-
101.《春女行》 唐·刘希夷
春女颜如玉,怨歌阳春曲。
巫山春树红,沅湘春草绿。
自怜妖艳姿,妆成独见时。
愁心伴杨柳,春尽乱如丝。 -
102.《岳阳早霁南楼》 唐·张说
山水佳新霁,南楼玩初旭。
夜来枝半红,雨后洲全绿。
四运相终始,万形纷代续。
适临青草湖,再变黄莺曲。 -
103.《雅琴篇》 唐·司马逸客
亭亭峄阳树,落落千万寻。
独抱出云节,孤生不作林。
影摇绿波水,彩绚丹霞岑。
直干思有托,雅志期所任。 -
104.《鲁郡尧祠送窦明府薄华还西京(时久病初起作)》 唐·李白
朝策犁眉騧,举鞭力不堪。
强扶愁疾向何处,角巾微服尧祠南。
长杨扫地不见日,石门喷作金沙潭。 -
105.《暮春题瀼西新赁草屋五首》 唐·杜甫
久嗟三峡客,再与暮春期。
百舌欲无语,繁花能几时。
谷虚云气薄,波乱日华迟。
战伐何由定,哀伤不在兹。 -
106.《送长史李少府入蜀》 唐·韩翃
行行独出故关迟,南望千山无尽期。
见舞巴童应暂笑,闻歌蜀道又堪悲。
孤城晚闭清江上,匹马寒嘶白露时。
别后此心君自见,山中何事不相思。 -
107.《杂歌》 唐·李端
汉水至清泥则浊,松枝至坚萝则弱。
十三女儿事他家,颜色如花终索寞。
兰生当门燕巢幕,兰芽未吐燕泥落。 -
108.《武陵春日》 唐·王建
寻春何事却悲凉,春到他乡忆故乡。
秦女洞桃欹涧碧,楚王堤柳舞烟黄。
波涛入梦家山远,名利关身客路长。
不似冥心叩尘寂,玉编金轴有仙方。 -
109.《武陵春日》 唐·王建
寻春何事却悲凉,春到他乡忆故乡。
秦女洞桃欹涧碧,楚王堤柳舞烟黄。
波涛入梦家山远,名利关身客路长。
不似冥心叩尘寂,玉编金轴有仙方。 -
110.《感春三首》 唐·韩愈
偶坐藤树下,暮春下旬间。
藤阴已可庇,落蕊还漫漫。
亹亹新叶大,珑珑晚花乾。
青天高寥寥,两蝶飞翻翻。 -
111.《喜雪献裴尚书(裴均也,时为荆南节度使)》 唐·韩愈
宿云寒不卷,春雪堕如簁.骋巧先投隙,潜光半入池。
喜深将策试,惊密仰檐窥。
自下何曾污,增高未觉危。
比心明可烛,拂面爱还吹。 -
112.《春六十韵》 唐·元稹
节应寒灰下,春生返照中。
未能消积雪,已渐少回风。
迎气邦经重,斋诚帝念隆。
龙骧紫宸北,天压翠坛东。 -
113.《春日言怀》 唐·鲍溶
湛湛琴前酒,期自赏青春。
胡为缄笑语,深念不思身。
寂寂花舞多,嘤嘤鸟言频。
心悲兄弟远,愿见相似人。
江界田土卑,竞来东作勤。
岁寒虚尽力,家外无强亲。
杳窅青云望,无途同苦辛。 -
114.《闻两河用兵因贻友人(茅山兼寄李丛时两河用兵)》 唐·许浑
故人日已远,身事与谁论。
性拙难趋世,心孤易感恩。
秋悲怜宋玉,夜舞笑刘琨。
徒有干时策,青山尚掩门。 -
115.《今月二日不自量度辄以诗一首四十韵…咏叹不足之义也》 唐·李商隐
家擅无双誉,朝居第一功。
四时当首夏,八节应条风。
涤濯临清济,巉岩倚碧嵩。
鲍壶冰皎洁,王佩玉丁东。 -
116.《鹤媒歌》 唐·陆龟蒙
偶系渔舟汀树枝,因看射鸟令人悲。
盘空野鹤忽然下,背翳见媒心不疑。
媒闲静立如无事,清唳时时入遥吹。 -
117.《铜雀妓》 唐·朱光弼
魏王铜雀妓,日暮管弦清。
一见西陵树,心悲舞不成。 -
118.《述祖德赠湖上诸沈》 唐·皎然
我祖文章有盛名,千年海内重嘉声。
雪飞梁苑操奇赋,春发池塘得佳句。
世业相承及我身,风流自谓过时人。 -
119.《风流子(一名内家娇)》 宋·陆游
佳人多命薄,初心慕、德耀嫁梁鸿。
记绿窗睡起,静吟闲咏,句翻离合,格变玲珑。
更乘兴,素纨留戏墨,纤玉抚孤桐。
蟾滴夜寒,水浮微冻,凤笺春丽,花砑轻红。 -
120.《贺新郎》 宋·刘学箕
已,用辛稼轩金缕词韵述怀。
此词盖鹭鸶林寄陈同甫者,韵险甚。
稼轩自和凡三篇,语意俱到。
捧心效颦,辄不自揆,同志毋以其迂而废其言