-
101.《和王教授谦叔述郡圃韵》 宋·陈傅良
守边岂无事,治圃亦有说。
朝看士饮羽,暮与客投辖。
且以示多暇,且以劳同列。
我生肠九回,世故肱三折。 -
102.《边夜有怀》 唐·骆宾王
汉地行逾远,燕山去不穷。
城荒犹筑怨,碣毁尚铭功。
古戍烟尘满,边庭人事空。
夜关明陇月,秋塞急胡风。 -
103.《姑孰十咏·谢公宅》 唐·李白
青山日将暝,寂寞谢公宅。
竹里无人声,池中虚月白。
荒庭衰草遍,废井苍苔积。
惟有清风闲,时时起泉石。 -
104.《桂城早秋》 唐·戎昱
远客惊秋早,江天夜露新。
满庭惟有月,空馆更何人。
卜命知身贱,伤寒舞剑频。
猿啼曾下泪,可是为忧贫。 -
105.《桂城早秋》 唐·戎昱
远客惊秋早,江天夜露新。
满庭惟有月,空馆更何人。
卜命知身贱,伤寒舞剑频。
猿啼曾下泪,可是为忧贫。 -
106.《县斋有怀(阳山县斋作,时贞元二十一年顺宗新即位)》 唐·韩愈
少小尚奇伟,平生足悲吒。
犹嫌子夏儒,肯学樊迟稼。
事业窥皋稷,文章蔑曹谢。
濯缨起江湖,缀佩杂兰麝。 -
107.《句》 唐·志定
惟有樽前今夜月,当时曾照堕楼人。
梧桐叶老蝉声死,一夜洞庭波上风。
(见张为《主客图》) -
108.《满庭芳》 宋·曹勋
老不求名,心惟耽静,旧缘历过艰难。
杜门无事,一味放痴顽。
只藉炉香上彻,与天地、平直交关。
真人喜,扶晨遣客,时暂下仙班。 -
109.《念奴娇(县圃达观赏岩桂)》 宋·曹冠
金飚替暑,觉庭梧湘簟,凉生秋意。
玉露宵零仙掌洁,云卷碧天如水。
银汉波澄,蟾光练静,依约山横翠。
清商佳景,笑它宋玉憔悴。 -
110.《点绛唇(梅)》 宋·赵长卿
开尽梅花,雪残庭户春来早。
岁华偏好。
只恐催人老。
惟有诗情,犹被花枝恼。
金樽倒。
共成欢笑。
终是清狂少。 -
111.《乌夜啼》 宋·程垓
墙外雨肥梅子,阶前水绕荷花。
阴阴庭户熏风满,水纹簟、怯菱芽。
春尽难凭燕语,日长惟有蜂衙。
沈香火冷珠帘暮,个人在、碧窗纱。 -
112.《乌夜啼》 宋·程垓
墙外雨肥梅子,阶前水绕荷花。
阴阴庭户熏风满,水纹簟、怯菱芽。
春尽难凭燕语,日长惟有蜂衙。
沈香火冷珠帘暮,个人在、碧窗纱。 -
113.《齐天乐》 宋·方千里
碧纱窗外黄鹂语,声声似愁春晚。
岸柳飘绵,庭花堕雪,惟有平芜如剪。
重门尚掩。
看风动疏帘,浪铺湘簟。 -
114.《念奴娇(戏和仲殊已未四月二十七日)》 宋·吴潜
午飙褪暑,向绿阴深处,引杯孤酌。
啼鸟一声庭院悄,日影偷移朱箔。
杏落金丸,荷抽碧_,景物挨排却。
虚檐长啸,世缘菌蕈_箨。 -
115.《四园竹》 宋·陈允平
昏昏瞑色,乱叶拥云扉。
渚兰风润,庭桂露凉,香动秋帏。
独向闲亭步月,阑干瘦倚,此情惟有天知。
纵如其。 -
116.《摸鱼儿(寿王城山)》 宋·刘辰翁
对尊前、簪花骑竹,老胡起起能舞。
春风浩荡天涯去,惟有薰吟自语。
槐正午。
看万户蜂脾,帘幕双双乳。 -
117.《沁园春(登凤凰台)》 宋·吴景伯
再上高台,访谪仙兮,仙何所之。
但石城西踞,潮平白鹭,浮图南峙,云淡乌衣。
凤鸟不来,长安何处,惟有碧梧三数枝。
兴亡事,对江山休说,谁是谁非。 -
118.《满江红(重九登增江凤台望崔清献故居)》 宋·陈纪
凤去台空,庭叶下、嫩寒初透。
人世上、几番风雨,几番重九。
列岫迢供远目,晴空荡荡容长袖。
把中年、怀抱更登台,秋知否。 -
119.《彦隽母挽章二首》 宋·陈东
人生五福古难全,天赋夫人独不偏。
内行无惭诗妇孝,母仪何啻穆姜贤。
庭帏已叹芳魂独,宗族空留旧事传。
惟有南陔多少恨,忍看松柏锁寒烟。 -
120.《贺新郎·篆缕销香鼎》 宋·潘汾
篆缕销香鼎。
翠沈沈、庭阴转午,画堂人静。
芳草王孙知何处,惟有杨花糁径。
正玉枕、瞢腾初醒。