-
281.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
282.《送子龙赴吉州掾》 宋·陆游
我老汝远行,知汝非得已。
驾言当送汝,挥涕不能止。
人谁乐离别,坐贫至于此。
汝行犯胥涛,次第过彭蠡。 -
283.《闻鴞》 宋·王禹偁
元精育万汇,羽族何茫茫。
为怪有鸱鴞,为瑞称凤皇。
凤皇不时出,未识五色章。
吾生在邹鲁,风土殊远方。 -
284.《四和》 宋·刘克庄
手援鍪弧先奋呼,盛气直传入国都。
屈盘硬语押险韵,有似兵家使诈愚。
专场自矜觜距黠,覆军讵意肝脑涂。
堂堂老将号令肃,中营外栅如联珠。 -
285.《无害弟之官梓林伯氏无亏序送之极兄诏之义予》 宋·李流谦
吾家老仙一世师,挺特风概老不衰。
平生行已有本末,世人不知其天和。
急流勇退人恨早,纤尘恐污白玉姿。
精神强健腰脚轻。 -
286.《送从弟叔韶尉东阳》 宋·楼钥
阿连少也爽,孤立生气燄。
壮年淬词锋,倾心事铅椠。
胶庠困虀盐,世科终稳占。
再兴连桂堂,尔祖真不忝。 -
287.《教授李梦符惠宣圣书像用韵奉酬》 宋·陈傅良
一艺必有师,尚论襄与夔。
一国必有师,尚论管与伊。
信知师道尊,分与君父夷。
吁嗟文王没,斯文属之谁。 -
288.《简王漕左司》 宋·章甫
人生天壤中,孰不有所求。
小大虽不齐,逐物常同忧。
士子文字间,亦各从所爱。
取舍未必同,於道均无害。 -
289.《次韵端礼谢郭宰载酒相访之什》 宋·李处权
贤哉令尹出名胄,百里歌谣不容口。
岂弟父母今信之,视民恐伤如足手,讼庭端可置雀罗,若网在纲无杂糅。
万顷之陂黄叔度,云梦何止吞八九。 -
290.《送章发运楶》 宋·李复
乡农不寓兵,经费半非古。
天下虽无事,禁虣必备武。
浚郊开王畿,屹然根本固。
钩陈拥帝居,百万环貔虎。 -
291.《伯劳》 宋·于石
呜呼有生初,蠢蠢不知几。
血气均有欲,扰扰靡穷已。
伯益烈山泽,庭氏挟弓矢。
驱除或未尽,遗类复纷靡。 -
292.《鶺鴒颂》 唐·李隆基
伊我轩宫,奇树青葱,蔼周庐兮。
冒霜停雪,以茂以悦,恣卷舒兮。
连枝同荣,吐绿含英,曜春初兮。 -
293.《郊庙歌辞·仪坤庙乐章·永和》 唐·徐彦伯
猗若清庙,肃肃荧荧。
国荐严祀,坤兴淑灵。
有几在室,有乐在庭。
临兹孝享,百禄惟宁。 -
294.《杂曲歌辞·游子吟》 唐·顾况
故枥思疲马,故巢思迷禽。
浮云蔽我乡,踯躅游子吟。
游子悲久滞,浮云郁东岑。
客堂无丝桐,落叶如秋霖。 -
295.《仪坤庙乐章·永和》 唐·徐彦伯
猗若清庙,肃肃荧荧。
国荐严祀,坤兴淑灵。
有几在室,有乐在庭。
临兹孝享,百禄惟宁。 -
296.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
297.《杜秋娘诗》 唐·杜牧
京江水清滑,生女白如脂。
其间杜秋者,不劳朱粉施。
老濞即山铸,后庭千双眉。
秋持玉斝醉,与唱金缕衣。 -
298.《寄太原卢司空三十韵(卢钧)》 唐·李商隐
隋舰临淮甸,唐旗出井陉。
断鳌支四柱,卓马济三灵。
祖业隆盘古,孙谋复大庭。
从来师俊杰,可以焕丹青。 -
299.《金盘草诗(生宁江巫山南陵林木中)》 唐·王周
今春从南陵,得草名金盘。
金盘有仁性,生在林一端。
根节岁一节,食之甘而酸。
风俗竞采掇,俾人防急难。 -
300.《定风波》 唐·李珣
志在烟霞慕隐沦,功成归看五湖春。
一叶舟中吟复醉,云水,此时方认自由身¤
花岛为邻鸥作侣,深处,经年不见市朝人。