-
121.《题杨冠卿客亭类稿》 宋·姜夔
杨侯笔力天下奇,早岁豪颜相追随。
一班略见客亭槁,文采炳蔚惊群儿。
长安城中择幽棲,静退不愿时人知。
大书前荣号雾隐,意与风虎云龙期。 -
122.《酬令裕见寄之什》 宋·李吕
伯才不鼓琴,良为知音撤。
渊明琴无弦,荆扉昼常闭。
吾道传沧洲,初不待识别。
叔孙志谐俗,礼乐用绵蕝。 -
123.《答范景仁叹花花在相国寺近舞场》 宋·韩维
佛宫金碧开朝霞,游人杂遝来正哗。
危弦促管竞繁咽,罗袖对舞春风斜。
子时投间一往步,正见绿树团丹花。
举头惊看不忍去,却视姝子犹泥沙。 -
124.《予初春被病中夏少间勉入省局偶成二十二韵》 宋·强至
东风吹春来,移疾聊少休。
寒热战予躯,渐如错春秋。
侵寻日以剧,谒告牒屡投。
性命吾自安,所负空食羞。 -
125.《再次韵张德恭二首》 宋·陈造
平日疏愚但意行,每从师友仰高明。
如君况是庭兰秀,向我防讥冻芋萌。
柏悦悬知待松茂,渭流终不溷泾清。
新诗应敌才馀事,纸价于今贵列城。 -
126.《邃经堂》 宋·李廌
男子宜读书,读书须五车。
纸腐唇自裂,岂为刳心鱼。
吾子少年时,青云得意初。
英华发清端,赋笔凌相如。 -
127.《天封观将军柏》 宋·李廌
卫懿恃昌富,乘轩鹤有禄。
贵鹤贱用民,身残国颠覆。
楚子惜名马,终焉葬人腹。
爵封东山松,侯比渭川竹。 -
128.《舍弟生子》 宋·冯时行
多女信无助,多田复何虞。
我固喜二仲,辈出三丈夫。
圆郎未解语,手欲学抹朱。
闰郎好神气,两眼澄秋湖。 -
129.《和孙倅见贻八首》 宋·曹勋
海色天容浸冷光,秋回山谷进风凉。
不须悟性三关语,自有澄心一炷香。
倦客栖迟归意远,暮林摇落晚山长。
从来羽气闻风悦,惭愧如今陛楯郎。 -
130.《白头吟》 宋·曹勋
相如素贫贱,羽翼依文君。
一朝富贵擅名价,文君见弃如束薪。
五羖自傭赁,释褐归强秦。
鸣钟列华屋,膳羞罗八珍。 -
131.《送丁致远司理》 宋·曹勋
苕溪霅水接云沙,秀气全钟化鹤家。
三语固知油幕近,八吟不觉石渠赊。
庭亲戏彩心应悦,路近乘槎梅已花。
一意相期升馆殿,三年倚玉愧蒹葭。 -
132.《和人荔子》 宋·曹勋
冥冥细雨不沾梅,喜熟筠笼荔子来。
满眼骊山当日意,十年闽岭此时杯。
色香岂谓撩禅悦,甘旨隃知并老莱。
伏读佳章輙赓唱,敢将瓦砾拟琼瑰。 -
133.《寄张赵二相三首》 宋·胡寅
贤哲不同才,论心则皆仁。
去就不同趋,惟义乃可亲。
仁非比周用,推己以逮人。
义非楚越疏,雇不私其身。 -
134.《次制帅所和前韵》 宋·王之望
圣主忧勤躬万务,英豪宁许山林住。
弓旌号召士无留,竹帛功名公所赴。
天表对扬咨见晚,坤维镇抚歌来暮。
雪山增生绝纷埃,蜀道非难履平路。 -
135.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
136.《和黄正言劝农》 宋·姜特立
双溪溪上绿初匀,晓日瞳曨霁景新。
五马先声才出郭,九农和气已生春。
教条颁布人心悦,父老醺酣德意亲。
从此惰民俱力穑,会看优最上严宸。 -
137.《庭草》 宋·姜特立
幽幽庭下草,悟悦有禅味。
君看红紫场,纷纭乱人意。 -
138.《鼓子复临海县斋》 宋·楼钥
乾道癸已冬,此邦我经行。
郁修气未殄,千家真赤城。
来访临海令,瓦砾纷纵横。
翘然三尺高,问是戒石铭。 -
139.《送周君可宰会稽》 宋·楼钥
作邑诚匪易,况子之稽山。
银茜视两赤,朝家知其难。
鼎鼎数万户,赋重民生囏。
山陵五云飞,办护力更殚。 -
140.《石假山》 宋·刘学箕
潭溪散人方是閒,真山不爱爱假山。
呼童积叠石磊碑,远近便拥峰与峦。
晴岚滴翠明窗前,清影挂壁方池边。
色侵书帙日华薄,丘壑坐上生云烟。