-
21.《相和歌辞·江南曲》 唐·罗隐
江烟湿雨鲛绡软,漠漠远山眉黛浅。
水国多愁又有情,夜槽压酒银船满。
绷丝采怨凝晓空,吴王台榭春梦中。
鸳鸯鸂鶒唤不起,平铺渌水眠东风。
西陵路边月悄悄,油壁轻车嫁苏小。 -
22.《相和歌辞·对酒二首》 唐·李白
松子栖金华,安期入蓬海。
此人古之仙,羽化竟何在。
浮生速流电,倏忽变光彩。
天地无凋换,容颜有迁改。 -
23.《相和歌辞·采桑》 唐·刘希夷
杨柳送行人,青青西入秦。
秦家采桑女,楼上不胜春。
盈盈灞水曲,步步春芳绿。
红脸耀明珠,绛唇含白玉。 -
24.《相和歌辞·王昭君》 唐·沈佺期
非君惜鸾殿,非妾妒蛾眉。
薄命由骄虏,无情是画师。
嫁来胡地恶,不并汉宫时。
心苦无聊赖,何堪上马辞。 -
25.《相和歌辞·王昭君》 唐·顾朝阳
莫将铅粉匣,不用镜花光。
一去边城路,何情更画妆。
影销胡地月,衣尽汉宫香。
妾死非关命,只缘怨断肠。 -
26.《相和歌辞·短歌行》 唐·皎然
古人若不死,吾亦何所悲。
萧萧烟雨九原上,白杨青松葬者谁。
贵贱同一尘,死生同一指。 -
27.《相和歌辞·铜雀台》 唐·王无竞
北登铜雀上,西望青松郭。
繐帐空苍苍,陵田纷漠漠。
平生事已变,歌吹宛犹昨。
长袖拂玉尘,遗情结罗幕。
妾怨在朝露,君恩岂中薄。
高台奏曲终,曲终泪横落。 -
28.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·王勃
妾本深宫妓,曾城闭九重。
君王欢爱尽,歌舞为谁容。
锦衾不复襞,罗衣谁再缝。
高台西北望,流涕向青松。 -
29.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·王適
日暮铜雀迥,幽声玉座清。
萧森松柏望,委郁绮罗情。
君恩不再重,妾舞为谁轻。 -
30.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·袁晖
君爱本相饶,从来事舞腰。
那堪攀玉座,肠断望陵朝。
怨著情无主,哀凝曲不调。
况临松日暮,悲吹坐萧萧。 -
31.《相和歌辞·铜雀妓》 唐·刘商
魏主矜蛾眉,美人美于玉。
高台无昼夜,歌舞竟未足。
盛色如转圜,夕阳落深谷。
仍令身殁后,尚足平生欲。 -
32.《相和歌辞·从军行三首》 唐·李约
看图闲教阵,画地静论边。
乌垒天西戍,鹰姿塞上川。
路长须算日,书远每题年。
无复生还望,翻思未别前。 -
33.《相和歌辞·秋胡行》 唐·高适
妾本邯郸未嫁时,容华倚翠人未知。
一朝结发从君子,将妾迢迢东路陲。
时逢大道无难阻,君方游宦从陈汝。 -
34.《相和歌辞·白头吟二首》 唐·李白
锦水东北流,波荡双鸳鸯。
雄巢汉宫树,雌弄秦草芳。
宁同万死碎绮翼,不忍云间两分张。
此时阿娇正娇妒, -
35.《相和歌辞·白头吟》 唐·张籍
请君膝上琴,弹我白头吟。
忆昔君前娇笑语,两情宛转如萦素。
宫中为我起高楼,更开华池种芳树。 -
36.《相和歌辞·决绝词三首》 唐·元稹
乍可为天上牵牛织女星,不愿为庭前红槿枝。
七月七日一相见,故心终不移。
那能朝开暮飞去,一任东西南北吹。 -
37.《相和歌辞·怨诗》 唐·刘义
君莫嫌丑妇,丑妇死守贞。
山头一怪石,长作望夫名。
鸟有并翼飞,兽有比肩行。
丈夫不立义,岂如鸟兽情。 -
38.《相和歌辞·怨歌行》 唐·虞世南
紫殿秋风冷,雕甍白日沉。
裁纨凄断曲,织素别离心。
掖庭羞改画,长门不惜金。
宠移恩稍薄,情疏恨转深。
香销翠羽帐,弦断凤凰琴。
镜前红粉歇,阶上绿苔侵。
谁言掩歌扇,翻作白头吟。 -
39.《相和歌辞·长门怨》 唐·吴少微
月出映曾城,孤圜上太清。
君王春爱歇,枕席凉风生。
怨咽不能寝,踟蹰步前楹。
空阶白露色,百草塞虫鸣。
念昔金房里,犹嫌玉座轻。
如何娇所误,长夜泣恩情。 -
40.《相和歌辞·长门怨》 唐·袁晖
早知君爱歇,本自无萦妒。
谁使恩情深,今来反相误。
愁眠罗帐晓,泣坐金闺暮。
独有梦中魂,犹言意如故。