-
21.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
22.《拟塞外征行》 唐·王贞白
寇骑满鸡田,都护欲临边。
青泥方绝漠,怀剑始辞燕。
旌旗挂龙虎,壮士募鹰鹯.长城威十万,高岭奋三千。
行行向马邑,去去指祁连。 -
23.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
24.《敲爻歌》 唐·吕岩
汉终唐国飘蓬客,所以敲爻不可测。
纵横逆顺没遮栏,静则无为动是色。
也饮酒,也食肉,守定胭花断淫欲。 -
25.《浣溪沙》 唐·孙光宪
蓼岸风多橘柚香,江边一望楚天长,片帆烟际闪孤光¤
目送征鸿飞杳杳,思随流水去茫茫,兰红波碧忆潇湘。
桃杏风香帘幕闲,谢家门户约花关,画梁幽语燕初还¤
绣阁数行题了壁,晓屏一枕酒醒山,却疑身是梦云间。 -
26.《小园赋》 南北朝·庾信
若夫一枝之上,巢父得安巢之所;一壶之中,壶公有容身之地。
况乎管宁藜床,虽穿而可座;嵇康锻灶,既暖而堪眠。
岂必连闼洞房,南阳樊重之第;赤墀青锁,西汉王根之宅。
余有数亩敝庐,寂寞人外,聊以拟伏腊,聊以避风霜。 -
27.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
28.《临江仙(冬日即事)》 宋·苏轼
自古相从休务日,何妨低唱微吟。
天垂云重作春阴。
坐中人半醉,帘外雪将深。
闻道分司狂御史,紫云无路追寻。
凄风寒雨是骎骎。
问囚长损气,见鹤忽惊心。 -
29.《临江仙(病中存之以长短句见调,因次其韵)》 宋·李之仪
病里不知春早晚,惊心绿暗红稀。
起来初试薄罗衣。
多情海燕,还傍旧梁飞。
瘦损休文谁记得,空将销臂频围。
眼前都是去年时。
不堪追想,魂断画楼西。 -
30.《撼庭竹(宰太和日吉州城外作)》 宋·黄庭坚
呜咽南楼吹落梅。
闻鸦树惊栖。
梦中相见不多时。
隔城今夜也应知。 -
31.《水龙吟·咏月》 宋·晁端礼
倦游京洛风尘,夜来病酒无人问。
九衢雪小,千门月淡,元宵灯近。
香散梅梢,冻消池面,一番春信。
记南楼醉里,西城宴阕,都不管、人春困。 -
32.《减字木兰花》 宋·吕渭老
雨帘高卷。
芳树阴阴连别馆。
凉气侵楼。
蕉叶荷枝各自秋。
前溪夜舞。
化作惊鸿留不住。
愁损腰肢。
一桁香销旧舞衣。 -
33.《双雁儿(除夕)》 宋·杨无咎
穷阴急景暗推迁。
减绿鬓,损朱颜。
利名牵役几时闲。
又还惊,一岁圆。
劝君今夕不须眠。
且满满,泛觥船。
大家沈醉对芳筵。
愿新年,胜旧年。 -
34.《探春令(刘伯玉生辰)》 宋·杨无咎
东风初到,小梅枝上,又惊春近。
料天台不比,人间日月,桃萼红英晕。
刘郎浪迹凭谁问。
莫因诗瘦损。
怕桑田变海,仙源重返,老大无人认。 -
35.《虞美人》 宋·范成大
玉箫惊报同云重。
仍怪金瓶冻。
清明将近雪花翻。
不道海棠消瘦、柳丝寒。
王孙沈醉狨毡幕。
谁怕罗衣薄。
烛灯香雾两厌厌。
仿佛有人愁损、上眉尖。 -
36.《朝中措》 宋·辛弃疾
绿萍池沼絮飞忙。
花入蜜脾香。
长怪春归何处,谁知个里迷藏。
残云剩雨,些儿意思,直恁思量。
不是莺声惊觉,梦中啼损红妆。 -
37.《金人捧露盘》 宋·高观国
楚宫闲,金成屋,玉为阑。
断云梦、容易惊残。
骊歌几叠,至今愁思怯阳关。
清音恨阻,抱哀筝、知为谁弹。 -
38.《喜迁莺(代人吊西湖歌者)》 宋·高观国
歌音凄怨。
是几度诉春,春都不管。
感绿惊红,颦烟啼月,长是为春消黯。
玉骨瘦无一把,粉泪愁多千点。 -
39.《西平乐》 宋·方千里
倦踏征尘,厌驱匹马,凝望故国犹赊。
孤馆今宵,乱山何许,平林漠漠烟遮。
怅过眼光阴似瞬,回首欢娱异昔,流年迅景,霜风败苇惊沙。
无奈轻离易别,千里意,制泪独长嗟。 -
40.《迎春乐》 宋·方千里
参差凤铎鸣高屋。
渐惊觉、清眠熟。
看夕阳倒影花阴速。
双燕子、归来宿。
几曲危肠愁易束。
问雪鬓、何时重绿。
料想此情同,应暗损、香肌玉。