-
21.《胠箧》 先秦·庄周
将为胠箧、探囊、发匮之盗而为守备,则必摄缄縢、固扃鐍;此世俗之所谓知也。
然而巨盗至,则负匮、揭箧、担囊而趋;唯恐缄縢扃鐍之不固也。
然则乡之所谓知者,不乃为大盗积者也?故尝试论之,世俗之所谓知者,有不为大盗积者乎?所谓圣者,有不为大盗守者乎?何以知其然邪?昔者齐国邻邑相望,鸡狗之音相闻,罔罟之所布,耒耨之所刺,方二千余里。
阖四竟之内,所以立宗庙、社稷,治邑、屋、州、闾、乡、曲者,曷尝不法圣人哉?然而田成子一旦杀齐君而盗其国。 -
22.《父善游》 先秦·吕不韦 撰
有过于江上者,见人方引婴儿而欲投之江中,婴儿啼。
人问其故。
曰:“此其父善游。
”其父虽善游,其子岂遽善游哉?以此任物,亦必悖矣。 -
23.《掩耳盗铃》 先秦·吕不韦 撰
范氏之亡也,百姓有得钟者,欲负而走,则钟大不可负;以锤毁之,钟况然有声。
恐人闻之而夺己也,遽掩其耳。
恶人闻之,可也;恶己自闻之,悖也! -
24.《曾国藩诫子书》 清·曾国藩
余通籍三十余年,官至极品,而学业一无所成,德行一无许可,老大徒伤,不胜悚惶惭赧。
今将永别,特将四条教汝兄弟。
一曰慎独而心安。
自修之道,莫难于养心;养心之难,又在慎独。 -
25.《西铭》 宋·北宋·张载
乾称父,坤称母;予兹藐焉,乃混然中处。
故天地之塞,吾其体;天地之帅,吾其性。
民,吾同胞;物,吾与也。
大君者,吾父母宗子;其大臣,宗子之家相也。 -
26.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
27.《偶成》 宋·曹彦约
当敬不敬谓这悖,当正不正谓之谀。
是中适莫俱难著,意态微生已觉疏。 -
28.《摸鱼子 明初赋摸鱼子寿予,既次其韵,而可》 元·许有壬
买陂塘旋载杨柳,归来此是先务。
他乡故里都休校,旧雨不如今雨。
鸿在渚。
笑尔尚南飞,吾已安孤屿。 -
29.《庆历圣德颂》 宋·石介
于维庆历,三年三月。
皇帝龙兴,徐出闱闥。
晨坐太极,书开阊阖。
躬揽英贤,手锄奸枿。 -
30.《过至孝墓》 宋·吴城
过为世希氏,史牒鲜著名。
孰谓吾之邦,有以至孝称。
想其事双亲,诚恪通神明。
身后一抔土,世犹不敢轻。 -
31.《九诵·孔子》 宋·鲜于侁
曲阜兮遗墟,先师兮阙里。
神仿佛兮如在,涕潺湲兮不已。
穷天地兮一人,揭日月而照临。
生无万乘之位兮三千这徒心服而四来。 -
32.《偶作》 宋·杨简
当敬不敬谓之悖,当正不正谓之谀。
是中适莫俱难著,意态微生已觉疏。 -
33.《劝孝》 宋·赵与泌
三复蓼莪思二亲,亲恩天地无比伦。
生我鞠我长育我,出入腹我何艰辛。
为人这子欲报德,吴天于我心罔极。
顺承犹恐莫酬恩,况敢忘恩为悖逆。 -
34.《群儿》 宋·陆游
野行遇群儿,呼笑运甓忙,共为小浮图,嶙峋当道旁,蚬壳以注灯,碗足以焚香,须臾一哄散,无益亦何伤。
古来富贵人,峨冠登庙堂,諆谟一悖谬,县宇失太康,坐令安业民,血喋而尸僵,传呼一朝宠,遗患日月长。
均为儿戏尔,祸机孰深藏?我作群儿诗,持用砭世肓。 -
35.《逐蛇:》 宋·张耒
嗟尧之时兮大水滂,横溃四海兮包陵冈。
荡流涌汩兮周无防,龙腾蛇奔兮嬉以狂。
腥鳞顽鬣兮更披猖,城居穴处兮乱厥常。
颓虫纠结兮肆害戕,陆盘渊据兮傲不臧。 -
36.《送朱表臣职方提举运盐》 宋·梅尧臣
蜃灶煮溟渤,航咸播楚越。
官榷利言盈,盗贩弊相汨。
连艘以转致,搅灰或沉没。
虽使日鞭黥,未易穷奸窟。 -
37.《杂咏一百首·石崇》 宋·刘克庄
金谷觞豪友,珠楼拥艳姬。
南交来处悖,东市悔何追。 -
38.《钱文季状元去春用杨吉州子直韵赋玉蕊诗老悖》 宋·周必大
昼揽群芳博物华,夕披众说聚萤车。
花来北固无新唱,诗到西崑有故家。
乡里孝廉流泽远,弟兄科甲搢绅夸。
盍归史馆开群玉,徐步词垣判五花。 -
39.《赠上官法师》 宋·李吕
法官道家流,修奉有年所。
灵验感人多。
时贤赠诗句。
一日来访予,三揖进宾庑。 -
40.《乙巳四月比屋多疹痘虐痢间作五月尽犹未已病》 宋·李吕
去年秋冬交,白昼雷虺虺。
隆冬忽暝燠,青红开百卉。
雨泽不时下,快雪倾复霁。
井泉傍射鲋,涧水通一遂。