-
341.《木山引水二首》 宋·苏辙
引水穿墙接竹梢,谷藏峰底大容瓢。
将流旋滴庐山瀑,已尽还来海上潮。
乱点落池惊睡觉,半山含润沃心焦。
瓦盆一斛何胜满,溢去犹能浸菊苗。 -
342.《次韵子瞻系御史狱赋狱中榆槐竹柏·槐》 宋·苏辙
盛衰日相寻,循环何曾歇。
攀条擥柔荑,回首惊脱叶。
绿槐阴最厚,零落今存荚。
千林一枯槁,平地三尺雪。
草木何足道,盈虚视新月。
微阳起泉下,生意未应绝。 -
343.《奉使契丹二十八首其二十五次韵张君病起二首》 宋·苏辙
老去生经废不行,镜中白发见空惊。
解将冲气通枯指,易甚新阳发旧茎。
一悟少年难久恃,不妨多病却长生。
文章缪忝追前辈,服食从来亦强名。 -
344.《李氏园》 宋·苏辙
有客骑白驹,扬鞭入青草。
悠悠无远近,但择林亭好。
萧条北城下,园号李家媪。
系马古车门,随意无洒扫。 -
345.《欧阳公所蓄石屏》 宋·苏辙
石中枯木双扶疏,粲然脉理通肌肤。
剖开左右两相属,细看不见毫发殊。
老樗剥落但存骨,病松憔悴空留须。
丘陵迤逦山麓近,云烟澹ъ风雨余。 -
346.《登南城有感示文务光王遹秀才》 宋·苏辙
幽忧随秋至,秋去忧未已。
南城试登望,百草枯且死。
落叶投人怀,惊鸿四面起,所思不可见,欲往将安至。
斯人定谁识,顾有二三子。 -
347.《和子瞻凤翔八观八首其七李氏园》 宋·苏辙
有客骑白驹,扬鞭入青草。
悠悠无远近,但择林亭好。
萧条北城下,园号李家媪。
系马古车门,随意无洒扫。 -
348.《立冬闻雷》 宋·苏辙
阳淫不收敛,半岁苦常燠。
禾黍饲蝗螟,粳稻委平陆。
民饥强扶耒,秋晚麦当宿。
闵然候一雨,霜落水泉缩。 -
349.《和子瞻司竹监烧苇园因猎园下》 宋·苏辙
骏马七尺行冯冯,晓出射兽霜为冰。
荻园斫尽有枯枿,束茅吹火初如灯。
乍分乍合势开展,苍烟被野风腾腾。
黄狐惊顾啸俦侣,飞鸟先起如苍鹰。 -
350.《次韵张君病起二首》 宋·苏辙
壮年得疾势能支,不废霜螯左手持。
渐喜一杯好留客,未应五斗似当时。
口中舌在时闻句,雪里心安不问师。
去卧淮阳従病守,功名他日许君期。 -
351.《次韵子瞻渼陂鱼》 宋·苏辙
渼陂霜落鱼可掩,枯芡破盘蒲折剑。
巨斧敲冰已暗知,长叉刺浪那容闪。
鲸孙蛟子谁复惜,朱鬣金鳞漫如染。
邂逅相遭已失津,偶然一掉犹思堑。 -
352.《奉使契丹二十八首 次莫州通判刘泾韵二首》 宋·苏辙
北国亦知岐有夷,何尝烽火报惊危。
拥亶绝漠闻嘉语,缓带临边出好诗。
约我一樽迎嗣岁,待君三馆已多时。
従今无事唯须饮,文字声名人自知。 -
353.《闻我师大捷骑宵遁上时宰五十韵》 宋·葛立方
憬彼金微虏,游魂擅一隅。
筋驽殂老革,乳臭立遗雏。
毒螫锺蛇豕,虔刘肆{左豸右契}貙。
请和包橘诈,归地反膏腴。 -
354.《少稷家观雪赋江字三十韵》 宋·韩元吉
雪暮来无际,长吟坐北窗。
未嫌光夺月,先恐势填江。
云色生冰柱,风声倒石矼。
疏帘才的皪,破屋渐铮鏦。 -
355.《听詹温之弹琴歌》 宋·刘子翚
鸣琴艺精非小道,可惜温之今已老。
玲琅一鼓万象春,铁面霜髯不枯槁。
自言寡和音,求我为作歌。
号宫韵角可听不可状,锦肠绣舌空吟哦。 -
356.《下滩作》 宋·刘子翚
青山锁连环,白间走鸣濑。
迷津毫发间,舟与危石会。
回渊聚浮沫,断壁余澎湃。
玩奇心若惊,览景自不逮。 -
357.《竹源之集奇仲不赴萧屯以诗嘲之再用原韵》 宋·刘子翚
平生老子兴,浑奇幽绝处。
宁嫌一坡远,甘作十歇去。
至今清梦狂,时走松阴路。
心忻自吟哦,技疗辄披露。 -
358.《月夜拟李陵诗传》 宋·汪元量
清时难再得,离别安可留。
出门望西北,欲往还绸缪。
俯视长河奔,方舟激中流。
惊波一何骇,返顾令人忧。
天风吹枯桑,日暮寒飕飕。
何当从此别,送子狐白裘。 -
359.《因上人访予相山夜闻二子诵书有诗次韵》 宋·王之道
杖锡东来意亦勤,寒岩枯木自相亲。
方惊妙论雨侵坐,忽喜新诗光照人。
物外交游清似水,梦中忧患碎如尘。
儿童正欲承砻错,应觉临文便有神。 -
360.《癸酉闰十二月朔旦入夜雪复作静言岁斯人艰食》 宋·王之道
宿雁惊江渚,饿彪啸林丘。
不知雪如许,但怪风飕颸。
起看堂前柳,枯梢戛鸣球。
安得万家春,角我饥寒忧。