庭坚
静后,小葫芦入大葫芦。
”又云:“大葫芦干枯,小葫芦行沽。
一住金仙宅,一住黄公垆。
有此通大道。 -
235.《钗头凤(别武昌)》 宋·秦观
临丹壑。
凭高阁。
闲吹玉笛招黄鹤。
空江暮。 -
236.《谒金门》 宋·贺铸
前遍,润一横字,已续二十五字写之云
杨花落。
燕子横穿朱阁。
常恨春醪如水薄。
闲愁无处著。
绿野带江山络角。
桃叶参差前约。
历历短樯沙外泊。
东风晚来恶。 -
237.《蓦山溪》 宋·毛滂
自吴兴刺史府与五县令舍,无得与东堂争广丽者。
去年仆来,见其突兀出翳荟间,而菌生梁上,鼠走户内,东西两便室,蛛网黏尘,蒙络窗户。
守舍者云:前大夫忧民劳苦,眠饭于簿书狱讼间。
是堂也,盖无有大夫履声,姑以为田廪耳。 -
238.《菩萨蛮(新城山中雨)》 宋·毛滂
云山沁绿残眉浅。
垂杨睡起腰肢软。
不见玉妆台。
飞花将梦来。
行云何事恶。
雨透罗衣薄。
不忍湿残春。
黄莺啼向人。 -
239.《西江月》 宋·葛胜仲
灵观夜燕作二首
羁宦新来作恶,穷途谁肯相从。
追攀十日水云中。
情谊知君独重。
寂寂回廊小院,冥冥细雨尖风。
凤山香雪定应空。
昨夜疏枝入梦。 -
240.《白雪》 宋·葛胜仲
名,神奇之趣,非古今画家者流也。
惟是京口翟伯寿,余生平至交,昨豪夺余自秘着色袖卷,盟于天而后不复力取归。
往岁挂冠神武门,居京城旧庐,以白雪词寄之,世所谓念奴娇也
洞天昼永,正中和时候,凉飙初起。