-
201.《送鸿举游江西》 唐·刘禹锡
禅客学禅兼学文,出山初似无心云。
从风卷舒来何处,缭绕巴山不得去。
山州古寺好闲居,读尽龙王宫里书。 -
202.《途次大梁雪中奉天平令狐相公书问兼…形于短篇以申仰谢》 唐·刘禹锡
远守宦情薄,故人书信来。
共曾花下别,今独雪中回。
纸尾得新什,眉头还暂开。
此时同雁鹜,池上一徘徊。 -
203.《怀妓(前三首一作刘损诗,题作愤惋)》 唐·刘禹锡
玉钗重合两无缘,鱼在深潭鹤在天。
得意紫鸾休舞镜,能言青鸟罢衔笺。
金盆已覆难收水,玉轸长抛不续弦。 -
204.《乐天少傅五月长斋广延缁徒谢绝文友坐成暌间因以戏之》 唐·刘禹锡
五月长斋戒,深居绝送迎。
不离通德里,便是法王城。
举目皆僧事,全家少俗情。
精修无上道,结念未来生。 -
205.《古词二首(一作讽古)》 唐·刘禹锡
轩后初冠冕,前旒为蔽明。
安知从复道,然后见人情。
簿领乃俗士,清谈信古风。
吾观苏令绰,朱墨一何工。 -
206.《竹枝词九首》 唐·刘禹锡
白帝城头春草生,白盐山下蜀江清。
南人上来歌一曲,北人莫上动乡情。
山桃红花满上头,蜀江春水拍山流。
花红易衰似郎意,水流无限似侬愁。 -
207.《赋得冬日可爱(一作张正元诗)》 唐·陈讽
寒日临清昼,寥天一望时。
未消埋径雪,先暖读书帷。
属思光难驻,舒情影若遗。
晋臣曾比德,谢客昔言诗。
散彩宁偏照,流阴信不追。
馀辉如可就,回烛幸无私。 -
208.《题梁宣帝陵二首》 唐·吕温
即雠终自翦,覆国岂为雄。
假号孤城里,何殊在甬东。
祀夏功何薄,尊周义不成。
凄凉庾信赋,千载共伤情。 -
209.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
210.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
211.《寄赠含曦上人》 唐·卢仝
楞伽大师兄,夸曦识道理。
破锁推玄关,高辩果难揣。
论语老庄易,搜索通神鬼。
起信中百门,敲骨得佛髓。 -
212.《寄崔柳州》 唐·卢仝
使者立取书,叠纸生百忧。
使君若不信,他时看白头。
三百六十州,克情惟柳州。
柳州蛮天末,鄙夫嵩之幽。
花落陇水头,各自东西流。
凛凛长相逐,为谢池上鸥。 -
213.《大觜乌》 唐·元稹
阳乌有二类,嘴白者名慈。
求食哺慈母,因以此名之。
饮啄颇廉俭,音响亦柔雌。
百巢同一树,栖宿不复疑。 -
214.《遣病(自此通州后作)》 唐·元稹
自古谁不死,不复记其名。
今年京城内,死者老少并。
独孤才四十,仕宦方荣荣。
李三三十九,登朝有清声。 -
215.《哭女樊四十韵(虢州长史时作)》 唐·元稹
逝者何由见,中人未达情。
马无生角望,猿有断肠鸣。
去伴投遐徼,来随梦险程。
四年巴养育,万里硖回萦。 -
216.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
217.《酬友封话旧叙怀十二韵(依次重用为韵)》 唐·元稹
风波千里别,书信二年稀。
乍见悲兼喜,犹惊是与非。
身名判作梦,杯盏莫相违。
草馆同床宿,沙头待月归。 -
218.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
219.《酬乐天江楼夜吟稹诗,因成三十韵(次用本韵)》 唐·元稹
忽见君新句,君吟我旧篇。
见当巴徼外,吟在楚江前。
思鄙宁通律,声清遂扣玄。
三都时觉重,一顾世称妍。 -
220.《生春二十首(丁酉岁·凡二十章)》 唐·元稹
何处生春早,春生云色中。
笼葱闲著水,晻淡欲随风。
度晓分霞态,馀光庇雪融。
晚来低漠漠,浑欲泥幽丛。