-
21.《三峡歌》 宋·陆游
险诈沾沾不媿天,交情回首薄如烟。
东游万里虽堪乐,灩澦瞿唐要放船。 -
22.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
23.《用曹帅侍郎韵赠曹路分》 宋·刘克庄
曹侯书满腹,非以剑防身。
马上檄尤速,橐中诗不贫。
虏情工变诈,时论主和亲。
旗鼓何时建,方知国有人。 -
24.《战国吟》 宋·邵雍
七国之时尚战争,威强智诈一齐行。
廉颇白起善用兵,苏秦张仪善纵横。
朝为布衣暮衣卿,昨日鼎食今鼎烹。
范雎谢相何心情,蔡泽入秦何依凭。 -
25.《咏史(二十一首)》 明·刘基
当途乱天纪,赤帝悬空名。
宁知辟掾日,祸机已潜萌。
晋主念私劳,荀冯巧相迎。
抚床竟不寤,骨肉成鲵鲸。
好还实大道,狙诈徒人情。 -
26.《答李先生》 宋·韩维
众人张眼,我视明明。
众人开口,我笑泠泠。
百姓不我知,我与同醉醒。
惟有北庵李家老,足智解语通人情。 -
27.《赋向宣卿有裕堂堂在伊山桓伊旧隐也》 宋·胡寅
仕进行所志,退居适吾情。
本无颠瞑患,那有得失惊。
想彼贪者狼,跋疐不少宁。
又哀觞藩羝,两角挂紫荆。 -
28.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
29.《壬午杂诗》 宋·杨冠卿
不逆凶渠诈,当须报使回。
君恩固宽大,虏意每嫌猜。
义举初难废,兵端莫浪开。
要知情伪审,往事验方来。 -
30.《上高赵宰同叔遗以诚斋集……》 宋·岳珂
古人忠与孝,不在工报恩。
如水日夜东,岂必同一源。
堂堂颜鲁公,舐血来平原。
鬼质不知何,几作绝吭魂。 -
31.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
32.《江城忆游庐山逢隐者》 宋·董嗣杲
饭馀睡相魔,啜茶即退舍。
支藜强窥园,试此双不借。
逐胜思秋初,曾命庐山驾。
飞瀑醒心眼,流派从空下。 -
33.《苏幕遮 自戒》 元·马钰
不悭贪,不谄诈。
不忆家缘,不说乡中话。
不著世情不著假。
不做诗词,不敢言行化。
志弥高,心转下。
云水清闲,内养内无价。
乐在其中欣放耍。
姓氏人询,倦应扶风马。 -
34.《古意》 当代·钱钟书
珰札迢迢下碧城,至今耦意欠分明。
心如红杏专春闹,眼似黄梅诈雨晴。
每自损眠辜远梦,未因赚恨悔多情。
何时铲尽蓬山隔,许傍妆台卜此生。 -
35.《辛已老人生旦》 宋·陈文蔚
陶陶太古民风淳,诈伪不萌情意真。
何尝吐纳事屈伸,往往皆为百岁人。
中古便似秋冬辰,和气无复如阳春。
机巧百出妄喜嗔,七十者稀以为珍。 -
36.《留杭近三年得去赋不可不出城》 宋·方回
不可不出城,顽躯百无病。
不可不出城。
老眼亦何净。
第一脱俗尘,最便于野性。 -
37.《逍遥咏》 宋·宋太宗
何处堪依仗,经心便皱眉。
世情多诡诈,业重信愚痴。
取次招他谤,违非不自知。
貌恭无德行,祸福在修持。 -
38.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。