-
101.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
102.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
103.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
104.《昼夜乐·洞房记得初相遇》 宋·柳永
洞房记得初相遇。
便只合、长相聚。
何期小会幽欢,变作离情别绪。
况值阑珊春色暮,对满目、乱花狂絮。 -
105.《少年游(十之八·林钟商)》 宋·柳永
一生赢得是凄凉。
追前事、暗心伤。
好天良夜,深屏香被。
争忍便相忘。
王孙动是经年去,贪迷恋、有何长。
万种千般,把伊情分,颠倒尽猜量。 -
106.《彩云归·蘅皋向晚舣轻航》 宋·柳永
蘅皋向晚舣轻航。
卸云帆、水驿鱼乡。
当暮天、霁色如晴昼,江练静、皎月飞光。
那堪听、远村羌管,引离人断肠。 -
107.《满江红(四之二·仙吕调)》 宋·柳永
访雨寻云,无非是、奇容艳色。
就中有、天真妖丽,自然标格。
恶发姿颜欢喜面,细追想处皆堪惜。
自别后、幽怨与闲愁,成堆积。 -
108.《山亭宴(湖亭宴别)》 宋·张先
碧波落日寒烟聚,望遥山、迷离红树。
小艇载人来,约尊酒、商量歧路。
衰柳断桥西,共携手、攀条无语。
水际见鹥凫,一对对、眠沙溆。 -
109.《鼓笛慢》 宋·欧阳修
缕金裙窣轻纱,透红莹玉真堪爱。
多情更把,眼儿斜盼,眉儿敛黛。
舞态歌阑,困偎香脸,酒红微带。
便直饶、更有丹青妙手,应难写、天然态。 -
110.《千秋岁引·秋景》 宋·王安石
别馆寒砧,孤城画角,一派秋声入寥廓。
东归燕从海上去,南来雁向沙头落。
楚台风,庾楼月,宛如昨。
无奈被些名利缚,无奈被他情担阁!可惜风流总闲却!当初漫留华表语,而今误我秦楼约。
梦阑时,酒醒后,思量着。 -
111.《醉落魄》 宋·晏几道
休休莫莫。
离多还是因缘恶。
有情无奈思量著。
月夜佳期,近定青笺约。
心心口口长恨昨。
分飞容易当时错。
后期休似前欢薄。
买断青楼,莫放春闲却。 -
112.《水龙吟·次韵章质夫杨花词》 宋·苏轼
似花还似非花,也无人惜从教坠。
抛家傍路,思量却是,无情有思。
萦损柔肠,困酣娇眼,欲开还闭。
梦随风万里,寻郎去处,又还被、莺呼起。 -
113.《八声甘州·寄参寥子》 宋·苏轼
有情风、万里卷潮来,无情送潮归。
问钱塘江上,西兴浦口,几度斜晖。
不用思量今古,俯仰昔人非。
谁似东坡老,白首忘机。 -
114.《临江仙》 宋·苏轼
昨夜渡江何处宿,望中疑是秦淮。
月明谁起笛中哀。
多情王谢女,相逐过江来。
云雨未成还又散,思量好事难谐。
凭陵急桨两相催。
相伊归去后,应似我情怀。 -
115.《菩萨蛮》 宋· 舒亶
流年又见风沙送。
钧天回首清都梦。
塞雁几时归。
镜中双鬓非。
绿袍同冷暖。
谁道交情短。
愁斛若为量。
还随一线长。 -
116.《满庭芳》 宋·黄庭坚
明眼空青,忘忧萱草,翠玉闲淡梳妆。
小来歌舞,长是倚风光。
我已逍遥物外,人冤道、别有思量。
难忘处,良辰美景,襟袖有余香。 -
117.《归田乐令》 宋·黄庭坚
引调得、甚近日心肠不恋家。
宁宁地、思量他,思量他。
两情各自肯,甚忙咱。
意思里、莫是赚人唦。
噷奴真个{得彳口}、共人{得彳口}。 -
118.《河传》 宋·黄庭坚
之作
心情老懒。
对歌对舞,犹是当时眼。
巧笑靓妆,近我衰容华鬓。
似扶著、卖卜算。
思量好个当年见。
催酒催更,只怕归期短。
饮散灯稀,背销落花深院。
好杀人、天不管。 -
119.《昼夜乐》 宋·黄庭坚
夜深记得临岐语。
说花时,归来去。
教人每日思量,到处与谁分付。
其奈冤家无定据。 -
120.《减字木兰花(四之四)》 宋·贺铸
多情多病。
万斛闲愁量有剩。
一顾倾城。
惟觉尊前笑不成。
探香幽径。
好住东风谁主领。
多谢流莺。
欲别频啼四五声。