-
21.《高师鲁以诗求鹤膝杖且有诗坛寻盟之语戏次其》 宋·陈棣
荣枯宠辱尽强名,老去无堪只自惊。
尤物端能乱人意,粗官安能有诗情。
暂凭竹杖聊相谑,敢对金樽略放行。
果向诗坛寻旧约,心如江水不须盟。 -
22.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠.贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。
五木思一掷,如绳系穷猿。 -
23.《莺啼序(赵宜可以余讥其韵,苦心改为之,复和之)》 宋·刘辰翁
愁人更堪秋日,长似岁难度。
相携去、晼晚登高,高极正犯愁处。
常是恨、古人无计,看今人痴绝如许。
但东篱半醉,残灯自修菊谱。 -
24.《赠别从甥高五》 唐·李白
鱼目高泰山,不如一玙璠。
贤甥即明月,声价动天门。
能成吾宅相,不减魏阳元。
自顾寡筹略,功名安所存。 -
25.《兴龙节集英殿宴教坊词致语口号》 宋·苏轼
臣闻帝武造周,已兆兴王之迹;
日符祚汉,实开受命之祥。
非天私我有邦,惟圣乃作神主。
仰止诞弥之庆,集於建丑之正。 -
26.《次韵金陵掾属登赏心亭十六韵》 宋·项安世
赏心淮水头,楼观岌以举。
下分沤鸟界,上入归鸿许。
登梯云湿履,肆席星落俎。
龙争失孙马,鲸戮空峻处。 -
27.《郑群赠簟》 唐·韩愈
蕲州笛竹天下知,郑君所宝尤瑰奇。
携来当昼不得卧,一府传看黄琉璃。
体坚色净又藏节,尽眼凝滑无瑕疵。 -
28.《晚山蝉》 唐·鲍溶
山蝉秋晚妨人语,客子惊心马亦嘶。
能阅几时新碧树,不知何日寂金闺。
若逢海月明千里,莫忘何郎寄一题。 -
29.《花心动(七夕)》 宋·张元干
水馆风亭,晚香浓、一番芰荷新雨。
簟枕乍闲,襟裾初试,散尽满天袢暑。
断云却送轻雷去。
疏林外、玉钩微吐。 -
30.《谒金门(秋日牡丹)》 宋·赵长卿
花王有意,念三秋寂寞,凄凉天气。
木落烟深山雾冷,不比寻常风味。
勒驾闲来,柳蒲憔悴,无限惊心事。
仙容香艳,俨然春盛标致。 -
31.《夜合花》 宋·高观国
斑驳云开,__雨过,海棠花外寒轻。
湖山翠暖,东风正要新晴。
又唤醒,旧游情。
记年时、今日清明。 -
32.《台城路(抵吴,书寄旧友)》 宋·张炎
分明柳上春风眼,曾看少年人老。
雁拂沙黄,天垂海白,野艇谁家昏晓。
惊心梦觉。
谩慷慨悲歌,赋归不早。 -
33.《解语花(吴子云家姬,号爱菊,善歌舞,忽有朝云之感,作此以寄·)》 宋·张炎
行歌趁月,唤酒延秋,多买莺莺笑。
蕊枝娇小。
浑无奈、一掬醉乡怀抱。
筹花斗草。 -
34.《木兰花慢》 宋·史深
画楼帘半卷,倩谁觅、凤箫音。
记待月梅边,笼香酒後,私语屏阴。
匆匆佩珠暗解,断归鸿、消息两沈沈。
前度刘郎易老,旧时飞燕难寻。 -
35.《鹧鸪天·春入江梅破晚寒》 宋·无名氏
春入江梅破晚寒。
冻枝惊鹊语声乾。
离愁满抱人谁问,病耳初闻心也宽。
风细细,露珊珊。
可堪驿使道漫漫。
斜梢待得人来後,簪向乌云仔细看。 -
36.《古断肠曲三十首》 宋·周端臣
破除艰尽是恩情,却怕恩生怨亦生。
思念不休心惑乱,梦惊人语似郎声。 -
37.《同赵汝迈漆中甫二太史宿张明成司业东郊别墅》 明·多炡
荒鸡警人语,倦鸟风枝。
枕厀高眠稳,惊心起舞迟。
调元期未晚,求试计非时。
总有忧生感,忘言各自知。
¤ -
38.《舟中冬夜寄冯明府汝行》 明·吕时臣
岁事惊心一叶过,不知客梦夜如何。
卧闻群雁鸣沙碛,起看层冰幂野河。
洛下帆樯淮水尽,舟中言语楚人多。
此时别有伤离处,肠断南船商女歌。 -
39.《蒋莲店有书柳子厚寄吴武陵琴诗三读敬哦五言》 宋·杨万里
秋晴得凉行,壁阅遇佳读。
巳咽犹余滋,将烬忽剩馥。
语妙古未多,听难今良独。
追诵惜去眼,信步遑拟足。
惊心一鸟鸣,隔溪两峰绿。 -
40.《同荣子邕登石家寺阁》 宋·张耒
高楼南望一伤神,霭霭东风万里春。
地阔山川围白日,天低观阙近浮云。
惊心鸟语知时好,照眼花枝着意新。
不是莼羹胜羊酪,素衣真怕洛阳尘。