-
41.《和陶归园田居六首》 宋·苏轼
新浴觉身轻,新沐感发稀。
风乎悬瀑下,却行咏而归。
仰观江摇山,俯见月在衣。
步从父老语,有约吾敢违。 -
42.《和陶王抚军座送客再送张中·》 宋·苏轼
胸中有佳处,海瘴不能腓。
三年无所愧,十口今同归。
汝去莫相怜,我生本无依。
相从大块中,几合几分违。 -
43.《书叹》 宋·陆游
夜深青灯耿窗扉,老翁稚子穷相依。
齑盐不给脱粟饭,布褐仅有悬鹑方,偶然得肉思共饱,吾儿苦让不忍违。
儿饥读书到鸡唱,意虽甚壮气力微;可怜落笔渐健快,其奈瘦面无光辉!布衣儒生例骨立,纨裤市儿皆瓠肥。
勿言学古徒自困,吾曹舍此将安归?作诗自宽亦慰汝,吟罢抚几频歔欷。 -
44.《冬日出游十韵》 宋·陆游
吴会寒常薄,冬深略未冰。
荒郊观雉斗,大泽见鱼腾。
钓艇频容借,篮舆渐可乘。
有时穿密筱,随处倚枯藤。 -
45.《次韵渊明饮酒诗:》 宋·张耒
我欲常饮酒,俗事苦夺之。
饮酒不得醉,何如未饮时。
颠倒众讥笑,佳处正在兹。
念此虽杜门,浊醪日常持。 -
46.《东畿舟居阻雪怀寄二三知旧三首之三》 宋·贺铸
沄沄清川流,冉冉浮云阴。
天寒日云莫,鱼鸟方潜沈。
吾岂厌安隐,东浮违宿心。
一官未足养,老境行侵寻。
牛歌感白石,马骨要黄金。
慙无子虚作,万里悬知音。 -
47.《晚出》 宋·刘克庄
晚出别村干,夜深徒步归。
饭犹悬早稼,衣尚在邻机。
关塞秋防急,田园岁入微。
喟然投耒叹,事事与心违。 -
48.《寄熊主簿》 宋·刘克庄
一出悬知计已非,更堪留滞未成归。
即今白首负松菊,何处青山无蕨薇。
不恨老从中岁至,但悲事与素心违。
当斋寂寞生秋草,几度临风忆杜微。 -
49.《南山之田赠王介甫》 宋·王令
南山之田兮,谁为而芜。
南山之人兮,谁教堕且。
来者何为,而往者谁趾。
草漫靡兮,不种何自。 -
50.《筠州二咏 黄雀》 宋·苏辙
秋风下,黄雀飞。
禾田熟,黄雀肥。
群飞蔽空日色薄,逡巡百顷禾为稀,翾翻巧捷多且微。
精丸妙徼举辄违,乘时席势不可挥。 -
51.《筠州二咏其二黄雀》 宋·苏辙
秋风下,黄雀飞。
禾田熟,黄雀肥。
群飞蔽空日色薄,逡巡百顷禾为稀,翾翻巧捷多且微。 -
52.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
53.《石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虡。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自讬周宣谁敢侮。
宣王没后坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
54.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
55.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。 -
56.《谢张帅》 宋·赵蕃
试仰元戎贵,还瞻簿领卑。
居间凡几级,其势可悬知。
屡进黄堂拜,夙蒙青眼期。
筵华纷餍饫,饮剧听淋漓。 -
57.《三山送楼干》 宋·陈宓
九仙山头二月春,百花璀璀凝芳辰。
看花未省并骢马,酌酒况复违佳人。
人人家在赤城里,五百大士疑前身。
襟怀喜作冰玉相,耳目不染声色尘。 -
58.《俞光远父子归马嶴兼托问讯故旧》 宋·戴表元
君不风深山野马生龙驹,又不见荒林老鹰鸠作雏。
男儿似种世所少,俞郎三世成清儒。
祗今道路满尘土,大袖已觉妨奔趋。
提携逐食何足羡,羡子有策宁亲躯。 -
59.《鲜于伯几举近诗有一官屡厄黄杨闰之句忘其全》 宋·方回
与世相违已背驰,樽前各举近吟诗。
一官屡厄黄杨闰,万卷难充画饼饥。
浪说炎蒸今可畏,悬知摇落即堪悲。
山潜涧蛰吾当去,自有髯侯奋迅时。