-
141.《潘世表来访临别赠二十韵》 宋·王迈
病眼缘春困,晨兴为子明。
未应谈世故,政恐累吾清。
书况近何若,襟期久不倾。
春来已多日,课辦几何程。 -
142.《哀倪孟容父词》 宋·王柏
忆昔见公兮,季原之堂。
兄弟怡怡兮,清约是将。
蔼子姓之弦歌兮,头角昂昂。
来者起敬兮,知德义之日昌。 -
143.《丁亥纪蜀百韵》 宋·李曾伯
在负在娵觜,羲双正东陆。
羽书西边来,胡骑报南牧。
仓茫星火急,飘忽风雨速。
凭陵我封疆,剽掠我孳留。 -
144.《次韵分宁胡宰赠行》 宋·王炎
别驾无才堪展骥,解印来归私自喜。
意欲息肩犹未能,政坐文穷巧为崇。
凫仙倾盖如旧知,冰玉清言心可洗。
况逢父老夸长官,抚字有恩论骨髓。 -
145.《太常引 六月十八日喜雨,酒间应口,和不肖》 元·许有壬
荷盘蕉扇久无声。
笑祈祷、果难凭。
倚槛看云停。
问谁把、天瓢遽倾。
玄功不宰、太平有象,磊块一时平。
老我问阴晴。
笑尚为、苍生有情。 -
146.《太常引 六月十八日喜雨,酒间应口,和不肖》 元·许有壬
荷盘蕉扇久无声。
笑祈祷、果难凭。
倚槛看云停。
问谁把、天瓢遽倾。
玄功不宰、太平有象,磊块一时平。
老我问阴晴。
笑尚为、苍生有情。 -
147.《满江红 至元二一年岁次甲申,二月二十八日》 元·王恽
一柱华峰,绿翠似、芙蓉金削。
孤负却、画船春水,一尊同酌。
寒食清明都几日,征鞍遽作西归客。
漫春风、墙燕语留人,高城隔。 -
148.《念衰二首》 宋·宋庠
衰容览青铜,寒光了无隐。
照我颠上毛,星星罕余鬒。
持此将奈何,岁月屡遒尽。
少壮罕闻道,下士乃为哂。 -
149.《妾薄命》 宋·赵汝鐩
冶容丽质世鲜比,择对年少风流子。
并栏观鱼双戏水,妾心郎心誓如此。
一朝结束万里行,东欲到海西到作。
醉中慷慨跃马去,出门十年无信音。 -
150.《送鲜于运使西归》 宋·晁公溯
飞鸟避汉节,朔风扬旆旌。
光茫候躔次,始见入蜀星。
父老喜公至,来临此江滨。
阳侯为先驱,归指唐安城。 -
151.《与鲜于茶干》 宋·晁公溯
吾犹蠹书鱼,岂能味斯文。
但以性所嗜,颇与黄卷亲。
喜闻天下言,孝章有大名。
苟得从其游,亦足慰此生。 -
152.《忆李友叔皓三首》 宋·陈淳
君居郭之东,我馆亦东郭。
君已素我心,我未一君目。
时初丙辰秋,一见洞轩腹。
君即就我眠,我亦共君读。 -
153.《送王秀才同谢德庆行》 宋·葛绍体
三千八百里,何自遽成行。
只重新知己,都忘逆旅情。
瘴烟随处合,庾岭际天横。
应有相思泪,清宵梦里惊。 -
154.《送张道从上行起复帅夔二首》 宋·郭印
初辞丘陇重哀荣,旆卷春风第一程。
帝委才猷专外阃,人推勇略过长城。
孤忠炯炯能移孝,温诏谆谆遽夺情。
三峡壶浆应满道,江山草木旧知名。 -
155.《感春》 宋·李复
桐花开最晚,香泛已羃羃。
高榆散枯钱,狼藉走荒陌。
闻歌情亦倦,对酒意不怿。
非伤春遽回,第觉老相逼。
愿诉东皇君,抚辔留归迹。
百年虽无多,亦稍缓偪侧。 -
156.《答严隐之》 宋·李复
美树多来巢,确士无报耕。
不问彼如何,但责已所营。
闻昔荆有鸮,荆人恶其声。
自荆将迁吴,鸤鸠止其行。 -
157.《依韵酬朱公掞给事》 宋·李复
沧溟酌蠡天窥管,龟兆何长筮何短。
什百倍蓰情不齐,斛龠釜钟难概满。
东西地缺如断玦,西北天倾犹倚繖。
山{左羊右历}何由蔚豹班,荆鸡岂解伏鹄卵。 -
158.《别周侍郎五首》 宋·彭龟年
创平痛方定,醉甚忽解酲。
乃作翻然思,遽能免心惊。
君子足远虑,小人无隐情。
有言傥鄙一,守口何如瓶。 -
159.《送怀秀禅者》 宋·释重顯
麻衣草座思灵彻,一食安闲更无别,倏忽迁流数百年,杳杳谁来继其绝。
吾兮亦是疏慵辈,冷淡身心存慷恺。
偶续灵峰照夜灯,遽泛铁船下沧海。 -
160.《次韵刘莘老学士惜别言怀兼呈次中察院二首》 宋·苏颂
诗侣方逢梦与微,摅怀未尽遽言归。
正思玉鱠将登俎,应笑缁尘又染衣。
金石交情知不改,辅车形体自相依。
何时得遂江湖乐,薄宦牵羁甚纆徽。