-
121.《苦哉行》 明·刘基
鸡不可使守门,狗不可使司晨。
驱车梁弱水,日暮空悲辛。
我欲乘风谒阊阖,虹霓弥天云雾合。
九关虎豹森骇人,长跪陈辞阍不答。 -
122.《三虎行》 宋·方岳
黄茅惨惨天欲雨,老乌查查路幽阻。
田家止予且勿行,前有南山白额虎。
一母三足其名彪,两子从之力俱武。
西邻昨暮樵不归,欲觅残骸无处所。 -
123.《陶粹母夫人挽诗》 宋·方岳
戴君手持黄卿辞,邀我为作陶母诗。
妇言妇德不出梱,纵有令则繇知。
昆山生玉草木润,欲识其母观其儿。
一经科自摘髭易,五丈夫子皆环奇。 -
124.《哭艺堂汤先生》 宋·刘黻
天地之性人为贵,四骸仁义一只具。
先生领之皇降初,繇稚及耆全故步。
深居独观昭旷原,学不师传能自悟。
真贫不挠万境融,实行已熟群□□。 -
125.《惜鸡诗》 宋·李覯
吾家有鸡母,乘春数子生。
生来逾六旬,互觉羽翼成。
其母且再卵,逐之使离散。
众雏既不来,一子独恋恋。 -
126.《相和歌辞·祠渔山神女歌·送神》 唐·王维
纷进舞兮堂前,目眷眷兮琼筵。
来不言兮意不传,作暮雨兮愁空山。
悲急管兮思繁弦,神之驾兮俨欲旋。
倏云收兮雨歇,山青青兮水潺湲。 -
127.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贺兰进明
君不见岩下井,百尺不及泉。
君不见山上蒿,数寸凌云烟。
人生相命亦如此,何苦太息自忧煎。 -
128.《谢都督挽歌》 唐·上官仪
漠漠佳城幽,苍苍松槚暮。
鲁幕飘欲卷,宛驷悲还顾。
楚挽绕庐山,胡笳临武库。
怅然郊原静,烟生归鸟度。 -
129.《蜀中言怀》 唐·王適
独坐年将暮,常怀志不通。
有时须问影,无事却书空。
弃置如天外,平生似梦中。
蓬心犹是客,华发欲成翁。 -
130.《李陵咏(时年十九)》 唐·王维
汉家李将军,三代将门子。
结发有奇策,少年成壮士。
长驱塞上儿,深入单于垒。
旌旗列相向,箫鼓悲何已。 -
131.《鱼山神女祠歌·送神》 唐·王维
纷进舞兮堂前,目眷眷兮琼筵。
来不言兮意不传,作暮雨兮愁空山。
悲急管兮思繁弦,神之驾兮俨欲旋。
倏云收兮雨歇,山青青兮水潺湲。 -
132.《送韦十二兵曹》 唐·王昌龄
县职如长缨,终日检我身。
平明趋郡府,不得展故人。
故人念江湖,富贵如埃尘。
迹在戎府掾,心游天台春。 -
133.《送韦十二兵曹》 唐·王昌龄
县职如长缨,终日检我身。
平明趋郡府,不得展故人。
故人念江湖,富贵如埃尘。
迹在戎府掾,心游天台春。 -
134.《题灞池二首》 唐·王昌龄
腰镰欲何之,东园刈秋韭。
世事不复论,悲歌和樵叟。
开门望长川,薄暮见渔者。
借问白头翁,垂纶几年也。 -
135.《戏题赠二小男》 唐·刘长卿
异乡流落频生子,几许悲欢并在身。
欲并老容羞白发,每看儿戏忆青春。
未知门户谁堪主,且免琴书别与人。
何幸暮年方有后,举家相对却沾巾。 -
136.《田园观雨兼晴后作》 唐·孟云卿
贫贱少情欲,借荒种南陂。
我非老农圃,安得良土宜。
秋成不廉俭,岁馀多馁饥。
顾视仓廪间,有粮不成炊。 -
137.《西蜀旅舍春叹,寄朝中故人呈狄评事》 唐·岑参
春与人相乖,柳青头转白。
生平未得意,览镜私自惜。
四海犹未安,一身无所适。
自从兵戈动,遂觉天地窄。 -
138.《湘灵鼓瑟》 唐·魏璀
瑶瑟多哀怨,朱弦且莫听。
扁舟三楚客,丛竹二妃灵。
淅沥闻馀响,依稀欲辨形。
柱间寒水碧,曲里暮山青。
良马悲衔草,游鱼思绕萍。
知音若相遇,终不滞南溟。 -
139.《涟上别王秀才》 唐·高适
飘飖经远道,客思满穷秋。
浩荡对长涟,君行殊未休。
崎岖山海侧,想像无前俦。
何意照乘珠,忽然欲暗投。 -
140.《平台夜遇李景参有别》 唐·高适
离心忽怅然,策马对秋天。
孟诸薄暮凉风起,归客相逢渡睢水。
昨时携手已十年,今日分途各千里。
岁物萧条满路歧,此行浩荡令人悲。
家贫羡尔有微禄,欲往从之何所之。