-
101.《荐士(荐孟郊于郑馀庆也)》 唐·韩愈
周诗三百篇,雅丽理训诰。
曾经圣人手,议论安敢到。
五言出汉时,苏李首更号。
东都渐瀰漫,派别百川导。 -
102.《南溪始泛三首(此诗乃长庆间以病在告日所作)》 唐·韩愈
榜舟南山下,上上不得返。
幽事随去多,孰能量近远。
阴沈过连树,藏昂抵横坂。
石粗肆磨砺,波恶厌牵挽。 -
103.《答胡光大》 明·解缙
去年雪中寄我辞,一读一回心转悲。
结交谁似金兰契,举世纷纷桃李姿。
我观百岁须臾尔,人在乾坤犹酿器。
清醲糟粕总成空,四海滔滔岂知醉。 -
104.《赋玩珠岩》 宋·任续
山林自空闃,游人事幽讨。
岫{左山右晃}与云关。
来迹可堪扫。
艮维矗孤峰,玉簪倚天杪。 -
105.《冯公岭》 元·许谦
层峦叠嶂危相倚,乱石飘风涌秋水。
寒松荒草间苍黄,照眼峥嵘三十里。
初如井底观天门,一峰巍然中独尊。
萦回百折至绝顶,俯视众岭来儿孙。 -
106.《颜山歌》 明·吴斌
欲为紫霞赏,遂作丹霄游。
颜山秀拔五千仞,况于绝顶凌飞楼。
长风吹目空四海,但见天地如虚舟。
龙争虎斗血中野,安知此境长悠悠。 -
107.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
108.《牛口发舟泊真溪聊述所历》 明·尹伸
江行每娱心,十七在崖岸。
以兹取溯流,耳目精于慢。
一岭方百里,削成独南面。
霪雨夏来多,悬淙不可断。 -
109.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
110.《遣怀》 宋·陆游
暮年世事转悠悠,揽涕凄然类楚囚。
不道浑无排遣处,病观周易闷梳头。 -
111.《姑苏杂咏 虎丘次清远道士诗韵》 明·高启
神仙不可羁,乘螭蹑云汉。
岂将避嬴刘,荒山事穷窜。
何年东观海,一至此峰玩。
悠悠清诗传,窅窅遗迹漫。 -
112.《相马图呈杜勉斋左司》 宋·曾几
造物出万类,贵贱伊谁分。
圭章杂瓦砾,世道同疏亲。
既收大宛种,一扫驽贻群。
乃观相马图,低首先吟呻。 -
113.《秋怀》 宋·刘子翚
哲人叹逝川,志士悲廪秋。
流光不暂停,忽忽岁欲周。
凉飙袭迥野,飞霜皓盈畴。
华林失鲜辉,奔溪杀湍流。 -
114.《赠光孝益老》 宋·楼钥
鴒原鸿雁行,此理悬诸天。
万事可变灭,天性难推迁。
显菴幼出家,洁饥同玄蝉。
一钵寄西东,悠悠经几年。 -
115.《赠天游子潘知非》 宋·何梦桂
浩浩天上水,悠悠天际云。
静观万物化,谁使之芸芸。
吾道在宇宙,与物同涬溟。
牛马谁毁誉,龙蠖自屈伸。
浮游寄一世,傥然忘我人。
究竟弗可诘,与子俱愚芚。 -
116.《江陵为浏阳柳氏作云山书院歌》 宋·项安世
山中何所有,云气长悠悠。
院中何所有,书册满高楼。
登楼看云复看书,千古万古同卷舒。
子于其间乐有馀,我今为子言其粗。 -
117.《即事有怀二首》 宋·刘宰
济世无长策,观诗欢小明。
悠悠忘夜永,淅淅听秋声。
困踬监车骥,飞腾腐草萤。
乖逢偶然尔,造物两何情。 -
118.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
119.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
120.《哨遍(用韵作月对和程申父国录)》 宋·方岳
月曰不然,君亦怎知,天上从前事。
吾语汝,月岂有弦时。
奈人间井观乃尔。
休浪许。