-
161.《雪晴野望》 宋·张耒
萧萧空谷隐山云,渡水人归何处村。
樵径雪迷唐苑路,鸟声寒集汉祠门。
公堂吏散惟修竹,近岭林疏见饮猿。
客坐无毡君莫笑,陶潜亦有酒盈樽。 -
162.《寄李次翁》 宋·黄庭坚
两断山川明,花深鸟乌乐。
枯骨不沾名,古今同一壑。
惟有在世时,聊厚不为薄。
南箕与北斗,亲友多离索。 -
163.《同尧民游灵源庙廖献臣置酒用马陵二字赋诗二》 宋·黄庭坚
洪河壮观游,太府佳友朋。
春色挽我出,东风如引绳。
昏昏版筑气,王事始繁兴。
大堤如连山,小堤如冈陵。 -
164.《发舒州向皖口道中作寄李德叟》 宋·黄庭坚
黑云平屋檐,晨夜隔星月。
晓装商旅前,冰底泥活活。
野人攘畔耕,蹇马不能滑。
驼裘惜蒙茸,俱落水塘缺。 -
165.《菱溪大石》 宋·欧阳修
新霜夜落秋水浅,有石露出寒溪垠。
苔昏土蚀禽鸟啄,出没溪水秋复春。
溪边老翁生长见,疑我来视何殷勤。
爱之远徙向幽谷,曳以三犊载两轮。 -
166.《三游洞》 宋·欧阳修
漾戢泝清川,舍舟缘翠岭。
探奇冒层嶮,因以穷人境。
弄舟终日爱云山,徒见青苍杳霭间。
谁知一室烟霞里,乳窦云腴凝石髓。 -
167.《和对雪忆梅花》 宋·欧阳修
昔官西陵江峡间,野花红紫多斓斑。
惟有寒梅旧所识,异乡每见心依然。
为怜花自洛中看,花上蜀鸟啼绵蛮。
当时作诗谁唱和,粉蕊自折清香繁。 -
168.《和谢学士泛伊川浩然无归意因咏刘长卿佳句作》 宋·欧阳修
久不见南山,依然已秋色。
悠哉川上行,复邀城中客。
中落山半空,川明潦尤积。
飞鸟监中看,行云舟中白。 -
169.《寄梅圣俞》 宋·欧阳修
青山四顾乱无涯,鸡犬萧条数百家。
楚俗岁时多杂鬼,蛮乡言语不通华。
绕城江急舟难泊,当县山高日易斜。
击鼓踏歌成夜市,遨龟卜雨趁烧畲。
丛林白昼飞妖鸟,庭砌非时见异花。
惟有山川为胜绝,寄人堪作画图夸。 -
170.《游龙门分题十五首·石笋》 宋·欧阳修
巨石何亭亭,孤生此岩侧。
白云与翠雾,谁见琅玕色。
惟应山鸟飞,百转时来息。 -
171.《送杨辟秀才》 宋·欧阳修
吾奇曾生者,始得之太学。
初谓独轩然,百鸟而一鹗。
既又得杨生,群兽出麟角。
乃知天下下,所识惭未博。 -
172.《喜雪示徐生》 宋·欧阳修
清穹凛冬威,旱野渴天泽。
经旬三尺雪,万物变颜色。
愁云嘘不开,惨惨连日夕。
寒风借天势,豪忽肆陵轹。 -
173.《和永叔晋祠诗》 宋·梅尧臣
并州古来称近胡,山雄气壮民足储。
山根晋水发源处,平若皎监潜决疏。
渐流渐急不可测,以至{左浮右虎}{左浮右虎}鸣清渠。
岂惟俯可见毛发,况乃了了看龟鱼。 -
174.《送弟禹臣》 宋·梅尧臣
王都寓居树阴少,惟有墙隅两株枣。
去年相见枣花开,今年相别棘实好。
枣实未剥风莫吹,我鬓愁多似蓬葆。
淮南到时何所逢,秋叶萧萧蟹应老。 -
175.《剡原九曲(九首)》 明·高启
俗驾不可到,有地岙中小。
回回别涧通,宛宛连岗绕。
人家陵谷暗,不见旭光晓。
东作起炊藜,惟应候啼鸟。
¤ -
176.《云游歌》 宋·白玉蟾
云游难,云游难,万里水烟四海宽。
说着这般滋味苦,教人怎不鼻头酸。 -
177.《题丹枢先生草庵》 宋·白玉蟾
数朵奇峰如削玉,一溪秋水生寒绿。
幸有白云深处茅,更兼明月坛前竹。
诛茅伐竹结蘧庐,现成山水可樵渔。
随缘随分山中住,收拾摩尼如意珠。 -
178.《题刘心月》 宋·白玉蟾
汨罗江山水呜唈,鱼鳖不知老龙泣。
徒棹龙舟何处寻,何不办取屈原生前一枝楫。
大吴江头伍侯庙,夕阳满树闻啼鸟。
行人过此焚纸钱。 -
179.《峡山寺》 宋·白玉蟾
重楼复屋枕层崖,想有残碑锁翠苔。
但见苍山如壁立,不知绿水自何来。
岩花满眼红而紫,谷鸟呼名去复回。
便欲买舟从此隐,岂惟一处子陵台。 -
180.《梁明堂登歌 歌白帝辞》 南北朝·沈约
神在秋方。
帝居西皓。
允兹金德。
裁成万宝。
鸿来雀化。
参见火斜。
幕无玄鸟。
菊有黄华。
载列笙磬。
式陈彝俎。
灵罔常怀。
惟德是与。