-
41.《天香(宛委山房拟赋龙涎香)》 宋·王易简
烟峤收痕,云沙拥沫,孤槎万里春聚。
蜡杵冰尘,水研花片,带得海山风露。
纤痕透晓,银镂小、初浮一缕。
重剪纱窗暗烛,深垂绣帘微雨。 -
42.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。 -
43.《鹧鸪天·暮落朝开木槿荣》 元·姬翼
暮落朝开木槿荣。
圆荷出水露珠倾。
火云千丈烧空际,汗雨淋漓倦郁蒸。
虚白室,诵黄庭。
洒然风度有余清。
坐看造化闲般弄,热恼浮生不暂 -
44.《点绛唇·莫倚高楼》 元·邵亨贞
莫倚高楼,太湖西畔青山近。
雁边云暝。
目力随天尽。
落日平芜,点点余烽烬。
西风紧。
乱沙成阵。
故恼双蓬鬓。 -
45.《点绛唇·莫倚高楼》 元·邵亨贞
莫倚高楼,太湖西畔青山近。
雁边云暝。
目力随天尽。
落日平芜,点点余烽烬。
西风紧。
乱沙成阵。
故恼双蓬鬓。 -
46.《南归诗十八首》 明·李流芳
吾爱陶彭泽,出处皆草草。
动必求其全,俗人自缠扰。
吾尔廿年交,知子如余少。
爱子无俗情,俗情亦自好。 -
47.《即事》 宋·章甫
平边活国不关侬,昼永新添炙背功。
鸠妇仳离天欲雨,鹊巢低稳岁多风。
一弹指顷韶光半,微破颜时梦事空。
但得余生无病恼,从渠南北与西东。 -
48.《水仙》 宋·高文虎
朝朝暮暮泣阳台,愁绝冰魂水一杯。
巫峡云深迷昨梦,潇湘雪重写余哀。
菊如相得无先意,梅亦倾心敢后开。
恼彻会心黄太史,他花从此不须栽。 -
49.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
50.《无题》 宋·舒岳祥
江山有恨非吾土,花鸟相逢故恼翁。
百岁唯余二十五,一春强半又成空。 -
51.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
52.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
53.《杨花篇》 明·朱阳仲
江南二三月,杨花竞芳华。
寂寞长条攀折尽,绿丝飞来千片花。
千片飞飞西复东,白雪晴云昼溟濛。
风吹满空翳白日,散入千家池馆中。 -
54.《罢徐州往南京马上走笔寄子由五首》 宋·苏轼
吏民莫扳援,歌管莫凄咽。
吾生如寄耳,宁独为此别。
别离随处有,悲恼缘爱结。
而我本无恩,此涕谁为设。 -
55.《三月二十日多叶杏盛开》 宋·苏轼
零露泫月蕊,温风散晴葩。
春工了不睡,连夜开此花。
芳心谁剪刻,天质自清华。
恼客香有无,弄妆影横斜。 -
56.《和秦太虚梅花》 宋·苏轼
西湖处士骨应槁,只有此诗君压倒。
东坡先生心已灰,为爱君诗被花恼。
多情立马待黄昏,残雪消迟月出早。
江头千树春欲暗,竹外一枝斜更好。 -
57.《叶涛致远见和二诗复次其韵(涛颠倒元韵·)》 宋·苏轼
平生无一女,谁复叹耳耳。
滞留生此儿,足慰周南史。
那知非真实,造物聊戏尔。
烦恼初无根,恩爱为种子。 -
58.《蓼虫》 宋·王安石
蓼虫事业无余习,刍狗文章不更陈。
隐几自怜居丧我,倨堂谁觉似非人。
难堪藏室称中士,祗合箕山作外臣。
尚有少缘灰未死,欲持新句恼比邻。 -
59.《夜归塼街巷书事》 宋·陆游
近坊灯火如昼明,十里东风吹市声;远坊寂寂门尽闭,只有烟月无人行。
谁家小楼歌恼侬?余响缥缈萦帘栊。
苦心自古乏真赏,此恨略与吾曹同。
归来空斋卧凄冷,灯前病骨巉巉影。
独吟古调遣谁听,聊与梅花分夜永。 -
60.《和谭德称送牡丹》 宋·陆游
吾生何拙亦何工,忧患如山一笑空。
犹有余情被花恼,醉搔华发倚屏风。