-
221.《雨中花慢》 宋·苏轼
邃院重帘何处,惹得多情,愁对风光。
睡起酒阑花谢,蝶乱蜂忙。
今夜何人,吹笙北岭,待月西厢。
空怅望处,一株红杏,斜倚低墙。 -
222.《吴音子》 宋·晁端礼
细想当初事,又非是、取次相知。
一年来、觑著尚迟。
疑□时、敢共些儿。
似恁秤停期克了,便一成望不相离。 -
223.《渔家傲》 宋·秦观
刚过淮流风景变。
飞沙四面连天卷。
霜拆冻髭如利剪。
情莫遣。
素衣一任缁尘染。
回首家山云渐远。
离肠暗逐车轮转。
古木荒烟鸦点点。
人不见。
平原落日吟羌管。 -
224.《蓦山溪》 宋·晁补之
凤凰山下,东畔青苔院。
记得当初个,与玉人、幽欢小宴。
黄昏风雨,人散不归家,帘旌卷。
灯火颤。 -
225.《过秦楼·大石》 宋·周邦彦
水浴清蟾,叶喧凉吹,巷陌马声初断。
闲依露井,笑扑流萤,惹破画罗轻扇。
人静夜久凭阑,愁不归眠,立残更箭。
叹年华一瞬,人今千里,梦沉书远。 -
226.《西江月(过福唐留别故人)》 宋·赵鼎
世态浮云易变,时光飞箭难留。
五年重见海东头。
只有交情似旧。
未尽别来深意,难堪老去离愁。
青山迢递水悠悠。
明日扁舟病酒。 -
227.《六州歌头(和张安国舍人韵呈进彦)》 宋·王之道
燧D044勋业,何敢望西平。
观当日,清大憝,震天声。
绩其凝。
追配汾阳郭,临淮李,扫妖孽,植颠仆,复疆宇,洗膻腥。 -
228.《清平乐(建安泛舟作)》 宋·赵彦端
新寒一段。
变尽人间暖。
说与群花花不管。
只有江梅情乱。
江梅也似山人。
山人到老梅亲。
斗薮衣冠气象,百般归去精神。 -
229.《哨遍》 宋·曹冠
聊写达观之怀,寓超然之兴云
壬戌孟秋,苏子夜游,赤壁舟轻漾。
观水光、弥渺接遥天,月出于东山之上。
与客同,清欢扣舷歌咏,开怀饮酒情酣畅。 -
230.《贺新郎(中秋)》 宋·京镗
试与姮娥语。
问因何、年年此夜,月明如许。
万顷镕成银世界,是处玉壶风露。
又岂比、寻常三五。 -
231.《蝶恋花》 宋·张鎡
杨柳秋千旗斗舞。
漠漠轻烟,罩定黄鹂语。
红滴海棠娇半吐。
燕脂水似朝来雨。
行过池边携手路。
都把多情,变作无情绪。
惟有东风知住处。
凭君送取温存去。 -
232.《征招》 宋·姜夔
篷方底,舟师行歌,徐徐曳之如偃卧榻上,无动摇突兀势,以故得尽情骋望。
予欲家焉而未得,作徵招以寄兴。
徵招、角招者,政和间,大晟府尝制数十曲,音节驳矣。
予尝考唐田畸声律要诀云:徵与二变之调,成非流美,故自古少徵调曲也。 -
233.《贺新郎》 宋·史达祖
鹊翅西风浅。
乍疏云垂幔,近月银钩将卷。
天上应闲支机石,前度芳盟谁践。
便好织、回文锦献。 -
234.《松江哨遍》 宋·刘学箕
归帆征棹,相望于黄芦烟草之际。
去来乎桥之左右者,若非人世,极画工之巧所莫能形容。
每来维舟,未尝即去,徜徉延伫,意尽然后行。
至欲作数语以状风景胜概,辞不意逮,笔随句阁,良可慨叹。 -
235.《蝶恋花(北津夜雪)》 宋·刘学箕
灯火已收正月半。
一夜东风,吹得寒威转。
怪得美人贪睡暖。
飞瑛积玉千林变。
道是柳绵春尚浅。
比著梅花,花已都零乱。
漠漠一天迷望眼。
多情更把征衣点。 -
236.《满江红》 宋·洪咨夔
送雨迎晴,花事过、一庭芳草。
帘影动、归来双燕,似悲还笑。
笑我不知人意变,悲人空为韶华老。
满天涯、都是别离愁,无人扫。 -
237.《过秦楼》 宋·方千里
柳拂鹅黄,草揉螺黛,院落雨痕才断。
蜂须雾湿,燕嘴泥融,陌上细风频扇。
多少艳景关心,长苦春光,疾如飞箭。
对东风忍负,西园清赏,翠深香远。 -
238.《沁园春(五和·韵狭不可复和,偶读孔明传,戏成)》 宋·刘克庄
昔卧龙公,北走曹瞒,西克刘璋。
看沙头八阵,百神呵护,渭滨一表,三代文章。
绝笑渠侬,平生奸伪,死未忘情履与香。
筹笔处,遣子丹引去,仲达奔忙。 -
239.《木兰花慢(客赠牡丹)》 宋·刘克庄
维摩居士室,晨有鹊、噪檐声。
排闼者谁欤,冶容_服,宝髻珠璎。
疑是毗耶城里,那天魔、变作散花人。
姑射神仙雪艳,开元妃子春酲。 -
240.《满江红》 宋·刘克庄
糁径红茵,莫要放、儿童抛砾。
知渠是、仙家变幻,佛家空色。
青女无端工翦彩,紫姑有祟曾迷赤。
但双双、戏蝶绕空枝,飞还息。