-
161.《小重山》 宋·刘学箕
春水东流一苇杭。
春情翦不断,汉江长。
江花江草为谁芳。
浑不似,沙暖睡鸳鸯。
且道不思量。
怕他知得后,痛肝肠。
路遥天阔水茫茫。
成病也,教我怎禁当。 -
162.《浣沙溪》 宋·方千里
菱藕花开来路香。
满船丝竹载西凉。
波摇发彩粉生光。
翡翠双飞寻密浦,鸳鸯浓睡倚回塘。
闲情须与酒商量。 -
163.《鹧鸪天》 宋·黄机
济楚偏宜淡薄妆。
冰涵清润玉生香。
只因梦峡成云雨,便拟吹箫跨凤皇。
新间阻,旧思量。
多情翻不似垂杨。
年年才到春三月,百计飞花入洞房。 -
164.《沁园春(五和·韵狭不可复和,偶读孔明传,戏成)》 宋·刘克庄
昔卧龙公,北走曹瞒,西克刘璋。
看沙头八阵,百神呵护,渭滨一表,三代文章。
绝笑渠侬,平生奸伪,死未忘情履与香。
筹笔处,遣子丹引去,仲达奔忙。 -
165.《满江红》 宋·刘克庄
糁径红茵,莫要放、儿童抛砾。
知渠是、仙家变幻,佛家空色。
青女无端工翦彩,紫姑有祟曾迷赤。
但双双、戏蝶绕空枝,飞还息。 -
166.《双瑞莲》 宋·赵以夫
千机云锦里。
看并蒂新房,骈头芳蕊。
清标艳态,两两翠裳霞袂。
似是商量心事。 -
167.《贺新郎(寄赵南仲端明)》 宋·吴潜
烟树瓜洲岸。
望旌旗、猎猎摇空,故人天远。
不似沙鸥飞得渡,直到雕鞍侧畔。
但徙倚、危阑目断。 -
168.《木兰花慢(吴尚书宴客涟沧观,即席用韵)》 宋·方岳
慨晴江渺渺,乘风下、倚沧浪。
问许大乾坤,金焦两点,曾几兴亡。
平章古人安在,但青山、烟水共微茫。
不道鹭嘲鸥笑,归来鬓已苍苍。 -
169.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
170.《瑞鹤仙》 宋·方岳
岳敢拜手而言曰:月穷于纪,星回于天,盖三百有六旬有六日于是焉极、而岁功成矣。
惟天之运,循环无穷,一气推移,不可限量,其殆极而无极欤。
分岁而颂椒,守岁而爆竹,人知其为岁之极耳。
洪钧转而万象春,瑶历新而三阳泰,不知自吾极而始也。 -
171.《风入松(邻舟妙香)》 宋·吴文英
画船帘密不藏香。
飞作楚云狂。
傍怀半卷金炉烬,怕暖销、春日朝阳。
清馥晴熏残醉,断烟无限思量。 -
172.《摸鱼儿(宝祐甲寅春赋)》 宋·柴望
这情怀、怎生消遣。
思量只是凄怨。
一春长为花和柳,风雨又还零乱。
君试看。 -
173.《唐多令(次前韵范纯甫留饮)》 宋·陈著
蟹熟晕橙霜。
蛆浮染菊黄。
淡交情、都没炎凉。
说道白头难会面,留一日、醉中乡。
世事与轮行。
时光逐寸量。
任人间、涛海风航。
拜了老庞归去也,高著枕、卧南阳。 -
174.《唐多令(次前韵范纯甫留饮)》 宋·陈著
蟹熟晕橙霜。
蛆浮染菊黄。
淡交情、都没炎凉。
说道白头难会面,留一日、醉中乡。
世事与轮行。
时光逐寸量。
任人间、涛海风航。
拜了老庞归去也,高著枕、卧南阳。 -
175.《琴调相思引》 宋·陈允平
金谷园林锦绣香。
踏青挑菜又相将。
凤台人远,离思入三湘。
花著雨添红粉重,柳随风曳碧丝长。
薄情鸾燕,春去怎商量。 -
176.《踏莎行》 宋·何梦桂
夜月楼台,夕阳庭院。
都将前事思量遍。
当初识面待寻常,争知识后情如线。
只怕梅梢,参横斗转。
催人归去天涯远。
断肠当在别离时,未曾说著肠先断。 -
177.《蝶恋花(感兴)》 宋·刘辰翁
过雨新荷生水气。
高影参差,无谓思量睡。
梦里不知轻别意。
醒来竟是谁先起。
去路夕阳芳草际。
不论阑干,处处情怀似。
记得分明羞掷蕊。
自知不是天仙子。 -
178.《秋霁》 宋·周密
感岁华之摇落,不能不以之兴怀也。
酒阑日暮,怃然成章。
重到西泠,记芳园载酒,画船横笛。
水曲芙蓉,渚边鸥鹭,依依似曾相识。 -
179.《踏莎行(与莫两山谭邗城旧事)》 宋·周密
远草情钟,孤花韵胜。
一楼耸翠生秋暝。
十年二十四桥春,转头明月箫声冷。
赋药才高,题琼语俊。
蒸香压酒芙蓉顶。
景留人去怕思量,桂窗风露秋眠醒。 -
180.《高阳台(送翠英)》 宋·蒋捷
燕卷晴丝,蜂黏落絮,天教绾住闲愁。
闲里清明,匆匆粉涩红羞。
灯摇缥晕茸窗冷,语未阑、娥影分收。
好伤情,春也难留,人也难留。