-
221.《赠郑十二草书》 明·郑若庸
郑虔一吸三斗酒,雪毫洒墨鬼运肘。
惊猿斗虺出深薮,忽上微绡争欲走。
谁向高台歌大风,吹折万木千山中。
睢水围开兵甲乱,海波起立飞蛟龙。 -
222.《江村》 明·郑希良
青山影空钓石寒,海门秋色浓可掬。
渔人带蓑卧不惊,沙鸟欲起还相逐。
一声款乃及暮归,南邻唤酒酒初热。
丝丝细雨急收网,一抹斜阳挂枯木。 -
223.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
224.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
225.《牧童谣》 明·周是修
远牧牛,朝出东溪溪上头。
溪头草短牛不住,直过水南芳草洲。
脱衣渡水随牛去,黄芦飒飒风和雨。
老鸦乱啼野羊走,绝谷无人惊四顾。 -
226.《潇湘八景画·平沙落雁》 明·朱瞻基
秋江水落波痕浅,平沙渺渺连天远。
白瑽红蓼满潇湘,枯苇黄芦迷汉沔。
鸿雁恒怜泽国秋,数声忽报楚天秋。
万里避寒违朔漠,几行带雪下汀洲。 -
227.《和子由记园中草木十一首》 宋·苏轼
煌煌帝王都,赫赫走群彦。
嗟汝独何为,闭门观物变。
微物岂足观,汝独观不倦。
牵牛与葵蓼,采摘入诗卷。 -
228.《雪浪石》 宋·苏轼
太行西来万马屯,势与岱岳争雄尊。
飞狐上党天下脊,半掩落日先黄昏。
削成山东二百郡,气压代北三家村。
千峰右卷矗牙帐,崩崖凿断开土门。 -
229.《荆州十首》 宋·苏轼
游人出三峡,楚地尽平川。
北客随南贾,吴樯间蜀船。
江侵平野断,风卷白沙旋。
欲问兴亡意,重城自古坚。 -
230.《龟山辩才师》 宋·苏轼
此生念念浮云改,寄语长淮今好在。
故人宴坐虹梁南,新河巧出龟山背。
木鱼呼客振林莽,铁凤横空飞彩绘。
忽惊堂宇变雄深,坐觉风雷生謦欬。 -
231.《聚星堂雪》 宋·苏轼
窗前暗响鸣枯叶,龙公试手初行雪。
映空先集疑有无,作态斜飞正愁绝。
众宾起舞风竹乱,老守先醉霜松折。
恨无翠袖点横斜,只有微灯照明灭。 -
232.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
233.《孤山二咏(并引)》 宋·苏轼
孤山有陈时柏二株。
其一为人所薪,山下老人自为儿已见其枯矣,然坚悍如金石,愈于未枯者。
僧志诠作堂于其侧,名之曰柏堂。
堂与白公居易竹阁相连。 -
234.《聚星堂雪(并叙)》 宋·苏轼
元祐六年十一月一日,祷雨张龙公,得小雪,与客会饮聚星堂。
忽忆欧阳文忠作守时,雪中约客赋诗,禁体物语,于艰难中特出奇丽,尔来四十余年莫有继者。
仆以老门生继公后,虽不足追配先生,而宾客之美殆不减当时,公之二子又适在郡,故辄举前令,各赋一篇,以为汝南故事云。
窗前暗响鸣枯叶,龙公试手行初雪。 -
235.《柏堂》 宋·苏轼
道人手种几生前,鹤骨龙筋尚宛然。
双干一先神物化,九朝三见太平年。
忽惊华构依岩出,乞与佳名到处传。
此柏未枯君记取,灰心聊伴小乘禅。 -
236.《边上闻笳三首》 唐·杜牧
何处吹笳薄暮天?塞垣高鸟没狼烟。
游人一听头堪白,苏武争禁十九年。
海路无尘边草新,荣枯不见绿杨春。 -
237.《和王胜之雪霁借马入省》 宋·王安石
泥水填马不受辙,瓦雪得火犹藏沟。
宿雾纷纷度城阙,朔气凛凛吹衣裘。
穷阎闭门无一客,剥啄惊我有前驺。
强随传呼出屋去,鼻息冻合髭缪缪。 -
238.《送江宁彭给事赴阙》 宋·王安石
西江望士众长兼,卓荦传家在一男。
壮志异时开史牒,妙龄终日对书龛。
桂堂发策收科选,樱苑颁诗豫宴酣。
大邑援琴聊试可,小州怀绂果才堪。 -
239.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
240.《毗陵天庆观画龙自题姑苏羽士李怀仁醉笔诗呈》 宋·戴复古
姑苏道士天酒星,醉笔写出双龙形。
墨迹从横夺造化,蜿蜒满壁令人惊。
一龙翻身出云表,口吞八极沧溟小。
手弄宝珠珠欲飞,握入掌中拳五爪。