-
101.《读书辞》 明·葛高行文
读既倦兮草草,步苍苔兮缥缈。
问落花兮多少,怨残红兮风扫。
鸟喧喧兮人稀,柳依依兮絮飞。
思悠悠兮春归,惟把卷兮送余晖。 -
102.《淮阴舟中晚坐写怀二十四韵》 明·归有光
清浦轻风渡,赤日微云遮。
昨问圯桥履,今即下邳街。
淮酒市醽醁,楚音杂琵琶。
二麦吐新穗,百草敷繁葩。 -
103.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
104.《秋日述怀》 未知·王中
天下兵常斗,山中客未归。
塞鸿南度早,星使北来希草草年光度,悠悠世态非。
自悲同社燕,几处傍人飞。 -
105.《戏赠张五弟諲三首》 唐·王维
吾弟东山时。
心尚一何远。
日高犹自卧。
钟动始能饭。 -
106.《重九独登赏心亭》 宋·范成大
谁教佳节滞天涯?强展愁眉管物华。
每岁有诗题白鴈,今年无酒对黄花。
悠悠造化占斜日,草草登临记落霞。
宇宙此身元是客,不须弹铗更思家。 -
107.《自警》 宋·秦观
古人去後音容寂,何处茫茫寻旧迹。
君看草遍北邙山,骼骴犹来丘垄积。
那堪此地日黄昏,长途万里伤行客。
只知恩爱动伤情,岂悟区区头已白。 -
108.《春日》 宋·陆游
老夫一卧三山下,两见城门送土牛。
贫舍春盘还草草,暮年心事转悠悠。
湖光涨绿分烟浦,柳色摇金映市楼。
药饵及时身尚健,无风无雨且闲游。 -
109.《春晚杂兴》 宋·陆游
病疡无意绪,闭户作生涯。
草草半盂饭,悠悠一碗茶。
笑穿居士屩,闲看女郎花。
莫问明朝事,忘家即出家。 -
110.《春近山中即事》 宋·陆游
节物贫家有故常,春盘腊粥逐时忙。
悠悠岁月催双鬓,草草鸡豚荐一觞。
人意自殊平日乐,梅花宁减故时香?小园新展西南角,挂树青萝百尺长。 -
111.《蜗庐》 宋·陆游
小葺蜗庐便著家,槿篱莎径任欹斜。
为生草草僧行脚,到处悠悠客泛槎。
孤蝶惜衣晴曝粉,樨蜂贪蜜晚争花。
有书嬾读吾堪愧,睡起何妨自磑茶。 -
112.《春雨》 宋·张耒
浪浪檐前雨,昼夜来不极。
青苔生空廊,蜗涎被四壁。
出门无所往,端居守笼翮。
鸣呼林中鸠,聒聒方自得。 -
113.《海州道中二首》 宋·张耒
秋野苍苍秋日黄,黄蒿满田苍耳长。
草虫咿咿鸣复咽,一秋雨多水满辙。
渡头鸣舂村径斜,悠悠小蝶飞豆花。
逃屋无人草满家,累累秋蔓悬寒瓜。 -
114.《寄李端叔二首》 宋·张耒
束发闻至道,荣辱久齐观。
中年婴世故,已复傲忧患。
闲居虽荒寂,几杖颇清晏。
悠悠闲晷景,草草贫寝饭。 -
115.《福昌书事言怀一百韵上运判唐通直》 宋·张耒
战国韩余壤,王畿汉旧京。
南围山峙秀,东泛洛浮清。
女几荒遗庙,宜阳认故城。
千秋迷佩玦,百战有榛荆。 -
116.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙拶人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧对寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽有省,平地咫尺行山川。 -
117.《关河雪霁图为金陵王与道题》 元·王冕
飞沙幂人风堕帻,老夫倦作关河客。
归来松下结草庐,卧听寒流雪山白。
悠悠如此四十年,世情脱略忘间关。
今晨见画忽自省,平地咫尺行山川。 -
118.《妾薄命》 宋·梅尧臣
昔是波底沙,今为陌上尘。
曾闻清泠混金屑,谁谓飘扬逐路人。
悠悠万物难自保,朝看穠华暮衰老。
须知铅黛不足论,何必芳心竞春草。
草有再三荣,颜无一定好,曩恩宁重持,徒能乱怀抱。 -
119.《赴元老刘园之集呈十二朝请十五推官二叔父兼》 宋·晁补之
故乡等作异乡愁,常笑吾生不自谋。
百日狂风春草草,十年归梦客悠悠。
倦游情话陪诸父,老罢亲锄学故侯。
得坎乘流两皆可,名亭应不用三休。 -
120.《李氏园》 宋·苏辙
有客骑白驹,扬鞭入青草。
悠悠无远近,但择林亭好。
萧条北城下,园号李家媪。
系马古车门,随意无洒扫。